Մեջբերում Աթեիստ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Ո՞նց չեն ուրախանում, նոր գրեցի, որ ուրախանում եմ։
Հետո մեռնելը պատիժ ա իրա անմեղ բարեկամների համար, թե չէ մեղավորը մեռավ պրծավ, ոչ թե պատժվավ։

Ու նենց չի, որ պտի սպասեմ հետը անմեղ մարդկանց էլ տանի, որ նոր բերանս բացեն։ Եթե ինքը էնքան ՀՀԿ ա, որ անիմաստ ռիսկի ա ենթարկում համ իրա համ ուրիշների կյանքը, ուրեմն իրան հետմահու էլ քֆուր ա հասնում, անկախ նրանից նրանից՝ հասցրե՞ց մեկին «սպանել», թե՞ ոչ։
այսինքն ուրախանլու պահը հասկանամ մի հատ տնից տեղից հեռ,բայց եթե ծանոթ բարեկամել լինի նույն կերպ կարտահայտվես?
ասենք ելի տնից տեղից հեռու մի ընգեր երեխայա ունցել խմելա ավտոյով խփել մեռելա ուրախանալու ես?