Ես դեմ չեմ հոգևոր աճին, բայց հոգևոր աճն էլ մտավոր աճ ա: Ու ընդհանրապես, մարդու հոգևոր, մտավոր, ֆիզիկական ոլորտները չարժե իրարից առանձնացնել, դրանք իրար հետ են, առանց մեկը մյուսի յոլա չի գնա:Guest-ի խոսքերից
Մարդ կա՝ իրան նույն սեռն ա ձգում, բան չասեցիր:
Գնա հա, ես լավ էլ խելացի եմ, դու չես, որ որոշում ես իմ խելքի չափը
Նարե91 (19.05.2014)
Ըհը, կամաց կամաց տեղ ենք հասնում:
Փաստորեն դու հասար նրան, որ մարդ արարածը, բազմակողմանի ու գերազանց մի ամբողջություն է, հավաքված մանր, ծայրահեղ տարբեր ու իրար լրացնող մասնիկներից, որը և կազմում է մի էություն: Թե՞ դեռ չես հասել:
Իսկ եթե արդեն այդ կանգառում ենք, ապա ո՞նց դու կարող ես ասել, որ այդ մեծ բազմազանության մեջ դու ամեն ինչով ավել ես քան այլոք:
Հայկ, դու մի ալիքը խառնում ես մյուսին: Նախ, ես ոչ մի տեղ չեմ ասել, թե մյուսներից առավել եմ: Երկրորդ, հա, ունենք հսկայական բազմազանություն, ինչի արդյունքում լիքը չափանիշներ են ծնվում, որոնցից մեկը խելքն ա: Էս հարցը Հայաստանի ներսում քննարկելով էս մի չափանիշն ա առաջ քաշվում, որովհետև Հայաստանում դա իրոք լուրջ խնդիր ա: Բայց եթե դուրս գանք, անցնենք այլ երկրների, միջմշակութային խնդիրները կարող ա նույնիսկ ավելի լուրջ լինեն, քան ինտելեկտի համատեղելիությունը:
Էստեղ մի քանի տեղ ես իմ ֆրանսիացի նախկինի օրինակը բերեցի, որ ինքը իրա խելքով լրիվ իդեալական տիպ էր ինձ համար, բայց ինչ-որ պահ եկավ, երբ միջմշակութային խնդիրներն ուղղակի անտանելի դարձան:
Իհարկե, ես բնավ նկատի չունեմ, որ ամեն մեկը պիտի գնա իրա քոփի-փեյսթին փնտրի, դա հնարավոր էլ չի: Բայց ամեն դեպքում երկու մարդ, երբ մտնում են ռոմանտիկ-ինտիմ հարաբերության մեջ, պիտի որ ինչ-որ ընդհանրություններ ունենան: Հակառակ դեպքում միմյանց համար անտանելի կդառնան: Շատ մարդիկ կան, որ ասում են՝ ես ու ընկերուհիս/ընկերս/կինս/ամուսինս իրարից ահավոր տարբեր ենք: Իհարկե, էդ տարբերությունները կան, բայց հենց նմանությունների շնորհիվ ա, որ մարդիկ զույգ են դառնում:
Ու ստեղ արդեն թեմայից լրիվ շեղվել ենք:
Չեմ կարծում, որ շեղվում ենք: Հարցը, թե ինչպես անել, որ սիրահարվելն է: Իհարկե բավականին աբսուրդային հարց է, բայց այնուամենայնիվ ունենք այն ինչ ունենք:
Եթե քեզ օրինակներ ա պետք, ու որպեսզի չասեմ, որ լսեմ եմ կամ կարդացել եմ եսիմ որ տեղ, ապա ասեմ, որ իմ կյանքում իմ իմացած ամենախելացի աղջիկը հիմա իմ կինն է: Նենց չի, որ ես իր խելացիության համար եմ սիրահարվել ու սիրում եմ խելագառի պես մինչ օրս, բայց որ իր խելացիությունը մեր հարաբերություններին չեն խանգարել էտ փաստ ա:
Ավրորաին էլ իրոք պետք ա չբարդացնել ու չմտածել այս թեմայի շուրջ, որպեսզի խնդիրը չխորանա, իսկ երբ որ Բյուրի տարիքին դարնա ու դեռ "տունը մնացած" լինի, գուցե ուղեղի վրա օպերացիայի ձև լինի ու իր փիլիսոփայական տաղանդի մի մասը կտրեն հանեն ու դարցնեն երջանիկ…
Հայկ, ես տունը մնացած չեմ, պիտակներ մի կպցրու, լա՞վ:
Իսկ քո կնոջը բավական լավ իմանալով, քեզ էլ իմանալով, թույլ տուր կողքից համեստորեն նկատել, որ ձեզ մոտ բավական լավ ինտելեկտուալ համադրություն ա ստացվել: Նենց չի էլի, որ դու վերջին դեբիլն էիր, Վարդն էլ քեզ ընտրեց: Թույլ տուր կողքից նկատել, որ դու էլ պակաս խելք չունես:
Ես քեզ չեի ուզում վիրավորելկներես: Ուղակի ուրիշ հարմար բառակապակցություն չգտա, բայց դրեցի չակերտների մեջ, յանի {էսպես ասած} էլի:
Իսկ այս փիլիսոփայական բաժնում կարելի՞ ա գործնական էլ լինել:
Ես շատ լավ, խելացի և տաղանդավոր տղաներ գիտեմ: Ծանոթացնե՞մ, Ավրորա ջան:
Կարևորը ամուսնանալու ցանկություն լինի...խելացի մարդ, անխելք մարդ, ի՞նչ կապ ունի
Չէ, եկա վերջը իմ կարծիքն էլ տեղավորեմ էստեղ:
Նախ ասեմ, որ շատ կարծիքների հետ եմ մասամբ կամ ամբողջովին համամիտ, բայց հիմնականում Բյուրին եմ << պաշտպանելու>>: Ուզում եք՝ համաձայնվեք, ուզում եք՝ ոչ, բայց իրականությունը չես փոխի: Իսկ իրականությունն էն ա, որ իսկապես խելացի աղջիկների համար դժվար է շփվել հավասար կամ ավելի պակաս ինտելեկտ ունեցող տղաների հետ: Ես չեմ ասում, որ չկան էնպիսի զույգեր, որոնցում կինն ավելի խելացի ա: Կան, բայց նման դեպքերում սկզբնական սիրահարվածությունն անցնելուց հետո նույն լարվածությունն ու մրցակցությունն ա սկսվում, որի մասին ասում է Բյուրը: Ուրիշ բան է, երբ տղամարդն ավելի խելացի է, քան կինը: Էս դեպքում կինը ավելի շատ սովորողի դերում է, մրցակցելու կարիք էլ չկա: Դե, նույն կամ նման հետաքրքրությունները, քիմիան իրենց հերթին, իհարկե:
Ես էնքան շատ չեմ շփվել տարբեր ազգության զույգերի հետ, որքան Բյուրը, բայց ինչքան էլ որ շփվել եմ, եկել եմ նույն եզրակացության:
Մի բան էլ ավելացնեմ: Եթե Ավրորային քսան տարեկանում են շտապեցնում սիրահարվել, ապա ես ավելի ճոխ արտահայտություն եմ վայելել տասնվեցում: Նենց որ էս հարցում հարևան-բարեկամին ամենավերջում պետք ա լսել:
_Հրաչ_ (19.05.2014)
Նախ սիրիր ինքդ քեզ, հետո շփվիր շատ տղաների հետ, առանց նայելու քո հասարակության պահանջներին, հետո իրանց մեջից ընտրի արժանիին ու երբեք մի վատ զգա, որ չես կարողանում սիրահարվել, քանի որ դա պատվերով չէ: Հետո ընդամենը 20 տարեկան ես, դեռ էնքան կսիրահարվես, որ կհոգնեսԱպրի էլի, ինչերի մասին էս մտածում այ աղջիկ
Եթե ուզում ես հրաշք տեսնել, փորձիր ինքդ հրաշք լինել…
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ