Իդեալական կյանք

[Ուլուանա]

Վերջերս մի երկու հոգու Ask.fm–ում էս թեմայով հարց էի տվել, հետո մտածեցի, որ սրա վերաբերյալ շատերի կարծիքը հետաքրքիր կլիներ կարդալը։

Էստեղ նկարագրեք ձեզ համար իդեալական (կամ դրան հնարավորինս մոտ) կյանքը (միջավայրը, պայմանները, շրջակայքը, մարդկանց, ձեր զբաղմունքը, կարգավիճակը և այլն)։

[Morg]

Իմ պատկերացրած իդեալական կյանքը հետևյալն է: Յուրաքանչյուր իդեալական կյանք ապրող երիտասարդ պետք է
- 18 տարեկանից սկսած ապրի ծնողներից առանձին` ունենալով սեփական անձնական կյանքը
- Աշխատի շաբաթը 5 կամ 6 օր` օրեկան 6-7 ժամ
- Ստանա աշխատավարձ, որը կբավարարի իր կարիքները հոգալուն, և այդ առումով ոչ մեկից կախում չունենա
- երեկոները անցկացնի ընկերական շրջապատում` մշտապես կազմակերպելով հետաքրքիր միջոցառումներ
- Շաբաթ կիրակի օրերը օգտագործի լիարժեք հանգիստ վայելելով` այցելելով ժամանցի վայրեր
-Ունենա սիրած ֆուտբոլային ակումբը և հնարավորություն ունենա մասնակցելու ակումբի հանդիպումներին: Ունանա սիրված երգիչ/երգչուհի և հնարավորություն ունենա մասնակցելու նրա համերգներին:
- Ամիսը գոնե մեկ անգամ կարողանա իրեն թույլ տալ ճանապարհորդել
- Լինի առողջ, և զբաղվի ակտիվ սպորտով
- Ունենա սեփական ուժերով վաստակած սեփական մեքենա
- Չունենա ոչ մի քաղաքական հայացք: Գոհ լինի իր երկրի իշխանություններից:
- Կարողանա նվագել ինչ որ երաժշտական գործիք, ու ունենա երգելու կարողություն և կարողանա զարմացնել ընկերներին և ծանոթներին` երեկոների գլխավոր հերոսը դառնալով:
- Սիրի ու լինի սիրված:

[Յոհաննես]

Եթե գրեմ իմ պատկերացմամբ իդեալական կայնքը ու ժամանակին ապրեմ էդ կայնքով,էդ ժամանակ արդեն ինձ համար իդեալական չի լինի:Իդեալական կարող են միայն լինել անցյալի պահերը և ապագայում սպասվող պահեր,ըայց երբ անցյալում էդ պահերը ապրել ենք էդ ժամանկ մեր համար իդեալան չեն եղել դրանք ու երբ կապրենք էդ սպասվող ապագայի պահերը էդ ժամանակ էլ իդեալական չեն լինի:Երևի

[Ուլուանա]

Եթե գրեմ իմ պատկերացմամբ իդեալական կայնքը ու ժամանակին ապրեմ էդ կայնքով,էդ ժամանակ արդեն ինձ համար իդեալական չի լինի: Իդեալական կարող են միայն լինել անցյալի պահերը և ապագայում սպասվող պահեր,ըայց երբ անցյալում էդ պահերը ապրել ենք էդ ժամանկ մեր համար իդեալան չեն եղել դրանք ու երբ կապրենք էդ սպասվող ապագայի պահերը էդ ժամանակ էլ իդեալական չեն լինի:Երևի

Պետք չի «իդեալական» բառն էդպես բառացի ընկալել։ Բոլորս էլ գիտենք, որ կյանքում իդեալական ոչինչ չկա։ Տվյալ դեպքում խոսքը կոնկրետ մեզ համար նախընտրելի (ընդհանուր առմամբ հաճելի, իմաստալից, հետաքրքիր, գոհացուցիչ և այլն) կյանքի, ապրելակերպի մասին է։ Ու դա, բնականաբար, ամեն մեկի համար խիստ տարբեր կարող է լինել, էնպես որ ընդհանրացնել էլ չարժե։

[մարդագայլուկ]

Առանց երկար-բարակ մտածելու ասեմ, որ ինձ համար իդեալական կյանք ունենալու համար առաջին հերթին պետք է անկախություն: Ընդ որում անկախություն ասելով չեմ հասկանում միայն առանձին ապրելն ու ֆինանսապես որևէ մեկից կախված չլինելը: Օրինակ ես անկախ եմ, երբ իմ գիտակցված ու ոչ ոքի չվնասող քայլերի/արարքներիի համար որևէ մեկին հաշվետվություն տալու պարտավորության զգացում չունեմ: Այլ կերպ ասած` գլուխս բարձր, համարձակորեն ու «անամոթաբար» կայացնում եմ սեփական կյանքիս վերաբերյալ որոշումներ: Երբ երբեմն որոշումներս հարմարեցնում եմ շրջապատի «կապրիզներին», դրանից առաջին հերթին ինքս ինձնից եմ հիասթափվում:
Հաջորդ գլխավոր նախապայմանը անընդհատ կրթվելու, զարգանալու հնարավորություն ու դրա համար նաև համապատասխան միջավայր ունենալն է:
Էս հիմքի վրա լիքը մանր մունր ատրիբուտներ եթե ավելացնենք, ասենք` հարմարավետ բնակարան մեծ, զբաղված քաղաքի կանաչապատ արվարձանում, մաքուր օդ, փոքրիկ գրադարան լիքը գրքերով, որոնց կեսը դեռ չես կարդացել, տանը շուն կամ փիսո, գիտության հետ կապված աշխատանք, փախած լեզուներ սովորել, նկարել, մեկ-մեկ ճամփորդել ու տարբեր մշակույթներ ուսումնասիրել, արշավների գնալ անտառներում ու լեռներում, ընկերների հետ հանդիպել/դուրս գալ, անծանոթ քաղաքներում մոլորվել - երևի թե կլինի ինձ համար ամենաիդեալական կյանքը

[StrangeLittleGirl]

Նենց հետաքրքիր ա, որ սաղիս իդեալական կյանքերը բավական նման են իրար
Էստեղ տեղադրում եմ ask.fm-ի պատասխանս:

Ինձ համար իդեալական ապրելակերպի ամենակարևոր նախապայմանն անկախությունն է՝ լինի դա ֆինանսական, ֆիզիկական, թե հոգեկան: Այսինքն, իմ իդեալական կյանքում ես պիտի ապրեմ իմ սեփական անկյունում, որը կապ չունի վարձել եմ, թե իմ սեփականությունն է, կարևորը՝ ծնողներիցս անկախ եմ, ու ես պիտի որոշեմ երբ սնվեմ և ինչ սարքեմ (հետևաբար բուսակերության հետ կապված պատերազմներ չեն լինի):
Հաջորդ կարևոր պայմանը մաքուր օդն ու բնությունից ոչ շատ կտրված լինելն է: Ասենք, Երևանի պես տեղում ուղղակի սարսափների է հասնում բնությունից կտրվածությունը, իսկ Կոպենհագենում, չնայած մայրաքաղաք լինելուն ու չնայած Երևանի չափ բնակչությանը, բնությունից կտրվածություն կամ օդի պակաս չեմ զգում:
Անցնենք շրջապատին: Մեկ-մեկ մտածում եմ, որ երևի լավ կլիներ բոլոր ժամանակների տարբեր երկրներում գտած ընկերներս հավաքվեին մի տեղում, երբ ուզեինք, հանդիպեինք: Բայց մյուս կողմից, էդպես էլ կյանքի հետաքրքրությունը կկորեր, սպասումը կվերանար, հաճույքը կպակասեր: Դրա համար կասեի, որ շրջապատումս լավ կլիներ, որ լինեին ինձ նման մտածող մարդիկ: Էնպես չի, որ ես անհանդուրժող եմ մյուսների նկատմամբ: Ուղղակի բանավեճերն ահագին էներգիա են խլում:
Զբաղմու՞նքս: Ես միշտ ասել եմ՝ ինձ համար իդեալական աշխատանքը կրթության, գիտության ու կլինիկայի համատեղումն է, բայց առայժմ չեմ կարողացել դրան հասնել ու երևի երբեք էլ չհասնեմ: Փակագծերը բացեմ, թե դա ինչ է. դասավանդում համալսարանում, գիտական աշխատանքով զբաղվել ու միևնույն ժամանակ հիվանդների հետ աշխատել: Իդեալական աշխատանքային ժամերը՝ իննից չորսը, տրանսպորտի միջոցը՝ հեծանիվ:
Մնացած ժամանակս էլ կուզենայի լցնել ընթերցանությամբ, յոգայով, լեզուներ սովորելով, ճամփորդելով, գրելով, համերգներ գնալով, հյուրեր ընդունելով:
Իսկ վերջում՝ ամենահավեսն էն է, որ ինչ-որ առումով, թեև ոչ հարյուր տոկոսանոց, բայց բավական մոտ կյանք կարծես ստացել եմ: Իսկ ամենատխուրն էն է, որ էս կյանքը ոչ մի կերպ Հայաստանում հնարավոր չի:

[Արէա]

Ուլուանաենց հարևան լինելը իդեալական կլիներ։

[E-la Via]

Ուլուանաենց հարևան լինելը իդեալական կլիներ։

Ես էլ եկա ասեմ, որ Ուլուանայի հարևաններից մեկն էլ ես եմ: Միայն թե էկոավանում այցելուների համար Պերմակուլտուրայի վերաբերյալ սեմինարներ եմ անցկացնում , ինչպես նաև տարվա մեջ մի քանի անգամ այցելում Հայաստանի տարբեր մարզեր էկոավան գաղափարի, դրա սկզբունքներին տարածման հետ կապված միջոցառումներ անցկացնում, որոշ ֆոնդերից գրանտներ շահում ու դրանցով մի շարք գրքեր թարգմանել տալիս, դրանց տարածմամբ զբաղվում, հոդվածներ գրում, ընթացքում Ուլանայի համաձայնությամբ իր գիրքը հրատարակում...

Իմ հողատարածքում ապրում եմ իմ ստեղծած ընտանիքի հետ՝ իմ ու հարազատներիս ձեռքերով կառուցած տանը, մշակում հողը, հողի վրա մի շարք էքսպերիմենտներ անում, հողի հետ ստողծագործում, անընդհատ սովորում, մարմնով, հոգով, սրտով բուժվում, առողջ ապրում, առողջ սերունդ դաստիարակում: Իմ ու բնության հետ վերջապես ներդաշնակություն գտնում՝ շատ հնից հրաժարվելու ու շատ ավելի նորը ձեռք բերելու արդյունքում: Անընդհատ նոր գաղափարներով եմ վարակվում, դրանք իրագործում, որոշներում սխալվում, նոր ու ավելի խելացիներին անցնում: Ու քանի որ ինձ համար իդեալական կյանքը չի կարող լինել ներանձնականով սահմանափակված, էստեղ էկոավանն օգնում է հնարավորինս ճիշտ օգնության մեխանիզմներ մշակել ու օգնության ճիշտ ձեռք մեկնել մարդկանց:

Էկոավանի հետ կապված կյանքս կարող եմ շատ մանրամասն նկարագրել, բայց դրա կարիքը չկա, միայն ամփոփեմ՝ ինձ համար իդեալական կյանքը էկոավանում անընդհատ կառուցողական ու ստեղծագործ պայքար մղող կյանքն է:

Անհույս իդեալիստներ ե՞նք: Կտեսնեք , որ չէ :

[Ուլուանա]

E-la Via, գրածներդ հիմնականում իմ իդեալական կյանքի մեջ էլ են մտնում, ուղղակի քանի որ տեղից էլ շատ մանրամասն ու երկար էի գրել, չուզեցա դրանց մասին գրելով ավելի երկարացնել ։

Ինչ հավես ա. լիքը հարևանության առաջարկներ եմ ստացել իմ իդեալական կյանքում ։

[Vardik!]

Ուլուանան նենց հավեսով նկարագրեց, որ ինձ թվաց՝ դրախտի նկարագրությունն եմ կարդում:

Իդեալական բան չկա: Մենք ուղղակի պատկերացնում ենք ինչ-որ ձև մեր կյանքը ու ձգտում դրան, իսկ թե ընթացքում ինչքանով են փոխվում մեր պատկերացումները, այլ հարց է:
Ես ինքս երևի շատ բան չեմ ուզում իդեալական կյանքի համար. ուսում, աշխատանք, շրջապատում սիրելի ու հաճելի մարդիկ: Մեկ էլ, որ բոլորը առողջ լինեն:
Ու որ էդ ամեն ինչը Հայաստանում լինի: Օտարության հետ չեմ կարողանում հաշտվել:

[Ուլուանա]

Ուլուանան նենց հավեսով նկարագրեց, որ ինձ թվաց՝ դրախտի նկարագրությունն եմ կարդում:

Վարդիկ ջան, բայց իմ նկարագրածն էնքան անիրական չի, ինչքան որ քեզ ա թվում։ Իրականում գոյություն ունեն էկոավաններ, որտեղ կյանքը մոտավորապես իմ նկարագրածի նման ա։ Ես ինքս մի անգամ եղել եմ էդպիսի էկոավանում։ Աշխարհում բազմաթիվ նմանատիպ էկոավաններ կան։ Միակ խնդիրն էն ա, որ Հայաստանում էդպիսի բան ստեղծելն ավելի բարդ կլինի, քան արտասահմանում ա, բայց, մեկ ա, կարծում եմ՝ հնարավոր ա, եթե բավականաչափ նախաձեռնողներ գտնվեն ու համապատասխան ջանքեր գործադրվեն էդ ուղղությամբ։

[S.L.V.]

Վերջերս մի երկու հոգու Ask.fm–ում էս թեմայով հարց էի տվել, հետո մտածեցի, որ սրա վերաբերյալ շատերի կարծիքը հետաքրքիր կլիներ կարդալը։

Էստեղ նկարագրեք ձեզ համար իդեալական (կամ դրան հնարավորինս մոտ) կյանքը (միջավայրը, պայմանները, շրջակայքը, մարդկանց, ձեր զբաղմունքը, կարգավիճակը և այլն)։

Նման պատկերացում չունեմ: Ինձ համար իդեալական ու ոչ իդեալական հասկացողությունները բացակայում են: