Ինչ էի ես անում 10 տարեկանում: Նախ ասեմ, որ ահագին դեպրեսված երեխա էի: Դպրոցում լիքը նեղում էին, դրա համար դպրոց մի կերպ էի գնում: Պապայիս հետ գերմաներեն էի սովորում, ու երբ դպրոցում իմացան, մի որոշ ժամանակ ինձ ֆաշիստ էին ասում: Ընդանհրապես ասում էին, որ ես երևի ինչ-որ որդեգրված երեխա եմ: Մամայիս հետ անընդհատ կոնֆլիկտների մեջ էի, որովհետև մտածում էր, որ քիթս տնկել եմ ու ոչ մեկի հետ չեմ ուզում շփվել/չեմ ուզում շրջապատին ինտեգրվել:
Մեկ-մեկ ինչ-որ բաներ էի գրում, ինչ-որ աշխարհներ էի ստեղծում ու դրանց մեջ խորանում, ահավոր շատ էի կարդում, նկարում, գրական կերպարների սիրահարվում ու երազում: Մեկ էլ ինչ-որ անանուն մարդանց նամակներ էի գրում ու էդ նամակները ոնց որ մինչև հիմա էլ ինչ-որ տեղ գցած են:
Չգիտեմ էլ` հիմա կարոտում եմ էդ տարիքը, թե չէ:
Էջանիշներ