Չուկի ՈՉ-ի քարոզարշավը սրանց նմանների հույսին ա մնացելտխուր ա: Հետ բերեք ԲՀԿ-ին։
Մասնակցելու եմ ու քվեարկեմ «ԱՅՈ»
Մասնակցելու եմ ու քվեարկեմ «ՈՉ»
Չեմ մասնակցելու
Իրավունք չունեմ մասնակցել
Չուկի ՈՉ-ի քարոզարշավը սրանց նմանների հույսին ա մնացելտխուր ա: Հետ բերեք ԲՀԿ-ին։
Ռուֆուս (12.11.2015)
2 հստակեցում.
1. SOS-ի տեսահոլովակը ՈՉ-ի քարոզարշավի մաս չի, այլ էդ հայացքներ կրողների տեսակետ:
2. ՈՉ-ի քարոզարշավը Չուկինը չի, ցավոք Չուկն ընդհանրապես չի կարողանում դրանց մասնակցել:
հ.գ. չնայած լիքը պահերի, որոնց մի չնչին մասն էս վերջին գրառումների մեջ շատերդ շարադրել եք, ինձ SOS-ը դուր ա գալիս: Իրանք լիքը հղկվելու, խմբագրվելու, սովորելու ու ուրիշ բաների տեղ ունեն: Բայց փաստացի էս պահին միակն են էս ոճում սենց դուխով, ու դա քիչ բան չի: Էս նախադասությունը չեմ սիրում, բայց. կարա՞ք, ավելին արեք: Ու էս վերջին գրածս ՈՉ-ի հետ կապ չունի: Որտև ոչն, իմ կարծիքով, պետք լինի յուրաքանչյուր իրավագիտակից քաղաքացունը:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Մի հատ կարաք ամփոփեք ինչ ա կատարվում: Ոչ ՀՀԿ-ականները բաժանվելեն երեք մասի. ոչականներ, բոյկոտականներ ու Տրիբուն: Ճիշտ եմ հասկանում
Քաղաքական ուժերի՞ն նկատի ունես, թե քաղաքացիներին։
Եթե ուժերին, ապա ըստ էության չկա ուժ, որ բոյկոտ ա քարոզում։ Նույնիսկ Նիկոլենք, որ կեղծ օրակարգ են սա որակում, ասում են, որ որպես անհատ գնալու են ու ոչ քվեարկեն։ Իրանք պարզապես որևէ բան էս հարցում չեն քարոզում։ Ես ուժերին կբաժանեի երիու մասի՝ ոչ ասողներ ու մի կողմ քաշվածներ։
Իսկ այ քաղաքացիների հարցը բարդ ա, տեսակները բավական շատ են, էդ թվում.
- պարտքը կատարելու համար ոչ քվեարկողներ
- հավատալով ոչ քվեարկողներ
- կառավարման նախագահական մոդելը ճիշտ համարելով ոչ քվեարկեղներ
- ինադու այո քվեարկողներ
- անկախ սերժիկի անձից կառավարման մոդելի փոփոխությունը ճիշտ համարելով այո քվեարկողներ
- պարտադրաբար ընտրատեղամասեր գնացողներ
- ամեն ինչի վրա թքած ունեցողներ
- գիտակցված բոյկոտողներ
- փոփոխության չհավատալով բոյկոտողներ
- բացարձակ անտեղյակներ
և այլն։
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Բյուր ջան,Չուկին մի լսի, ինքը գիտես, Լևոնի վկայա ։)
Իրավիճակն ավելի պարզ ա. Սերժիկը քամակից սահմանադրություն ա հանել, ի ուրախություն «ընդդիմության», քանի որ եթե չհաներ, ընդդիմություն կոչվածը զբաղվելու բան չէր ունենալու, հատկապես դոդ-փրկիչ օպերացիայի պռավալից հետո։ Հիմա երկու կողմն էլ կապիկությամբ են զբաղված, մենք էլ ոնց կարանք թամաշա ենք անում։
մարիօ (13.11.2015)
Chuk (14.11.2015)
Ամենախնդալուն, կամ լացելուն, ով ոնց կուզի էն ա, որ գոնե «այո» գիտես ովքեր են․ սաղ իրար հետ կանգնում եմ, ասում են «այո» ենք ասում։ Էս «ոչ»–երին մարդ նայում ա բան չի հասկանում։ Ինչ որ «Դեմ ենք Սահմանադրական փոփոխություններին», «Նոր Հայաստան», «Փրկության Ճակատ», էլ գող փիսո, էլ քաչալ շուն։ Մարդ բան չի հասկանում ով ում բարեկամն ա։ Մի հատ «Ոչ» պիտի ասեն սկի դրա շուրջ չեն կարում տակի մնացած երեք հոգի մարդը իրար հետ ընդհանուր հայտարարի գան, ուզում են ժողովուրդը տենց իրանց բաժան–բաժան լսի։ Բնականաբար ոչ մի բան էլ չի ստացվելու գլուխ բերել։ ՈՒ ես Նիկոլի հետ համաձայն եմ էս հարցում «Ավելի լավ ա գլխիցդ մեծ բաներ խոսք չտաս, քան մարդկանց հիասթափեցնես»։
Վերջին խմբագրող՝ Ներսես_AM: 14.11.2015, 00:02:
Ներս ջան, իսկապես կողքից շիլափվա վիճակ ա, բայց եթե ուզում ես, ես կփորձեմ մի քիչ ավելի լավ տեսակավորելով ներկայացնեմ վիճակը: Ուղղակի էդ անեմ, ասենք դու կարող ա ընդունես իմ ասածը, մի քանի ակումբցի չընդունի: Բայց ակումբով կսահմանափակվենք: Ցավոք մեծ մասի մոտ կմնա էդ տպավորությունը, որ ամեն մեկն իրանն ա տանում:
Բայց դա խիստ նորմալ ա՝ մի պայմանով: Եթե էդ ուժերից մեկը կարողացավ մյուսների նկատմամբ խիստ առավելություն ստանալ: Որտև խիստ հասկանալի ա, որ իշխանությունն իր ուժերին (կարդա՝ խամաճիկներին) հավաքի իր շուրջը, իսկ ընդդիմության մեջ միշտ տարբեր կերպ մտածողներ են լինելու:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկ ջան, եթե ժամանակ ու հավես ունենաս գրի։
Իսկ դրանից զատ եթե ես որ էլի քչից շատ փորձում եմ հետևեմ, հիմնականում ինտերնետով, ու ոչ մի բան չեմ հասկանում էդ կաշայից, պատկերացնում ես հարյուր հազարավոր լիքը քաղաքացիներ ինչ օրի են։ ՈՒ էս վիճակով ակնկալել, որ ինչ որ բան կարող ա լինի ինքնախաբեություն ա։
Ներս ջան, արի հիմնական ուժերի մասին խոսեմ, մանր-մունրն էական չեն: Դրանք են.
- ՀԱԿ+ՀԺԿ՝ համապատասխանաբար Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ու Ստեփան Դեմիրճյանի գլխավորությամբ (քանի որ սրանք 2008-ից առայսօր գործում են իրար հետ, շատերը լրիվ նույնացնում են, բայց էդպես չի, նույնիսկ որոշ հարցերում լուրջ տարաձայնություններ կան, որոնք լինում ա հարթել ու համագործակցել)
- Ժառանգություն՝ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի գլխավորությամբ
- Հիմնադիր խորհրդարան՝ Ժիրայր Սեֆիլյանի գլխավորությամբ
- Քաղաքացիական պայմանագիր՝ Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորությամբ (էն, որ կուսակցության նախագահ ուրիշ մարդ ա ընտրված, հասարակության մեջ կարծիքը չի փոխում, որ սա հենց Նիկոլի ուժն ա)
- Մի քանի՝ իրենց արևմտամետ հռչակած կուսակցություն, ինչպիսիք են Ազատ Դեմոկրատները, նոր ՀՀՇ-ն, Արամ Սարգսյանի Հանրապետություն կուսակցությունը և այլն:
Այսինքն եթե նայում ենք քաղաքական ուժերի բաշխմանը, պետք ա հետևենք հենց սրանց մեջ:
Սրանց գլխավոր մեծամասնությունը կարողացան իրար հետ համաձայնության գալ, դրանք էին
- ՀԱԿ
- ՀԺԿ
- Ժառանգություն
- Հիմնադիր խորհրդարան
Ի սկզբանե իրեն խաղից դուրս դրեց «Քաղացիական պայմանագիրը»՝ որակելով կեղծ օրակարգ: Արևմտամետներից Արամ Սարգսյանի Հանրապետությունը մի շարք ուրիշ կուսակցությունների նման ղրաղ մտավ, իրենք ուղղակի չկան պրոցեսում: Նոր ՀՀՇ-ն մտավ Սերժիկի խաղի մեջ ու դարձավ ԱՅՈ-ի կողմնակից: Ազատ Դեմոկրատներն արտաքուստ «ՈՉ» են ասում, բայց կարծես թե նույն «ԱՅՈ»-ի տրամադրության տակ են:
Ու ինչ-որ պահի պարզ եղավ, որ էն վերևի ցուցակիս չորս ուժերը՝ ՀԱԿ-ը, ՀԺԿ-ն, Ժառանգությունն ու Հիմնադիր Խորհրդարանն են տանելու ՈՉ-ի քարոզը: Սա լրիվ բավական է: Իրականում հենց էս ուժերն են, որ ունեն համակիրների որոշակի բանակ (գուցե բացառությամբ ՀԺԿ-ի, որ էս պահին իմ տպավորությամբ չունի, ու Քաղաքացիական պայմանագրի, որն ինչ-որ բանակ ամեն դեպքում ունի, բայց չմիացավ):
Էս 4 ուժերի մեջ որևէ լուրջ տարաձայնություն, էս պահին չկա, բոլորն էլ ունեն երկու խնդիր, մեկը՝ գլոբալ, մեկն՝ էս պահի համար լոկալ:
Լոկալ խնդիրն է Սահմանադրության հանրաքվեն տապալելը:
Գլոբալ խնդիրն է իշխանության հեռացումը:
Սրանց մեջ չկա որևէ մեկը, որ երկուսն էլ կարևոր չհամարի: Հիմա չգիտեմ, թե ում ինչ մեղու կծեց, բայց եթե սկզբից բոլոր էս ուժերը հավաքվել էին Սահմանադրության հանրաքվեի գաղափարի շուրջ, մտածելով, որ լավ առիթ ա ժողովրդին մոբիլիզացնելու ու երկու խնդիրն էլ լուծելու համար, մի պահից սկսած էս ուժերից երկուսը այլ կերպ սկսեցին մտածել:
Ժառանգությունը, Հիմնադիր խորհրդարանն ու էլի մի քանի, ոչ էդքան առանցքային ուժեր/անհատներ սկսեցին մտածել, որ պետք է հանրահավաքների շարք սկսել, որով կարող են հասնել ընդհուպ իշխանափոխության: Նույնիսկ, ըստ որոշ լուրերի, իրանք մի պահ մտածում էին բոյկոտի կոչ անելու:
Փոխարենը ՀԱԿ-ն ու ՀԺԿ-ն, նաև հաշվի առնելով անցյալի փորձը, ասում են, որ էս պահին հնարավոր չի հասնել տենց ուժեղ մոբիլիզիցայի, առանց օգտագործելու հանրաքվեի ֆակտորը:
Արդյունքում ներքին պայմանավորվածություն եղավ, որ ամեն մեկը փորձում է իր պատկերացրած ձևով մեծ պայքար ձևավորել: Եթե A ուժը կարողանում ա նենց մոբիլիզիցիա անել, որ առանց հանրաքվեի ռեժիմի հեռացումը ռեալության նշան ա ցույց տալիս, ապա B ուժը միանում ա իրան: Եթե դա չի ստացվում, ապա A-ն միանում ա B-ի՝ Սահմանադրության շուրջ սկսած շարժմանը:
Անշուշտ կարող ենք մտածել, որ եթե սրանցից որևէ մեկը մյուսին զիջեր, էդ մի ուղղությամբ ավելի ուժեղ պայքար կլիներ: Էս դեպքում սխալված կլինենք: Որտև ՀԱԿ-ն ու ՀԺԿ-ն ակտիվորեն մասնակցում են Ժառանգության ու Հիմնադիր Խորհրդարանի կազմակերպչական աշխատանքներին ու միջոցառումներին, Ժառանգություն ու Հիմնադիր Խորհրդարանը ակտիվորեն մասնակցում են ՀԱԿ-ի ու ՀԺԿ-ի կազմակերպչական աշխատանքներին ու միջոցառումներին: Այլ կերպ ասած երկու ուղղությամբ էլ աշխատանքներ են տարվում, պարզապես ամեն խումբը փորձում է առավել ակտիվացնել դրանցից մեկը: Ու կարող ա վիճակ գա, որ սրանք իրար ահավոր օգնեն:
Օրինակ տեսական հարթությունում որ նայենք, եթե Ժառանգությունն ու Հիմնադիր խորհրդարանը հաջողացնեն իսկապես ակտիվ նստացույցներ սկսել դեկտեմբերի 1-ից, թեժ պահելով իրավիճակը, ՀԱԿ-ն ու ՀԺԿ-ն դեկտեմբերի 6-ի հանրաքվեում մեջքում հզոր ուժ կունենան, որը մի կողմից կվախացնի որոշ իշխանական ընտրախախտողների, մյուս կողմից խախտումների առկայության դեպքում հեշտ կլինի դրանից դժգոհ մասսային արագ միացնել արդեն իսկ պայքարող մյուս խմբին ու ստանալ գումարման կայֆոտ էֆֆեկտ: Սա, իհարկե, տեսական դատողություններիս մեջ: Ամեն դեպքում իսկապես էս պահին շատ լուրջ հակասություններ հիմնական ընդդիմադիր ուժերի մեջ չկա: Ավելին ասեմ, Նիկոլենք հստակ հայտարարել են, որ եթե տեսնեն հաղթանակի տանող պայքար, կմիանան: Այսինքն եթե էս տեսական մասս հանկարծ ու լինի, մեկ ու հանկարծ Նիկոլենք էլ կարող ա միանան:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Աթեիստ (14.11.2015)
Արամ Կարապետյանի ղեկավարած «Նոր ժամանակներ» կուսակցությունը բոյկոտում է սահմանադրական փոփոխությունների գործընթացն ու հանրաքվեն:
http://www.aravot.am/2015/11/13/628606/
Ալթեն կա։
Անդ ջան, հաջորդ գրառման մեջ գրել էի, որ անդրադառնում եմ քչից շատից ռեսուրս ունեցող ուժերին, ռեսուրս ասելով էլ նկատի ունեմ համակիրների որոշակի բանակ, տարածքային կառույցների, կուսակիցների որոշակի քանակի առկայություն: Որ տարբեր բաներ ասող անհատ-կուսակցություններ լինելու են, էդ հաշիվ չեմ համարում:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
«Իրազեկ քաղաքացիների միավորում» ՀԿ-ն բավական լավ ա ներկայացնում առաջարկվող նախագծի «նահանջները» ներկայիս գործող Սահմանադրությունից: Թեև շարունակում եմ մնալ էն կարծիքին, որ բովանդակային քննարկման մեջ մտնելն ավելորդություն է, բայց հերթով կներկայացնեմ ՀԿ-ի պատրաստած հոլովակները, հաշվի առնելով, որ շատերն ամեն դեպքում ուզում են հասկանալ, թե խոսքն ինչի մասին է: Մեկն արդեն ներկայացրել էի, վերաբերում էր անմիջական ժողովրդավարության իրացման նվազմանը: Էս մի տեսահոլովակում խոսվում է դատական իշխանության մասին՝ ըստ նոր նախագծի: Իշխանությունը պնդում է, որ այդտեղ առաջընթաց կա, ինքս հակառակն եմ տեսնում: ԻՔՄ-ն նույնպես պնդում է, որ կա հետընթաց ու դա ներկայացնում էս տեսահոլովակում.
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 16.11.2015, 13:57: Պատճառ: Սխալ թեգերի հեռացում
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Mr. Annoying (16.11.2015), Աթեիստ (16.11.2015)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ