«Խոստովանում եմ՝ ․․․»

[boooooooom]

Վարկանիշներիս 90%-ը ստացել եմ երեխաներիս նկարների համար։ Էրեխեքս ինձ պահում են

[CactuSoul]

Ուֆ, խոստովանում եմ
Մի երգ կա՝ էս քանի օր ա՝ ինձ տարել ա։ Ուզում եմ Facebook֊ում share անել, բայց թեման պրոբլեմատիկ ա, չնայած, ԻՀԿ, տեքստն ընտիր ա, ոնց որ բանաստեղծություն լինի, տակի ֆոնային երաժշտությունն էլ ա լավը․․․ Մի խոսքով, տրաքում եմ մեջիցս, գիտեմ, որ մինչև չփոստեմ դա, չեմ հանգստանա, բայց փոստել էլ չեմ համարձակվում․ մտածում եմ՝ բա էսինչն ինչ կասի, բա էնինչն ինչ կմտածի իմ մասին․․․

Հ․Գ․
Անձնական հաղորդագրությունների միջոցով երգի մասին հարցուփորձ անել չկա, շուտ եմ ասել։ Մանրամասնելու լինեի, հեն ա կփոստեի, կպրծնեի։

[Smokie]

Խոստովանում եմ
Շատ դեպքերում ինքս էլ չգիտեմ ո՞նց վերաբերվել այնպիսի երևույթներին, ինչպիսինն է օրինակ Կոնչիտան, կամ որքանո՞վ է նորմալ հայի համար թեկուզ որակով թուրքական երգ լսելը:
Խոստովանում եմ՝ էնպես չի, որ սիրել եմ Կոնչոյի երգը ու իրեն չհանդուրժող մարդկանց մոտ ինձ համար դժվար կլիներ ասել, որ շատ էլ լավն է ու ընդհանրապես սիրում եմ իրեն՝ որովհետև անկեղծ չեմ լինի: Բայց անհանդուրժողականությունը, չափազանցնելը, ծայրահեղությունների մեջ ընկնելը ևս սխալ է: Խոստովանում եմ, եթե ակումբի մեծ մասն իրեն չպաշտպաներ, հավանաբար մտքովս չէր էլ անցնի, որ հանդուրժել ա պետք նման երևույթը:
Էնպես չի, որ շատ հիացած եմ Kazim Koyuncu-ի լսածս առայժմ եզակի երգերով: Վերջինիս Didou nana-ն օրինակ՝ վատը չի, բայց լեզուն էնքա՜ն տհաճ ու գեշ ա հնչում ականջիս ու այստեղ երևի նշանակություն չունի էն փաստը, որ թուրքական ա: Չգիտեմ ոմանց համար որքանո՞վ ա ճիշտ պիտակավորելն ու ռասիստություն անելը: Ոմանք էլ ասում են «թուրքական երգերի մեջ որակյալը չկա, բոլորը ռաբիզ են»:

Խոստովանում եմ, որ ռաբիզ լսողներին, կամ քյարթուներին ոչ միայն պիտակավորում եմ մտովի, այլև իրենք իմ աչքում զգալիորեն կորցնում են իրենց մարդկային արժեքը: Նման մարդկանց եթե հանդիպեի, հնարավորինս հեռու կմնայի: Ու դա ոչ թե այն բանի համար, որ նա էլ կարող է ի՛մ կողմից հավանության արժանացած բանին անուն կպցնի, այլ որովհետև հենց ինքը էդպիսինն է: Ինքս եմ անուն կպցնում:

[boooooooom]

Խոստովանում եմ, որ ակումբցիներին իրական կյանքում տեսնելիս լարվում եմ, որ հանկարծ ոչ հայերեն, քյարթու կամ ժարգոնով, կամ, որ ամենա սարսափելին է՝ ինչ ինչ որ մի բառ սխալ չարտասանեմ (ոնց որ մի օր саркофаг-ին սարկավագ ասեցի)։ Հա մեկել լարվում եմ, որ սափրված չեմ լինում կամ հագուստս իմ ուզածով չի լինում։ Չգիտեմ, մի տեսակ կարևորում եմ ակումբցիների կարծիքը։ Երևի կոմպլեքսներ են։

[Existential crisis]

խոստովանում եմ՝ժամանակ առ ժամանակ անտանելի եմ:
խոստովանում եմ՝մռթմռթան եմ:
խոստովանում եմ՝չգիտեմ՝ ինչ անեմ ստեղ:

[boooooooom]

Սպանեք ինձ. ես էս երգը սերել եմ ու հիմա էլ մեկ-մեկ լսում եմ
https://youtu.be/v1iV6eiQ8HI

[CactuSoul]

Մի տղա կա Մարոկկոյից, ընկերության հայտ էր ուղարկել Facebook֊ում։ Մտա իր էջը, տեսա, որ Դոստոևսկի ա share անում, Riverside, ուրիշ լավ երաժշտություն, բան, հայտն ընդունեցի։ Հիմա գրում ա, Riverside֊ից ենք խոսում, Piotr֊ի անժամանակ մահվանից, ու էդ ընթացքում, քանի որ պարզվեց՝ երկուսս էլ էդ պահին Riverside էինք լսում, մեկ էլ առաջարկում ա մի երգ ընտրել ու միաժամանակ լսել երկուսով։ Ես էլ համաձայնում եմ։
Մի տեսակ տարօրինակ զգացողություն էր։ Ոնց որ վիրտուալ սեքսի ինչ֊որ lights տարբերակ լինի հեռվից հեռու երկուսով նույն սիրելի երգը լսելը։

[Յոհաննես]

Հպարտությամբ խոստովանում եմ...
Ում ինչ լավություն արել եմ մինչև էս ճպցնում եմ ճակատին ու ամեն աստծու օր հիշեցնում եմ:
Մարդկանց զգացմունքների հետ եմ խաղում,էնպիսի հույսեր են կապում իմ հետ,որ ուղղակի չի կարա տենց բան լինի:
Էնքան եմ.խաղացել,որ ինձ իրականում կորցրել եմ:
Հլը որ էսքանը

[CactuSoul]

Նախանձում եմ (նաև սիրում) էն մարդկանց, ովքեր իրենց սեռականությունից չեն վախենում։ Ովքեր չեն փորձում ամեն գնով աննկատ մնալ, կամ հատուկ էնպես անել, որ հակառակ սեռն իրենց հանդեպ որևէ սեռական հետաքրքրվածություն չունենա։
Խոսքս բաց հագուստ հագնելու մասին չի, անբարոյական լինելու մասին չի, սրա֊նրա հետ սեռական թեմաներից խոսելու կամ դիտմամբ sexy երևալու փորձեր անելու մասին չի, այլ ընդհանրապես ասած սեռականության, մարդու բնական վիճակի մասին է, որ կարող է նույնիսկ ամենափակ հագուստի ու ամենահամեստ մարդու մեջ էլ երևալ, զգացվել։

[CactuSoul]

Մի նախկին ու մի ներկա ընկեր ունեմ, որ իրենց հայրերի հետ «չունե(ի)ն»։
Վերջերս տարբեր աղբյուրներից պատահաբար պարզվեց, որ երկուսն էլ (հայրերը) Արցախյան պատերազմի մասնակից են․․․ Ու մի տեսակ տխրեցի, սիրտս կախվեց։

Նախկին ընկերոջ դեպքում դեռ ոչինչ․ երբ բողոքում էր հորից, սրանից մոտ 10 տարի առաջ էր։ Հիմա, ինչքանով որ իմացածս փաստերն են թույլ տալիս ենթադրել, հարաբերությունները կարգին են։

Իսկ այ ներկա ընկերոջս դեպքում․․․ Նրան շատ եմ սիրում, ընտիր մարդ է՝ բոլորին հասնող, սիրառատ, ընկերասեր․․․ Բայց երբ հիշում եմ, որ հոր հետ շփում չունի, հատկապես հորը մի քիչ, թեկուզ հեռվից, ճանաչելով, հատկապես իմանալով, որ հայրը շատ է ուզում իր հետ շփվել, ահավոր նեղսրտում եմ։ Ոնց որ հոգիս հաշտ չլինի էդ աղջկա հետ։ Էնքան եմ ուզում, որ մի օր սառույցը կոտրվի, գնա հորը (և ոչ միայն․․․) տեսնելու․․․ Ինքն էլ ախր հորն էնքան նման ա․․․ Հայրն էլ հիմա անկողնային հիվանդ ա իմ ունեցած վերջին տվյալներով․․․ Հա, հասկանում եմ ու հավատում, որ կարող է փոքր ժամանակ էլ առանձնապես շփում չի եղել, հայրը ժամանակ չի հատկացրել իրենց․․․ Բայց ախր էդ տարիները հենց պատերազմի տարիներն էին, մի՞թե դա ոչինչ չի մեղմում․․․ Չեմ ասում ամեն օր շփվեր հոր հետ, բայց գոնե մի անգամ գնար․․․ Էնքան լավ կլիներ․․․
Չգիտեմ, կարող ա չպիտի գրեի էս մասին․․․ Բայց չկարողացա

[CactuSoul]

Ուֆ, խոստովանում եմ
Մի երգ կա՝ էս քանի օր ա՝ ինձ տարել ա․․․

Իմիջիայլոց, էս երգը մինչև հիմա էլ ինձ տանում ա։ Ու ինձ թվում ա՝ դեռ երկար ժամանակ կտանի։ Հավանական ա, որ նույնիսկ մինչև մահ։

[Mephistopheles]

Մի տղա կա Մարոկկոյից, ընկերության հայտ էր ուղարկել Facebook֊ում։ Մտա իր էջը, տեսա, որ Դոստոևսկի ա share անում, Riverside, ուրիշ լավ երաժշտություն, բան, հայտն ընդունեցի։ Հիմա գրում ա, Riverside֊ից ենք խոսում, Piotr֊ի անժամանակ մահվանից, ու էդ ընթացքում, քանի որ պարզվեց՝ երկուսս էլ էդ պահին Riverside էինք լսում, մեկ էլ առաջարկում ա մի երգ ընտրել ու միաժամանակ լսել երկուսով։ Ես էլ համաձայնում եմ։
Մի տեսակ տարօրինակ զգացողություն էր։ Ոնց որ վիրտուալ սեքսի ինչ֊որ lights տարբերակ լինի հեռվից հեռու երկուսով նույն սիրելի երգը լսելը։

էխ էխ ջահելութուն...

[boooooooom]

Չեմ սիրում շնորհավորել ու շնորհավորանք ստանալ ու դրա համար շնորհակալություն հայտնել/ստանալ, բայց երբեմն անում եմ:
Չեմ սիրում հանդիպելուց/հեռանալուց պաչպռոշտի անել ու գրկախառնվել, բայց հաճախ անում եմ:
Չեմ սիրում երբ, սեռական ցանկություններս փորձում են գիտակցությանս վրա "իշխել", բայց երբեմն լինում ա :
Չեմ սիրում, որ ջրամատակարարումը երկարաժամկետ խաթարվում ա ու զուգարանի բաչոկում ջուր չի հավաքվում:
Չեմ սիրում հնկաձավարով փլավ:
Չեմ սիրում երբ ժամանակը ծախսում եմ ու ուզածս արդյունքին չեմ հասանում:

Ոնց որ սաղ գրեցի. ամենայն հավանականությամբ մնացած ամեն ինչը սիրում եմ:

[boooooooom]

Չեմ սիրում շնորհավորել ու շնորհավորանք ստանալ ու դրա համար շնորհակալություն հայտնել/ստանալ, բայց երբեմն անում եմ:
Չեմ սիրում հանդիպելուց/հեռանալուց պաչպռոշտի անել ու գրկախառնվել, բայց հաճախ անում եմ:
Չեմ սիրում երբ, սեռական ցանկություններս փորձում են գիտակցությանս վրա "իշխել", բայց երբեմն լինում ա :
Չեմ սիրում, որ ջրամատակարարումը երկարաժամկետ խաթարվում ա ու զուգարանի բաչոկում ջուր չի հավաքվում:
Չեմ սիրում հնկաձավարով փլավ:
Չեմ սիրում երբ ժամանակը ծախսում եմ ու ուզածս արդյունքին չեմ հասանում:

Ոնց որ սաղ գրեցի. ամենայն հավանականությամբ մնացած ամեն ինչը սիրում եմ:

Մի փոքր «սպռավոչկա»
Նշված մասը մոռացեք խնդրում եմ:
Շնորհակալություն ընկերներ ջան, որ խոստովանելուս հենց հաջորդ օրվանից ինձ հնարավորություն տվեցիք ապրել իմ նախընտրած ձևով, բայց ես զգացի որ տենց ճիշտ չի, տենց շատ սառն ա ու չգիտեմ ինչ ա: Նենց որ, եթե իմ անցնելուց հետո չեք այրել կամուրջը, թույլ տվեք դրանով հետ վերադառնալ

[ivy]

Էս թեման մի թեթև հիշում էի, ու հա մտքիս էր, որ ինձ էստեղ «վատ եմ պահել», ու խոստովանում եմ, որ դրա հետ կապված մեղքի զգացում էր մնացել:
Վերջը ասեցի գտնեմ կարդամ:
Խոստովանում եմ, որ ամեն ինչ ավելի մռայլ գույներով էի հիշում. ոնց որ թե շատ համը չեմ հանել

Էհ, էնքան խոստովանելու բաներ կան, հլը դեռ մենակ Ակումբի սահմաններում. որից սկսես, որը թողնես...