Մի նախադասություն հիշեցի, որ ժամանակին «Զվարճալի վրիպակներում» էի մեջբերել՝ ոչ թե որպես վրիպակ ունեցող, այլ հենց էս թեմայում քննարկվող՝ սխալ կանխատեսվող տեսակի նախադասություն.
Տվյալ դեպքում սխալ ուղղությամբ գնալը պայմանավորված է հատկացուցիչների առատությամբ, որի հետևանքով մինչև հատկացյալին հասնելը դրա գոյությունը նույնիսկ չի էլ ենթադրվում, իսկ հատկացուցիչներն ընկալվում են որպես ուղիղ խնդիր։ Փաստորեն, մինչև վերջին բառին հասնելը հեղինակին մարդակերի տեղ ես դնում ։
Էջանիշներ