Ես երկար ժամանակ տարբեր գրքեր էի կարդում մարդու արտաքին հատկանիշների մասին՝ ֆիզեոգնոմիկա, միմիկա, ժեստիկուլյացիա, խոսք, միտքը ասելու ձևը, արագություը ու լիքը բաներ: Իմ սիրած հեգեբաններից մեկը՝ Պոլ Էկմանը համարում էր, որ ամենահեշտ շտկվող բանը , որի շնորհիվ մարդ ստում է դա խոսքն է, հետո ժեստիկուլյացիան, հետո վերջում միմիկան, որը կեղծելը շատ բարդ է: Ես երեքը փոխկապակցված են, ու ըստ իս մեր հաղորդակցվելու ժամանակ երեքնել կան ու բնական ա, որ կան :Նարե91-ի խոսքերից
Ժեստերը իրանք շատ բնական են, բայց չափի մեջ: Իրանց արտահայտվածությունը կախված ա մարդու բնութից, բնավորությունից, տեմպեռամենտից, դաստիրակությունից, ազգությունից, եթե չեմ սխալվում լեզունել է էական: Ժեստերով կարելի է որոշել ոչ միայն մարդու տեսակը ինչպիսին է, այլ նաև ինչ վիճակում է իրա առողջական վիճակը, հուզակամային ոլորտը: Ակտիվ ժեստերով կամ ձեռքերով խոսող անձնավորությունը իմ մոտ էմոցիոնալ մարդու ըպավորություն է թողնում, ոչ թե անքաղաքավարի մարդու: Իսկ ավելի հանգիստ բնույթով մարդիկ ունեն ավելի համակարգված ու մտածվաց ժեստիկուլյացիա: Կանայք կոկետություն անելուց սպեցիֆիկ ժեստիկուլյացիա ունեն ու տենց բաներ: Շնորհակալություն հավես թեմայի համար:
Հ.Գ. Գիդեմ հիմա հերթով կգրեք՝ տենց բան չկա, ով ա ասել, ով ա ապացուցել ու էլի լիքը բաներ: Դրա համար նա ֆսակի ասեմ, շա՜՜տ խելոք մարդիկ են ասել:
Հ.Գ.Գ. Բյուր, թե կարդաս գրածս, մի հատ լուսավորի ինձ՝ լեզվի հետ կապված պահը ճիշտ եմ չէ՞ հիշում:
Մեջբերել
Էջանիշներ