Ռիկ, guilty pleasure-ի պահը լավ հասկանում եմ, բայց երևի ի վերջո Հոլանդիայում մի քիչ ուրիշ է վերաբերմունքը, քան հենց նույն Գերմանիայում:
Ասում եմ՝ էստեղ ամիսներով քաստինգ են անում, շատ հուզված սպասում են: Նենց չի իհարկե, ոնց որ Հայաստանում, որ ամեն մեկի համար Եվրատեսիլում հաղթելը ազգային արժանապատվության հարց է, բայց նաև անտարբեր էլ չեն մարդիկ: Լավ հետևում են ու թեկուզ միայն ազարտի համար ուզում են հաղթել: Նաև ինչը որ շատ տարբեր է Հայաստանից, էն է, որ Հայաստանում ամեն Եվրատեսիլ ոնց որ սթրեսի բուն լինի, մարդիկ խառնվում են իրար, մեկը մեկի հետ կռիվ անում, իսկ էստեղ էդ ուրախանալու առիթ է, միջազգաին տոնի կարգի մի բան: Որ եվրոպական ուրիշ երկրներից եկած ընկերների հետ հավաքվեն, խմեն, ուրախանան:
Մյունխենում մի երու մեծ սրահ կա Եվրատեսիլը ցույց տվող (դե սովորական բարերն ու կաֆեները չհաշված), ու էնտեղ տեղեր ճարելու համար պիտի մի քանի շաբաթ առաջ ռեզերվացիա անես: Մարդիկ իսկականից գնում, հավեսով նայում են:
Էջանիշներ