Սահմանադրության փոփոխության հանրաքվե - 2015

[Տրիբուն]

Չհամոզեցիր Չուկիտո։ Էտ ԳԳ հրամանատարի գաղափարը ֆուֆլոյա ... Իսրայելը վկա։ Արհեստականորեն հորինված ու հիմա շահարկվող։ Ու ձեր ՈՉին մեկա օգուտ չի տալիս, թարգեք։

[Աթեիստ]

Այ էս հարցում լրիվ համաձայն եմ Տրիբունի հետ։ Էդ էն փաստարկ չի, էլի, որ դրա համար ոչ ասեմ։

[Chuk]

Չհամոզեցիր Չուկիտո։ Էտ ԳԳ հրամանատարի գաղափարը ֆուֆլոյա ... Իսրայելը վկա։ Արհեստականորեն հորինված ու հիմա շահարկվող։ Ու ձեր ՈՉին մեկա օգուտ չի տալիս, թարգեք։

Իսրայելում էլ կա գերագույն գլխավոր հրամանատար: Էնտեղ էդ պաշտոնը նշանակովի ա, իհարկե, կառավարության կողմից: Բայց իրա անհրաժեշտությունը կա: Մի անգամ արդեն գրել էի, որ վերջին հաշվով էական չի, թե կոնկրետ ով կլինի գերագույն գլխավոր հրամանատարը, կարևոր ա, որ էդ ինստիտուտը լինի: Իսկ առաջարկվող նախագծով էդ ինստիտուտը սկսում ա գործել միայն պատերազմի ժամանակ, որը եզություն ա: Նման պաշտոն, ինստիտուտ ա պետք նաև խաղաղ ու հարաբերական խաղաղ իրավիճակներում:

[StrangeLittleGirl]

Երկար թեմա ա: Փորձեմ կարճ: Նախ ֆիքսենք, որ ռազմական գործողությունների, պաշտպանության ու տենց բաների կազմկերպումը միայն ուժային կառույցների գործը չի, դրան ներգրավվում ա նաև նարքին գործերին վերաբերող ու արտաքին գործերին վերաբերող հարցերը: Ճիշտ մարտավարությունների ընտրումը ոչ միայն պատերազմական գործողություններն են, այլև դրանք ճիշտ ժամանակին իրականացնելը կախված ոչ դիվանագիտական ու լիքը ուրիշ հարցերի հետ: Անհրաժեշտ ա մի մարդ, ով կառավարում ա էս ամեն ինչը: Հետո անհրաժեշտ ա մի մարդ, ով կարող ա բանակի բոլոր ղեկավարներին հրահանգներ տա, ով պատասխանատվություն վերցնի էս կամ էն գործողության համար: Բնական ա, որ էդ մարդը տարբեր խորհրդականների կարծիքներ ա լսելու, նաև էդ ա իրան գերագույն գլխավոր հրամանատար դարձնում: Բայց պետք ա մեկը, ով էդ խորհուրդները լսելով որոշումն ընդունում ա՝ ճիշտ կամ սխալ:

Չգիտեմ, ցաքուցրիվ գրեցի, եթե չբավարարեց, հետո ավելի մանրամասն կգրեմ:

Մի հատ վերացական օրինակ բերեմ պատկերացնելու համար: Վերցնենք ասենք վարչապետին ու իմանանք, որ ինքը առանձնապես պատասխանատվություն չի կրում պաշտպանության համար, որտև տենց ֆունկցիա պետք ա դրվեր գլխավոր գերագույն հրամանատարի վրա: Ասենք պաշտպանության նախարարը գալիս ա, ու ասում ա, որ էս-էս ու էս խնդիրները, մարտահրավերները քննարկելով եկել են նրան, որ պետք ա էսքան գումար տրամադրել էսինչ զենքերը ձեռք բերելու, էստեղ սենց զորամասեր սարքելու, սենց դիրքեր փորելու ու չգիտեմ էլ ինչի համար: Վարչապետը իրա խելքով որոշում ա, որ չէ, չարժի, ու չի տալիս էդ ֆինանսավորումը: Բայց ինքը պատասխանատու էլ չի: Ինքը չի պատկերացնում էդ գործից, որտև համապատասխան մյուս կառույցները համապատասխան զեկույցները ու խորհուրդները չեն տալիս: Իրան մնում ա հավատալ կամ չհավատալ ՊՆ նախարարին, որը հեշտ փոխովի պաշտոն ա: Ներս ջան, ստեղ ամուր ձեռք ա պետք, ով բոլոր հարցերում իրավասու ա ու վերջնական որոշումների իրավունք ունի, ով տեղյակ ա բոլոր ռազմավարական ու մարտավարական ծրագրերին:

Ի՞նչ պարտադիր ա, որ էդ մարդը նախագահը լինի: Կարա նույն պաշտպանության նախարարը գա նախագահին ասի էս ու էս ա պետք, նախագահն էլ լինի դեբիլի մեկը (ինչը հեչ զարմանալի չի), ասի՝ չէ:

[Chuk]

Ի՞նչ պարտադիր ա, որ էդ մարդը նախագահը լինի: Կարա նույն պաշտպանության նախարարը գա նախագահին ասի էս ու էս ա պետք, նախագահն էլ լինի դեբիլի մեկը (ինչը հեչ զարմանալի չի), ասի՝ չէ:

Պարտադիր չի: Պարտադիր ա, որ տենց մեկը լինի: Իսկ առաջարկվող նախագիծը տենց պաշտոն չի սահմանում մինչև պատերազմական վիճակ չլինելը:

[StrangeLittleGirl]

Պարտադիր չի: Պարտադիր ա, որ տենց մեկը լինի: Իսկ առաջարկվող նախագիծը տենց պաշտոն չի սահմանում մինչև պատերազմական վիճակ չլինելը:

Իսկ ինչների՞ս ա պետք ոչ պատերազմական իրավիճակում: Էսքան տարի նախագահի էդ ֆունկցիան գործե՞լ ա:

[Chuk]

Իսկ ինչների՞ս ա պետք ոչ պատերազմական իրավիճակում: Էսքան տարի նախագահի էդ ֆունկցիան գործե՞լ ա:

Բնականաբար՝ այո: Մանավանդ որ մենք դեյուրե պատերազմական վիճակում չենք, իսկ դեֆակտո պատերազմական վիճակում ենք:

[Chuk]

Իրականում ահավոր տխրեցնող ա, որ էս հարցի լրջությունը չեք ընկալում:

Գուցե միայն սրա համար նոր նախագիծը մերժելի չի, գուցե կարելի ա ինչ-որ կերպ առանց դրա էլ յոլա գնալ, բայց սա լրջագույն խնդիր ա, որն արված ա հերթական մի պատասխանատվությունից ձերբազատվելու համար:

[Chuk]

Էսօր պիտի սկսվի «Նոր Հայաստանի»-ի նստացույցը: Տարբեր տեղերից Երևան եկող տրանսպորտն, էս առիթով, չի աշխատում: Էս խեղճ միամիտ տնօրենին էլ աչքիս հեսա ֆուկ կանեն, խոստովանելու համար.

Աբովյան-Երևան ուղևորափոխադրումներն այս պահի դրությամբ չեն վերականգնվել: NewsBook-ի թղթակցին այս մասին ասաց «Քինգ դե լյուքս» ընկերության տնօրեն Արտակ Եղոյանը:

Նա հավաստիացրեց, որ ուղևորափոխադրումներ չիրականացնելու հրահանգ իրենք ստացել են ոստիկանությունից` դեռ երեկ:

«Այդ պահին ընկերությունում չեմ եղել, չգիտեմ` զանգել, թե եկել-զգուշացրել են: Թե չէ մենք ինչո՞ւ պետք է ուզեինք, որ մեր ավտոբուսները չաշխատեին»,- հարց հնչեցրեց Եղոյանը` հավելելով, որ ոստիկանությունից պատճառաբանել են` Աբովյանից Երևան երթևեկությունը պետք է դադարեցվի անվտանգության նկատառումներով ելնելով:

Հարցի շուրջ պարզաբանումներ ստանալու համար զրուցեցինք նաև ՀՀ ոստիկանության հասարակայնության հետ կապերի և լրատվության վարչության պետ Աշոտ Ահարոնյանի հետ, ով հայտարարեց, որ իրենց կողմից իջեցված հրահանգի մասին խոսակցություններն իրականությանը չեն համապատասխանում:

«Նման բան չի կարող լինել: Ոստիկանությունն ուղևորափոխադրումներով զբաղվում է միայն այն ժամանակ, երբ վարորդները խախտում են երթևեկության կանոնները»,- շեշտեց նա:

Հիշեցնենք, որ մի շարք մարզերից Երևան եկող տրանսպորտային գծերն այսօր առավոտյան չեն շահագործվել:

Նյութի աղբյուրը ` http://newsbook.am/?71728&l=am/

[Տրիբուն]

Իրականում ահավոր տխրեցնող ա, որ էս հարցի լրջությունը չեք ընկալում:

Գուցե միայն սրա համար նոր նախագիծը մերժելի չի, գուցե կարելի ա ինչ-որ կերպ առանց դրա էլ յոլա գնալ, բայց սա լրջագույն խնդիր ա, որն արված ա հերթական մի պատասխանատվությունից ձերբազատվելու համար:

Յան տուր ապեր ․․․ ահավոր ֆուֆլո հարց ա։ Նենց ՀԱԿ-ից մեկը, կարող ա հենց նույն ԼՏՊ-ն, մի անգամ բլթցրել ա, դու էլ խասյաթիդ համաձայն վիզ դրած հիմնավորում ես ման գալիս։

[Տրիբուն]

Իսրայելում էլ կա գերագույն գլխավոր հրամանատար: Էնտեղ էդ պաշտոնը նշանակովի ա, իհարկե, կառավարության կողմից: Բայց իրա անհրաժեշտությունը կա: Մի անգամ արդեն գրել էի, որ վերջին հաշվով էական չի, թե կոնկրետ ով կլինի գերագույն գլխավոր հրամանատարը, կարևոր ա, որ էդ ինստիտուտը լինի: Իսկ առաջարկվող նախագծով էդ ինստիտուտը սկսում ա գործել միայն պատերազմի ժամանակ, որը եզություն ա: Նման պաշտոն, ինստիտուտ ա պետք նաև խաղաղ ու հարաբերական խաղաղ իրավիճակներում:

Մի տուֆտիր, Իսրայելում, այնպես ինչպես պառլամենտական բոլոր երկրներում գրեթե նույն դրույթներն են գործում էս հարցում։

In Israel, the applicable basic law states that the ultimate authority over the Israel Defense Forces rests with the Government of Israel (chaired by the Prime Minister) as a collective body. The authority of the Government is exercised by the Minister of Defense on behalf of the Government, and subordinate to the Minister is the Chief of General Staff who holds the highest level of command within the military

Էս նոր սահմանադրությամբ էլ ․․․

Հոդված 155. Զինված ուժերը
1. Զինված ուժերը Կառավարության ենթակայության ներքո են: Զինված ուժերի կիրառման մասին որոշումն ընդունում է Կառավարությունը: Անհետաձգելի անհրաժեշտության դեպքում զինված ուժերի կիրառման մասին որոշումը, պաշտպանության նախարարի առաջարկությամբ, կայացնում է վարչապետը և այդ մասին անհապաղ տեղեկացնում Կառավարության անդամներին:
2. Պաշտպանության ոլորտի քաղաքականության հիմնական ուղղությունները սահմանում է Անվտանգության խորհուրդը: Պաշտպանության նախարարն այդ հիմնական ուղղությունների շրջանակներում իրականացնում է զինված ուժերի ղեկավարումը:
3. Զինված ուժերի զինվորական ամենաբարձր պաշտոնատար անձը գլխավոր շտաբի պետն է, որին վարչապետի առաջարկությամբ նշանակում է Հանրապետության նախագահը՝ օրենքով սահմանված ժամկետով: Ոչ պատերազմական ժամանակ գլխավոր շտաբի պետը ենթակա է պաշտպանության նախարարին:
4. Պատերազմի ժամանակ զինված ուժերի գերագույն հրամանատարը վարչապետն է:
5. Զինված ուժերի ենթակայության, ղեկավարման, ինչպես նաև այլ մանրամասներ սահմանվում են օրենքով:

Բոլոր հնարավոր տարբերակները նախատեսված են։

[Տրիբուն]

Այ էս հարցում լրիվ համաձայն եմ Տրիբունի հետ։ Էդ էն փաստարկ չի, էլի, որ դրա համար ոչ ասեմ։

Էլ չասենք, որ ընդհանուր առմամբ ճիշտը ԱՅՈ ասելն ա, ամեն դեպքում

Չուկիտո, էսօրվա միտինգին Լևոն Զուրաբյանը գնացել ա, թե՞ իրան չի սազում սենց զիզի բիզի բաներով զբաղվելը, ինքը դեպուտատ ա, ավտո ունի, քարտուղարուհի ․․․ ինքը լուրջ քաղաքականությամբ ա մենակ զբաղվում։

[LisBeth]

ես մի հատ համեմատություն կարամ անեմ Լիզ ջան…

Երևանում համարյա մեծ մասը կվարտիրաներում են ապրում, չէ՞… ուրեմն սենց… պատկերացրա ունես սիրուն սարքած կահավորած կվարտիրա բայց շենքը խարխուլ ա, ադեզդում սաղ զիբիլ, շռած, մկները վխտում են ու որոշվում ա որ էլի պտի զիբիլ բերվի թափվի ըդտեղ ու մարդիկ պետք ա գան շռեն ու քաքեն… քո տանը չէ, պադեզդում, շենքի շրջապատում ու ընդհանրապես ռայոնում…

պարզ ա որ էդ սաղն ինչքան էլ դուրսը լինի, ինչքան էլ դուռդ փակ պահես ու դրսի հետ կապը խզես մեկ ա էդ քաքը լցվելու ա տունդ… հարց ա առաջանում, տունդ որտեղից ա սկսում… տնի՞ց, պադյեզդի՞ց, հայաթի՞ց, ռայոնի՞ց, քաղաքի՞ց թե երկրից… ո՞րտեղ ես ուզում, կամ համաձայն որ ինչ որ մարդիկ բերեն զիբիլը թափեն (բացի քո տնից)… ուր ուզում ե՞ն…

էս ա…

սահմանադրությունը կարդալը իհարկե վատ չի, բայց պետք ա կարդալ Հայաստանի իրականության կոնտեքստում, ոչ թե օդի մեջ կախված… օդի մեջ կախված հիմիկվանն էլ վատը չի…

իսկ ինչի՞ ոչ ասել… հիմնավորումները շատ են… իմ համար ամենակարևորը էն ա որ իրանք լեգիտիմություն չունեն նման փոփոխություններ անելու… ու եթե հաջողվի իրանց, ավելի ա վատանալու և ուղղելը ավելի դ-վարանալու ա…

Մեֆ եթե իրանք լեգիտիմություն չունեն, ինչի ես գնում ասես ոչ կանխավ իմանալով, բառացիորեն, որ քիչ ա հավնական, որ ընտրությունների արդյունքը դրանից փոխվելու ա: Ուր ա ստեղի լոգիկան: Եթե դրությունը էդքան լուրջ ա ինչի սպասել որ դժվարանա, հենա մի սաղ ժողովրդի էշի տեղ են դնում, դրանից լավ առիթ դժվար ա պատկերացնել: Որ գնացիր ասեցիր ոչ, եկար տանը նստեցիր, էլ աղբը չեն բերելու թափեն? Քանի հատ տենց աղբի պետք ա ասես ոչ, որ հասկանաս, էդ մեթոդը չի աշխատում:

[Rammstein]

Արդեն սկսում եմ զարմանալ, որ մարդիկ դեռ կարում են հույս կապել հանրահավաքների հետ: Անկեղծ եմ ասում, եթե Ոչ-ը 80/20 հարաբերությամբ հաղթի, ավելի քիչ կզարմանամ, քան եթե որեւէ խաղաղ հանրահավաքի հետեւանքով ինչ-որ էական փոփոխություն արձանագրվի էս երկրում:
Էս հանրահավաքների երեւի միակ դրական արդյունքը էն կարա լինի, որ մարզերում գտնվող որոշ մարդկանց` հանրահավաքի չթողնելու համար ճանապարհներ փակելը մոտիվացնի, որ գնան Ոչ քվեարկեն:

Իսկ ընդհանուր առմամբ, էն Բաղրամյանի եսիմքանի օրանոց նստացույցը որ հիշում եմ ու տեսնում եմ դրա արդյունքը, ավելի ճիշտ` արդյունքի բացակայությունը, հասկանում եմ, որ հիմա շատ ավելի գլոբալ հարցի համար նույն կարգի կամ դեռ ավելի մեղմ հանրահավաք անելը ուղղակի անհնար ա, որ որեւէ կերպ բան փոխի, ուզում ա լինի նստացույց, ուզում ա` հացադուլ:

[John]

Էս որ հանրահավաքի օրերին Երևան հասնելը դժվարանում է, ու, երբեմն էլ անհնար դառնում, չգիտեմ կոնկրետ ինչ նպատակով է արվում, բայց ոնց տեսնում եմ, ուղղակի կողքից մարդկանց վերաբերմունքին հետևելով, մոտավորապես սենց ա տրամադրվածությունը․ «Արա դե հերիք ա էլի հավայի հանրահավաքներ անեք, ձեր պատճառով մարդիկ գործից-դասից հետ են ընկնում»։ Ու շա՜տ քչերն են, որ իրանց տրամադրվածությունը «Արա թե հերիք ա էլի արհեստական խոչընդոտներ ստեղծեք, ձեր պատճառով մարդիկ գործից-դասից հետ են ընկնում»։