Բացատրությունների երկրորդ խումբ. Երկրորդ ու Երրորդ տիպի բանական քաղաքակրթությունները գոյություն ունեն, սակայն գոյություն ունեն տրամաբանական պատճառներ, թե ինչու մենք կապի մեջ չենք մտել նրանց հետ:
Այս տիպի բացատրությունները հերքում են այն փաստը, որ մենք հազվադեպ ենք, կամ յուրահատուկ, կամ առաջինը, ընդհակառակը, նրանք հավատում են «միջակության սկզբունքին», համաձայն որի ոչ մի յուրահատուկ կամ բացառիկ բան չկա ոչ մեր գալակտիկայի, ոչ արեգակնային համակարգի, մոլորակի, մեր բանականության աստիճանի մասին, քանի դեռ փաստերը հակառակը չեն ապացուցել: Նրանք ասում են, որ ազդանշանների բացակայությունը չի նշանակում, որ այլ քաղաքակրթություններ գոյություն չունեն, նախ և առաջ մենք հիմա ազդանշաններ ենք որոնում ընդամենը մեզանից 100 լուսատարի հեռավորության վրա (մեր գալակտիկայի 0.1%-ը) ու այն անում ընդամենը մի քանի տասնյակ տարի:
Այս խմբի 10 ամենաքննարկվածները բացատրությունները սրանք են.
Առաջին հնարավորություն. Գեր-բանական կյանքը այցելել է Երկիր մոլորակ, սակայն մեզանից շատ տարիներ առաջ:
Բանական մարդ արարածը Երկրի վրա է ընդամենը 50.000 տարի, ինչն ակնթարթ է տիեզերքի համար: Եթե կոնտակտը սրանից առաջ է եղել, ապա մենք պարզապես տանը չենք եղել: Բացի դրանից մարդկությունը սկսել է պատմությունը գրի առնել վերջին 5.500 տարիների ընթացքում ու եթե նախկինում ինչ-որ որսորդ-հավաքող ցեղ տեսել է այլմոլորակայինների, չի կարողացել որևէ վկայություններ թողնել ապագայի մարդկանց համար:
Երկրորդ հնարավորություն. Գալակտիկան արդեն իսկ գաղութացված է, միայն թե մենք ապրում ենք մեր գալակտիկայի ծայրամասերում:
Եվրոպացիները շատ վաղուց արդեն գաղութացրել էին ամբողջ Ամերիկա մայրցամաքը, նախքան Կանադայի հյուսիսում ապրող էսկիմոսների փոքրիկ ցեղը գլխի ընկավ դրա մասին: Հնարավոր է, որ գեր-բանական տեսակների համար գալակտիկական ուրբանիզացիան շատ կարևոր է ու նրանց համար անհետաքրքիր կամ աննպատակ է կապի մեջ մտնել գալակտիկայի ծայրամասում ապրող ինչ-որ քաղաքակրթության հետ:
Երրորդ հնարավորություն. Ֆիզիկական գաղութացման կոնցեպտը ծիծաղելի ու հետամնաց կոնցեպտ է ավելի զարգացած քաղաքակրթությունների համար:
Հիշու՞մ եք երկրորդ տիպի քաղաքակրթությունները, որոնք օգտագործում էին իրենց աստղի էներգիան: Այդ էներգիայով, նրանք կարող են ստեղծել միջավայր, որը կբավարարեր նրանց բոլոր կարիքները: Նրանք ռեսուրսների օգտագործման գերզարգացման մեթոդներ ունեն ու բնավ ցանկություն չեն ունենա լքելու իրենց երջանիկ ուտոպիան, որպեսզի ուսումնասիրեն ցուրտ, դատարկ, չզարգացած տիեզերքը:
Գեր-զարգացած քաղաքակրթությունը կարող է նաև ֆիզիկական աշխարհը դիտարկել որպես շատ պրիմիտիվ մի վայր, վաղուց անցած անցած լինելով վիրտուալ իրականությանը՝ ապրելով հավերժական դրախտում:
Չորրորդ հնարավորություն. Գոյություն ունեն գիշատիչ քաղաքակրթություններ և տիեզերքի բանական կյանքը ազդանշաններ չի ուղարկում, որպեսզի թաքցնի իրենց գոյությունը:
Սա շատ տհաճ կոնցեպտ է, որը բացատրում է, թե ինչու SETI-ի արբանյակները ազդանշաններ չեն ստանում: Սա նաև նշանակում է, որ մենք չափից դուրս միամիտ ու հիմար ենք՝ ազդանշաններ ուղարկելով տիեզերք: Հիմա մեծ բանավեճ է տեղի ունենում գիտնականների միջև, արդյո՞ք, մենք պետք է սկսենք նաև METI ծրագիրը (Messaging to Extraterrestrial Intelligence Ազդանշաններ ուղղված այլմոլորակային բանականությանը, SETI-ի հակառակը) ու գիտնականների մեծ մասը դեմ են այս ծրագրին: Ստիվեն Հոքինգն զգուշացնում է. «Եթե այլմոլորակայիններ այցելեն մեզ, արդյունքը կլինի այն, ինչ եղավ, երբ Քրիստոփոր Կոլումբոսը հասավ Ամերիկա, բնիկ ամերիկացիների համար այն լավ բաներ չբերեց»: Նույնիսկ Կառլ Սագանը անվանել է METI-ն «չափից դուրս անխոհեմ ու տհաս գաղափար», ասելով, որ «մենք տիեզերքի ամենափոքր երեխաներն ենք ու պետք է երկար ժամանակ լսենք, փորձելով հասկանալ այն, նախքան անծանոթ ջունգլիներում գոռալը, որ մենք ոչինչ չենք հասկանում»: Վախենալու է:
Հինգերորդ հնարավորություն. Գոյություն ունի միայն մեկ բարձր բանականություն, որը սուպեր-գիշատիչ քաղաքակրթություն է (Երկրի վրա մարդկությանը նման) և որը չափից ավելի զարգացած է բոլոր մնացած բանականություններից ու դա նրան հաջողվում է մյուս քաղաքակրթությունները վերացնելով՝ նախքան նրանք կհասնեն զարգացածության որոշակի փուլի:
Սա վախենալու կոնցեպտ է: Սա հնարավոր է, եթե բոլոր քաղաքակրթությունները մեռնում են՝ ոչ էֆեկտիվ ռեսուրսների օգտագործման պատճառով, կամ էլ պարզապես վերանում են առանց որևէ արտաքին պատճառների: Սակայն որոշակի փուլից հետո սուպեր քաղաքակրթությունը սկսում է վերացնել այն տեսակներին, որոնք անցնում են զարգացածության որոշակի աստիճանը: Այս թեորիան ասում է, որ հաղթում է միայն այն քաղաքակրթությունը, որն առաջինն է հասնում զարգացածության ամենաբարձր փուլին, իսկ մնացած բոլորը զարգանալու շանս չունեն: Սա նաև բացատրում է ազդանշանների բացակայությունը, քանի որ գոյություն ունի ընդամենը մեկ գեր-զարգացած քաղաքակրթություն:
Մեջբերել
Էջանիշներ