Բայց արի ու տես, որ կարիբների, ացտեկների, մաորիների ու մյուս մարդակեր ցեղերի մոտ հեչ էլ ապրելու բնազդը չէր:ARMbrain-ի խոսքերից
Բայց արի ու տես, որ կարիբների, ացտեկների, մաորիների ու մյուս մարդակեր ցեղերի մոտ հեչ էլ ապրելու բնազդը չէր:
I may be paranoid but no android!
Ռուֆ ջան ես էլ կարդացել էի ինչ որ ցեղերի մասին, որ մարդու միս են ուտում, շատ պատերազմների ժամանակ էլ նման դեպքեր եղել են ու ճիշտն ասած, էս թեմայով շատ չէի խորանա, ուղղակի ֆիլմում մի քանի դրվագներ կան, որ իրոք մտածելու տեղ են տալիս:
Քանի որ ինչ որ մարդկանց մի խումբ կեդանի ա մնում, նրանց մեջ, դե պարզ ա, մի լիդեր ա ի հայտ գալիս ու երբ ասում են ճար չկա պիտի ուտենք, որ չմեռնենք, համարյա թե որոշումը ընդունվում ա միաձայն: Բայց ինչքան հիշում եմ լիդերն ասում ա ուտենք, բայց ոչ իմ հարազատներին ու որոշում են սկսել օդաչուներից, քանի որ նրանց ամենաքիչն են ճանաչում: Եսիմ, սրան հոգեբանները ավեի լավ գնահատական կտան:
Մի պահ էլ գալիս ա, երբ մի 10 օր հետո հսկա ձյան շերտը գահավիժում ա ջարդված ինքնաթիռի վրա, կեդանի մնացածներից մի 9 հոգի ևս մահանում ա: Ու փրկվածները խոստովանում են, որ դա մի տեղ իրենց փրկությունն էր, քանի որ 9 նոր դիակ ունեցան` պոտենցիալ ուտելիք:
Հ.Գ. Rammstein ջան շնորհակալություն ուղղման համար:
insider ջան, բայց էլի եմ ասում, էդ տաբուները ավելի շուտ մշակութային/կրոնական պատճառներ ունեն: Երբ որ մարդու մոտ առաջանում է երկընտրանք՝ տաբուն կոտրել կամ կենդանի մնալ, գրեթե միշտ կենդանի մնալու բնազդը հաղթող է դուրս գալիս:
Մեկ ուրիշ օրինակ բերեմ, ինձ համար տաբու է ձիու միս ուտելը: Տարիներ առաջ ես ձիավարության էի գնում, ձիերն իմ համար ազնիվ ու վեհ կենդանիներ են ու ես ինձ չէի ների, եթե ձիու մսին ձեռք տայի: Բայց արի ու տես, որ Իտալիայում ձիու մսից պատրաստված կերակուրները շատ տարածված են, նույնիսկ սուպերմարկետներում ձիու մսի ու երշիկեղենի բաժին կա: Ու եթե ես հանկարծ իմանայի, որ սխալմամբ ձիու միս եմ կերել, հաստատ կվատանայի: Նույն ձևի մեր համար անընդունելի է շան ու կատվի միսը, մինչդեռ արևելյան Ասիայում հանգիստ ուտում են: Ու երևի նույն ձևի էլ հնդիկներն են նողկանք ապրում, երբ մենք տավարի միս ենք ուտում:
I may be paranoid but no android!
insider (16.05.2014)
Համաձայն եմ Ռուֆ, բայց դե տաբու էլ կա տաբու էլ: Չմեռնելու ֆակտորն էլ շատ մեծ դեր ա խաղում: Բայց դե սեփական հարազատին մինչև ոսկորներն ուտելն էն չի: Վթարների,աղետների ժամանակ հարազատ կորցրած մարդը ամեն գնով ուզում ա մի պատառ գոնե գտնի` իր ադաթների համաձայն հողին հանձնի կամ չգիտեմ այրի: Ու դա անում ա իր հոգու հանգստության համար: Բայց արի ու տես պահ ա գալիս որ, քեզ ստիպում ա էտ նույն մի պատառը սեփական բերանով կուլ տաս: Եսիմ, խառը զգացողություններ են մոտս:
Ապեր, չեմ կարծում, որ կանիբալիզմի տաբուն զուտ մշակութային կամ կրոնական պատճառներ ունի: Կաթնասունների բացարձակ մեծամասնությունը իրա նմանի միս չի ուտում, ու կանիբալիզմը կենդաների մոտ նույքան հազվադեպ պատահող երևույթ ա, որքան մարդկանց մոտ:
Freeman (16.05.2014)
Եսիմ, վիկին ասում ա, որ կենդանիների մոտ նորմալ դրսևորում ա ու 1500 տեսակի կենդանի կանիբալիզմով են զբաղվում:
I may be paranoid but no android!
Աթեիստ (16.05.2014)
զուտ տեսակի պահպանման խնդիր ա, մնացած առումներով արդարացում կգտնեեմ, թեև ինքս չէի ուտի, իմ համար մի քիչ խորն են որոշ ենթագիտակցական տաբուներ...
Դժվար ա դատել սենց իրավիճակներում, երբ ինքդ չես հայտնվել, չնայած ես համարյա համոզված եմ, որ ինքս չէի ուտի ոչ մեկին, ինչ էլ լիներ, բայց չէի էլ ուզենա մեղադրել կամ դատել ուտողներին, հատկապես եթե ուտվողներն արդեն մեռած են, ոչ թե մորթում, ուտում են։ Բայց ամեն դեպքում ինձ թվում ա՝ իր նմանին ուտելու համար մարդ առնվազն էդ պահին պիտի խանգարված լինի (ասենք, մեռնելու վախից), որ կարողանա նման որոշում կայացնել։
Փաստորեն, ես պիտի որ ահագին համով լինեմ։
Երևի պետք է նշել, որ 8.7 միլիոն տեսակից։ Մարդը փաստորեն էն 0.017 տոկոսի մեջ ա մտնում որպես բացառիկ կանիբալ կենդանի ։Ճ
Si vis pacem, para bellum
Տրիբուն (17.05.2014)
Վիկին ասում ա, որ հադիպում ա 1500 կեդանու մոտ: Եթե հաշվի առնենք, որ երկրի վրա մոտ 10 միլիոն տեսակ կա, որից մանրմասն ուսումնասիրված ա 1,5 միլիոնը, կստացվի խիստ հազվադեպ պատահող երևույթ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ