Չգիտեմ էս ովքեր են ու ինչքանով են արժանահավատ, բայց ուսումնասիրել են ոնց որ։
http://www.aprgroup.org/images/Libra...5-11-Q-Arm.pdf
Մասնակցելու եմ ու քվեարկեմ «ԱՅՈ»
Մասնակցելու եմ ու քվեարկեմ «ՈՉ»
Չեմ մասնակցելու
Իրավունք չունեմ մասնակցել
Չգիտեմ էս ովքեր են ու ինչքանով են արժանահավատ, բայց ուսումնասիրել են ոնց որ։
http://www.aprgroup.org/images/Libra...5-11-Q-Arm.pdf
Նենց եք տառապում էս այոի ու ոչի համար, կարծես, թե եթե սահմանադրությունը նույնը մնա ինչ որ շոշաելի փոփոխությունների հույսը հոգեդարձ կլինի: Էս թեման ոնց որ Մեֆի ձվերի մասին վեճը լինի, մեկն ասում ա փոքր են, մեկն ասում ա ձմերուկ են, բայց իրականությունը դրանից չի փոխվում էլի: Եթե օրենքը չի աշխատում, ոչ փոխելը ոչ էլ նույն մնալը առանձնապես իրարից չեն տարբերվում:
Էն որ իրանց գործողությունները կդառնան օրենքի շրջանակներում, դե նենց չի, որ հիմա ինչ որ մեկը կարա իրենց պատասխանատվության ենթարկի ապօրինի գործողությունների համար, իսկ են ժամանակ չեն կարենալու ասեն աչքիդ վերև ունք կա: Սենց եմ մտածում:
SWTS
Մարի-Լույս (30.11.2015)
Մեկ էլ սենց մի հատ բան. Խնդիրը էս ընտրությունը չի այլ մարդկանց նման ֆիկտիվ ընտրության առջև կանգնեցնողները: Իմ իտոգը սա ա. էս թյուիմացությունը բոյկոտել ա պետք, այլ ոչ թե ընդունել նրանց նման գործողությունների իրավոինքը ու գնալ մասնակցելը, կանխավ իմանալով արդյունքը: Բուժում են պատճառը, այլ ոչ թե անօգուտ պայքարում մի ախտանիշի դեմ:
SWTS
boooooooom (01.12.2015), Տրիբուն (30.11.2015)
Ինձ էլ ա թվում՝ մարդիկ շատ լուրջ են մոտենում էդ այո-ոչին: Եթե կարում տեռորիստներ բռնելու վրա ղժժալ, ինչու՞ հանրաքվեի վրա էլ չեն ղժժում: Էս պարագայում ղժժալուց բացի ուրիշ բան չի մնում:LisBeth-ի խոսքերից
Տրիբուն (30.11.2015)
Եթե հետաքրքիր ա, կարող եմ բացատրել տարբերությունները։ Բայց եթե ձևավորցած՝ փոփոխման չենթակա կարծիք ունես, ժամանակ չծախսեմ։
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ես դեմ չեմ չնայած կարդալ թե ինչ կասես դու, բայց նենց էլ չի թե ինչ ասես պետք ա հալած յուղի տեղ ընդունեմ, ինչա ուզեցել եմ լսել:
SWTS
Չէ, Լիզա ջան։ Երևի տգեղ ստացվեց գրածս։ Բնականաբար, եթե գրածս համոզիչ չլինի, չպետք ա ընդունես։ Ուզում էի հասկանալ գրածդ հռետորակա՞ն ա, թե՞ կողմերից մեկի փաստարկները հետաքրքիր են։ Հասնեմ տուն՝ կգրեմ։
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ես հետո գրել եմ իմ ամբողջական կարծիքը էս ամենի վերաբերյալ Չուկ: Բայց ինձ հետաքրքիր ա, իհարկե, եթե դժվար չի, գրես, կկարդամ:
SWTS
Փորձեմ: Կփորձեմ հարցին անդրադառնալ տարբեր կողմերից:
Կողմ 1. Հարցին լուրջ չվերաբերվելը մեքենայորեն բերում ա նրան, որ դու պատրաստ ես ընդունես ցանկացած բան, որ քեզ կհրամցնեն, ասելով՝ «է, ի՞նչ տարբերություն, մեկ ա աննննասուն վիճակ ա»: Ու իրականում տենց էլ կա, մենք իրանց խաղի բոլոր պայմանները մինչև հիմա ընդունել ենք: Էս ուղղությամբ նայելուց էական չի, մեզ նոր Սահմանադրություն են առաջարկում, թե նոր քաք, մեր արձագանքը պետք ա լինի՝ «Արա՛, աշոտյան եղի, դու ով ես, որ մեզ տենց բան առաջարկես»:
Կողմ 2. Կա իշխանության նկատմամբ լուրջ անվստահություն, որը պետք ա իրա մարմնավորումը ստանա: Փորձը ցույց ա տալիս, որ դրա համար պատրվակ ա պետք: Եթե Սահմանադրության՝ իրենց հագով ձևովը դիտում ես որպես պատրվակ, ամեն ինչն իրա տեղն ա ընկնում:
Կողմ 3. Վստահություն չկա, որ գործող Սահմանադրության պահպանման դեպքում դու կարող ես հաջողության հասնել, բայց գիտես, որ առաջարկվող նախագիծը լիքը բան ա պարունակում, որն ավելի ա դժվարացնում հաջողության հասնելու ճանապարհը: Ուրեմն քեզ իհարկե՛ ԱՎԵԼԻ ձեռնտու ա նորի դեմ պայքարելը: Դա չի նշանակում, որ ընկնում ես երազանքների գիրկն ու պատկերացնում, որ հեսա սաղ լինում ա:
Կողմ 4. Ամեն դեպքում մենք գիտենք, որ իշխանությունն իրա սաղ ռեսուրսները գործի ա դրել սա անցկացնելու համար: Արդյունքում ստացվում ա, որ եթե դու կարողանաս հասնել էս հարցում իրանց պարտությանը (որը քիչ հավանական ա), ապա կբերես իրենց համակարգի թուլացմանը: Չմոռանանք, որ իշխանական դաշտում գրեթե չկան գաղափարական դեմքեր, մեծագույն մասը պատեհապաշտներ են, ու հանրաքվեում տապալելը էս պատեհապաշտներին վախ ա ներշնչելու, որ իրանց պախանի համակարգը փլվում ա, արդյունքում սկսելու են փախնել էդ տանիքի տակից՝ բնականաբար ավելի խախուտացնելով հիմքը: Խարխլված համակարգի դեմ պայքարն ավելի հեշտ ա, քան կուռ համակարգի:
Կողմ 5. Ամեն դեպքում առաջարկվող նախագիծը պարունակում ա պայթունավտանգ դրույթներ, ինչպիսիք են գերագույն գլխավոր հրամանատարի չլինելը, երկրի սահմանները փոփոխելու հնարավորության դրույթը, կենցաղային հարցերում՝ արդարավցված անձին նույն հոդվածով նորից դատելու հնարավորությունը, լիքը մարդու իրավունքների խատումների հնարավորությունը, շտապ հավաքների արգելքը և այլն:
Շարքը կարելի ա երկար շարունակել: Դեռ սահմանափակվեմ էսքանով:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
ես մի հատ համեմատություն կարամ անեմ Լիզ ջան…
Երևանում համարյա մեծ մասը կվարտիրաներում են ապրում, չէ՞… ուրեմն սենց… պատկերացրա ունես սիրուն սարքած կահավորած կվարտիրա բայց շենքը խարխուլ ա, ադեզդում սաղ զիբիլ, շռած, մկները վխտում են ու որոշվում ա որ էլի պտի զիբիլ բերվի թափվի ըդտեղ ու մարդիկ պետք ա գան շռեն ու քաքեն… քո տանը չէ, պադեզդում, շենքի շրջապատում ու ընդհանրապես ռայոնում…
պարզ ա որ էդ սաղն ինչքան էլ դուրսը լինի, ինչքան էլ դուռդ փակ պահես ու դրսի հետ կապը խզես մեկ ա էդ քաքը լցվելու ա տունդ… հարց ա առաջանում, տունդ որտեղից ա սկսում… տնի՞ց, պադյեզդի՞ց, հայաթի՞ց, ռայոնի՞ց, քաղաքի՞ց թե երկրից… ո՞րտեղ ես ուզում, կամ համաձայն որ ինչ որ մարդիկ բերեն զիբիլը թափեն (բացի քո տնից)… ուր ուզում ե՞ն…
էս ա…
սահմանադրությունը կարդալը իհարկե վատ չի, բայց պետք ա կարդալ Հայաստանի իրականության կոնտեքստում, ոչ թե օդի մեջ կախված… օդի մեջ կախված հիմիկվանն էլ վատը չի…
իսկ ինչի՞ ոչ ասել… հիմնավորումները շատ են… իմ համար ամենակարևորը էն ա որ իրանք լեգիտիմություն չունեն նման փոփոխություններ անելու… ու եթե հաջողվի իրանց, ավելի ա վատանալու և ուղղելը ավելի դ-վարանալու ա…
Chuk (01.12.2015)
Մեֆ եթե իրանք լեգիտիմություն չունեն, ինչի ես գնում ասես ոչ կանխավ իմանալով, բառացիորեն, որ քիչ ա հավնական, որ ընտրությունների արդյունքը դրանից փոխվելու ա: Ուր ա ստեղի լոգիկան: Եթե դրությունը էդքան լուրջ ա ինչի սպասել որ դժվարանա, հենա մի սաղ ժողովրդի էշի տեղ են դնում, դրանից լավ առիթ դժվար ա պատկերացնել: Որ գնացիր ասեցիր ոչ, եկար տանը նստեցիր, էլ աղբը չեն բերելու թափեն? Քանի հատ տենց աղբի պետք ա ասես ոչ, որ հասկանաս, էդ մեթոդը չի աշխատում:
SWTS
Տրիբուն (02.12.2015)
Արդեն սկսում եմ զարմանալ, որ մարդիկ դեռ կարում են հույս կապել հանրահավաքների հետ: Անկեղծ եմ ասում, եթե Ոչ-ը 80/20 հարաբերությամբ հաղթի, ավելի քիչ կզարմանամ, քան եթե որեւէ խաղաղ հանրահավաքի հետեւանքով ինչ-որ էական փոփոխություն արձանագրվի էս երկրում:
Էս հանրահավաքների երեւի միակ դրական արդյունքը էն կարա լինի, որ մարզերում գտնվող որոշ մարդկանց` հանրահավաքի չթողնելու համար ճանապարհներ փակելը մոտիվացնի, որ գնան Ոչ քվեարկեն:
Իսկ ընդհանուր առմամբ, էն Բաղրամյանի եսիմքանի օրանոց նստացույցը որ հիշում եմ ու տեսնում եմ դրա արդյունքը, ավելի ճիշտ` արդյունքի բացակայությունը, հասկանում եմ, որ հիմա շատ ավելի գլոբալ հարցի համար նույն կարգի կամ դեռ ավելի մեղմ հանրահավաք անելը ուղղակի անհնար ա, որ որեւէ կերպ բան փոխի, ուզում ա լինի նստացույց, ուզում ա` հացադուլ:
Էս որ հանրահավաքի օրերին Երևան հասնելը դժվարանում է, ու, երբեմն էլ անհնար դառնում, չգիտեմ կոնկրետ ինչ նպատակով է արվում, բայց ոնց տեսնում եմ, ուղղակի կողքից մարդկանց վերաբերմունքին հետևելով, մոտավորապես սենց ա տրամադրվածությունը․ «Արա դե հերիք ա էլի հավայի հանրահավաքներ անեք, ձեր պատճառով մարդիկ գործից-դասից հետ են ընկնում»։ Ու շա՜տ քչերն են, որ իրանց տրամադրվածությունը «Արա թե հերիք ա էլի արհեստական խոչընդոտներ ստեղծեք, ձեր պատճառով մարդիկ գործից-դասից հետ են ընկնում»։
Chuk (02.12.2015), Mr. Annoying (02.12.2015), Աթեիստ (02.12.2015)
Գնալով համոզվում եմ, որ հենց դրա համար էլ անում են:
Իրականում ես չեմ հավատում, որ էդ ճամփա փակելով հանրահավաքի մասնակիցների թիվ կտրուկ փոխվի: Հանրահավաքի մասնակիցների ընդհանուր թվի փոքր տոկոսը կարող ա լինի, որ դրա պատճառով հանրահավաքի չհասնի:
Ընդդիմությունն ինչ-որ չափով սա իր օգտին օգտագործում ա: Բայց ավելի շատ կարծես թե ընդդիմության նկատմամբ ատելություն ա ավելանում:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
John (02.12.2015)
Ցավոք սրտի հա, էդ էլ կա: Ու տենց մարդկանց մեծ մասը իմ կարծիքով կգնա այո/սերժիկին/հհկ-ին կքվեարկի ու կունենա էն, ինչին արժանի ա:
Ուղղակի չգիտեմ, ի՞նչ են խառնում ուտելիքների մեջ, խմելու ջրի մեջ կամ երկնքից ի՞նչ թունաքիմիկատ են ցանում մարդկանց վրա, որ մարդկանց մտածելու, տրամաբանելու ունակությունը հավասարվում ա զրոյի:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ