ադալժենի չեմ անում: դու դրան կողմնակալություն ես ասում, ես՝ սուբյեկտիվություն: ասեցի՝ անունը դնենք կողմնակալություն, որ միևնույն երևույթին մի անուն տանք: կոնկրետ էդ տիպի սուբյեկտիվությունը կամ կողմնակալությունը վատ երևույթ ա: Ինձ թվում ա՝ համաձայն ես:Mephistopheles-ի խոսքերից
Չէ, Մեֆ, տենց չի: Փակում մարդիկ ավելի ազատ են:ու եթե մարդը բացում չի արտահայտվում ուրեմն փակում էլ ա կեղծում, էդտեղ էլ իրա իմիջի վրա ա աշխատում…
Ես ասում եմ՝ քո՞նն ա:դա քո կարծիքն ա…
Մեֆ, էլի դու սխալ ես հասկանում: Ես չեմ ասում՝ հեղինակի մասին վատ կարծիք ունենալը: Ես ասում եմ՝ օրինակ, ասենք, իքս հեղինակի ստեղծած իգրեկ կերպարին դու նույնացնում ես իքսի հետ, դու սկսում ես իքսը քննարկել, ոչ թե իգրեկը: Հիմա հասկացա՞ր: Եթե չէ, կարամ հին թեմաներ փորփրեմ, ցույց տամ, տեղերն անգիր հիշումեմ:եթե նույնացնեի ուրեմն շատ մարդկանց մասին շատ վատ կարծիքի պտի լինեի… օրինակ Այվիի կամ Լիզբեթի, Գալի ու շատ ու շատ գրողների, բայց իրանք իմ համար շատ սիրելի մարդիկ են…
Ասազզվելին գիտե՞ս որն ա… չեմ ասի…
Ես կյանքում Սամի գրածներին որևէ տեսակի վատ ռեակցիա չեմ տալիս: Մենակ քո գրածներին եմ տենց ռեակցիա տալիս, որովհետև նորից եմ ասում՝ կոնկրետ իմ գործերում (մյուսներինի հետ գործ չունեմ) դու անձանցից ես կախվում, ոչ թե գործից: Դու հերոսի անունը մոռանում ես, ասում ես՝ Բյուր, դու նույնացնում ես Բյուրին ու կերպարին: Իսկ էդ կարգի կարծիքներն ինձ վրա ահավոր են ազդում: Մի անգամ չի, որ ասել եմ: Բացի դրանից, ես քեզ խնդրել եմ իմ գործերի մասին ոչ մի բան չասել, Սամին չեմ խնդրել: Սամի կարծիքի հետ հաճախ համաձայն չեմ, չեմ ընդունում իրա դիտողությունները, բայց հետաքրքիր ա իրան լսելը, քեզ լսելը ներվայնացնում ա ինձ:որտև գիտի ու տեսել ա ինչ ռեակցիա ես տալիս… ես էլ չեմ քննարկում քո գրվածքները հենց քո ռեակցիայի պատճառով… ուղղակի չեմ ուզում գործ ունենալ… ստեղ արդեն անունը կապ չունի…
Մեֆ, ես արդեն ասեցի՝ ինչու էի դրել: Թե դու ուրիշ բան ես ման գալիս, դա քո գործն ա: Չէ, Մեֆ, հենց էդ ա, որ ես կարդում եմ էն, ինչ գրում ես: Որ չկարդայի, էդքան չէի ներվայնանա քո՝ անձնականացնելու միտումից:ես շատ էլ լավ եմ հասկացել ինչի էիր տվել կարդալու ու քննարկելու… ու նաև ասեմ որ դրանից պարզ դարձավ որ դու ոչ թէ կարդում ես թե ես ինչ եմ գրել ու դրանք ինչքանով են համապատասխանում գրվածքին այլ պարզապես նայում ես թե դրական եմ արտահայտվել թե բացասական… դրա համար էլ տվեցիր Հեմինգուեյ կարդայի…
Ու ի վերջո, տարօրինակ ա, որ դու կռիվ ես տալիս բաց անունների համար: Ախր դու մրցույթի մասնակից չես, մենակ քննարկում ես, քո համար ի՞նչ տարբերություն: Իսկ ես հեղինակ եմ քննարկող լինելուց առաջ, ինձ հետաքրքրում ա, թե քննարկումը ոնց կգնա: Իմ մաշկի վրա զգացել եմ երկու տարբերակների էական տարբերությունը: Թեմայում այլ հեղինակներ էլ արտահայտվեցին, իրենք էլ են զգացել տարբերությունը: Ու մենակ Ռիփն ա, որի համար բացն ավելի լավ ա, քան փակը: Մնացածները փակն են գերադասում: Դրանից չե՞ս ուզում եզրակացություններ անել:
Մեջբերել
Էջանիշներ