Եվրատեսիլ 2014

[Ռուֆուս]

Վիտամին ակումբի «Ելիզավետան» ի՞նչ պակաս Կոնչիտա է, նույնիսկ թրաշը կա։

[Աթեիստ]

Վիտամին ակումբի «Ելիզավետան» ի՞նչ պակաս Կոնչիտա է, նույնիսկ թրաշը կա։

Եկատերինը

[Ռուֆուս]

Հա, էլի նույն զիբիլն ա։ Հիշում էի որ թագուհու անուն էր, բայց չէի հիշում կոնկրետ որ մի

[Աթեիստ]

Էս հարցում Եկատերինն ավելի տեղին ա ։)

[John]

Էս էլ հայ Կոնչիտան

հաճույքով կկարդայի կոնչիտայամոլ մասսայի քոմենթները, եթե էս թափթփուկը ներկայացներ Հայաստանը եվրոտեսիլում

[Lanterfant]

Արամի խոսքերը Կոնչիտայի մասին արդեն թարգմանվում են անգլերեն, իմ ոչ հայ ՖԲ-ընկերներից մեկն էր կիսվում: Շատ հետաքրքիր բլոգ ա բայց: Տես՝ Fail: Armenia representative in Eurovision Aram MP3 makes homophobic and transphobic remarks:

Ինքն էլ վերջում մի հետաքրքիր բան ա նկատում՝ Արևմտյան Եվրոպայում Եվրատեսիլը միշտ համարվել է որպես մի տեսակ «միասեռականների շքերթ», քանի որ գլամուրի, արտաքին տեսքի և կիտչի տոնակատարություն են համարում, և միասեռականները Արևմտքում դա արդեն երկար ժամանակ իրոնիայով յուրացնում են որպես իրենց մշակույթ: Իհարկե ոչ ոք էդ ամենը ծանրի չի տանում: Հոլանդիայում օրինակ ինձ սկզբում դժվար էին հավատում որ բացատրում էի որ Արևելյան Եվրոպայի երկրներում շատերը առանց որևէ իրոնիայի դիտում են Եվրատեսիլը.. մեր մոտ որոշ հետերոներն էլ սիրում են Եվրատեսիլի առիթով գնալ գեյ բար հաղորդումը տեսնելու, ուղղակի կիտչի «մեղավոր հաճույքը» վայելելու նպատակով:

[John]

Վիտամին ակումբի «Ելիզավետան» ի՞նչ պակաս Կոնչիտա է, նույնիսկ թրաշը կա։

անտեղի համեմատություն, քանզի մեկը հումորային կերպար է, մյուսը՝ լուրջ

[ivy]

Ռիկ, չգիտեմ ձեզ մոտ ոնց, բայց օրինակ Գերմանիան ահագին լուրջ է վերաբերվում Եվրատեսիլին։ Երկար քասթինգ շոուներ են անում՝ մասնակից ընտրելու համար, ու շատ-շատ ուզում են հաղթել։ Լենան որ հաղթել էր, էդ տարի նենց էին ուրախությունից գլուխները կորցրել, որ որոշեցին հաջորդ տարի էլ իրեն ուղարկել, որ էլի հաղթի Մի երկու ամիս էլ սաղ ազգով Լենայի համար էդ երկրորդ մասնակցության երգն էին ընտրում։
Հետո էստեղ մեծ սրահներ կան, որտեղ մարդիկ հավաքվում ու նայում են Եվրատեսիլը. հաստատ գեյ ակումբներ չեն։ Ու լուրջ մի տեսակ սրտներին մոտ են ընդունում, որ լավ տեղ չեն գրավում, բայց ամեն դեպքում խմում քեֆ են անում, դե առնվազն բավարացիները

[Ռուֆուս]

անտեղի համեմատություն, քանզի մեկը հումորային կերպար է, մյուսը՝ լուրջ

Հոս ջան, լրիվ տեղին համեմատություն է։ Փաստորեն դուրս է գալիս, որ եթե մեկը կանացի շորեր է հագնում ու մակիյաժ անում ու ամբողջ օրը հեռուստատեսությամբ իրեն ցույց է դնում (հումորով), նորմալ երևույթ է ու երեխաների դաստիարակության վրա որևէ ազդեցություն չի թողնում, բայց բավական է, որ մեկը լրջով կանացի շորեր հագնի ու մակիյաժով դուրս գա փողոց, որ անչափահասը նրան տեսնի գեյ կդառնա՞։

Եզրակացություն։ Հումորով տրանսվետիտները հայեցի են ու ընդունելի, իսկ լրջով տրանսվեստիտները ապազգային են ու անընդունելի ու դրանց վառելն էլ է քիչ։

[Sagittarius]

Ռիկ, չգիտեմ ձեզ մոտ ոնց, բայց օրինակ Գերմանիան ահագին լուրջ է վերաբերվում Եվրատեսիլին։ Երկար քասթինգ շոուներ են անում՝ մասնակից ընտրելու համար, ու շատ-շատ ուզում են հաղթել։ Լենան որ հաղթել էր, էդ տարի նենց էին ուրախությունից գլուխները կորցրել, որ որոշեցին հաջորդ տարի էլ իրեն ուղարկել, որ էլի հաղթի Մի երկու ամիս էլ սաղ ազգով Լենայի համար էդ երկրորդ մասնակցության երգն էին ընտրում։
Հետո էստեղ մեծ սրահներ կան, որտեղ մարդիկ հավաքվում ու նայում են Եվրատեսիլը. հաստատ գեյ ակումբներ չեն։ Ու լուրջ մի տեսակ սրտներին մոտ են ընդունում, որ լավ տեղ չեն գրավում, բայց ամեն դեպքում խմում քեֆ են անում, դե առնվազն բավարացիները

Ինձ թվում ա, Ռիկը նկատի ուներ, որ էնքան էլ տենց լուրջ չեն վերաբերովւմ, ինչպես Արևելյան Եվրոպայի երկրներում, քաղաքականություն, տո էլ երկրի պատիվ, այլ ուղղակի որպես երգի մրցույթ, շոու: Գերմանիայի Եվրատեսիլի ժամանակ Դյուսելդորֆ էի ու մնացած տարիներին էլ նույն տպավորությունն ա ձևավորվել. երգերի հատվածը հիմնականում ընկնում ա պրե-պարթիական ժամերին, երբ մարդիկ հավաքվում են բարերում, կոկտեյլների ու զրույցների հետ եվրոտեսիլի երգերը լսում, իսկ ահա քվեարկության վերջին պահերին հիմնականում ցվրված են լինում ակումբներով, որտեղ էլ իրանց եվրատեսիլին չի, թե ով հաղթեց. բայց համաձայն եմ, Լենայի համար ուրախացել էին:

[Sagittarius]

Հոս ջան, լրիվ տեղին համեմատություն է։ Փաստորեն դուրս է գալիս, որ եթե մեկը կանացի շորեր է հագնում ու մակիյաժ անում ու ամբողջ օրը հեռուստատեսությամբ իրեն ցույց է դնում (հումորով), նորմալ երևույթ է ու երեխաների դաստիարակության վրա որևէ ազդեցություն չի թողնում, բայց բավական է, որ մեկը լրջով կանացի շորեր հագնի ու մակիյաժով դուրս գա փողոց, որ անչափահասը նրան տեսնի գեյ կդառնա՞։

Եզրակացություն։ Հումորով տրանսվետիտները հայեցի են ու ընդունելի, իսկ լրջով տրանսվեստիտները ապազգային են ու անընդունելի ու դրանց վառելն էլ է քիչ։

Աբեր, դու չգիտես. դու էտ կյանքով չես ապրում:

[John]

Հոս ջան, լրիվ տեղին համեմատություն է։ Փաստորեն դուրս է գալիս, որ եթե մեկը կանացի շորեր է հագնում ու մակիյաժ անում ու ամբողջ օրը հեռուստատեսությամբ իրեն ցույց է դնում (հումորով), նորմալ երևույթ է ու երեխաների դաստիարակության վրա որևէ ազդեցություն չի թողնում, բայց բավական է, որ մեկը լրջով կանացի շորեր հագնի ու մակիյաժով դուրս գա փողոց, որ անչափահասը նրան տեսնի գեյ կդառնա՞։

Եզրակացություն։ Հումորով տրանսվետիտները հայեցի են ու ընդունելի, իսկ լրջով տրանսվեստիտները ապազգային են ու անընդունելի ու դրանց վառելն էլ է քիչ։

անո՞ւմ ա որ, թե՞ դու ես քցել-բռնել տենց, որ համեմատելի դառնա տոնչիտայի հետ

անչափահասների գեյ դառնալու մասին ընդհանրապես խոսք չէր գնում:

[Lanterfant]

Ռիկ, չգիտեմ ձեզ մոտ ոնց, բայց օրինակ Գերմանիան ահագին լուրջ է վերաբերվում Եվրատեսիլին։ Երկար քասթինգ շոուներ են անում՝ մասնակից ընտրելու համար, ու շատ-շատ ուզում են հաղթել։ Լենան որ հաղթել էր, էդ տարի նենց էին ուրախությունից գլուխները կորցրել, որ որոշեցին հաջորդ տարի էլ իրեն ուղարկել, որ էլի հաղթի Մի երկու ամիս էլ սաղ ազգով Լենայի համար էդ երկրորդ մասնակցության երգն էին ընտրում։
Հետո էստեղ մեծ սրահներ կան, որտեղ մարդիկ հավաքվում ու նայում են Եվրատեսիլը. հաստատ գեյ ակումբներ չեն։ Ու լուրջ մի տեսակ սրտներին մոտ են ընդունում, որ լավ տեղ չեն գրավում, բայց ամեն դեպքում խմում քեֆ են անում, դե առնվազն բավարացիները

Ռիփ, գուցե մի քիչ խտացված գույներով եմ ներկայացրել միասեռականության և Եվրատեսիլի միջև կապը Արևմտքում, բայց լրիվ կա: Գոնե Հոլանդիայում և Անգլիայում հաստատ շատ տարծված ընկալում է: Մի երկրորդ ծաղրական ասպեկտ էլ կա մեր մոտ՝ մտավորականները և միջին խավը սիրում են Եվրատեսիլը նայել ցածր խավի ճաշակի վրա ծիծաղելու, էլի որպես «մեղավոր հաճույք» (չգիտեմ ոնց թարգմանեմ «guilty pleasure» հասկացությունը հայերեն, բայց նկատի ունեմ օրինակ որ նայում ես Modern Talking-ի տեսահոլովակները, և ծիծաղդ համարյա չես կարող զսպել իրենց տիպիկ ութսունականների ոճից, բայց միևնույն պահին լրիվ շատ հաճելիորեն վայելում ես էդ ամենը):

Երևի այս երկրներում լուրջ չեն վերաբերվում Եվրատեսիլին քանի որ ինքները ահավոր վատն են, Հոլանդիան օրինակ արդեն քառասուն տարի է չի հաղթել, անցած տարիների ընթացքում մենք հազիվ թե եզրափակիչը հասնեինք:

[Դավիթ]

Ապրեն հայագետ ադրբեջանցիները, շատ պարտաճանաչ ձևով աշխատում են։

Oh, Էս մեկը մերն ա, Միկան ա։

[StrangeLittleGirl]

Ահա, ես էլ եմ նկատել, որ Հոլանդիայում Եվրատեսիլի հանդեպ հետաքրքրությունը շատ փոքր ա: Էն կարգի, որ ամբողջ Խրոնինգենում չկարողացա մի բար գտնել, որտեղ Եվրատեսիլը կցուցադրեին: Ստիպված ընկերներով մեկի տանն ենք հավաքվել: Բացի դրանից, իմ հոլանդացի ընկերներից շատերն ահագին զարմացել էին, երբ իմացել էին, որ անցյալ տարի անցել են եզրափակիչ: Ավելին՝ էդ ինֆորմացիան ինձնից էին ստացել:

Բայց օրինակ Իսպանիան, որը նույնպես չի փայլում երգերի որակով ու հիմնականում վերջին տեղեր է գրավում, շատ ուրիշ է: Ընկերներիս մի մասն ասում է, որ Իսպանիան հատուկ է թույլ կատարողների ուղարկում, որ չհաղթեն, որովհետև ավելորդ ծախսերի հավես չունեն, բայց մյուս կողմից հասարակ մահկանացուները բավական ուշադիր հետևում են մրցույթին, այն աստիճանի, որ Հայաստանի անունը ոչ թե աշխարհագրության դասագրքերից գիտեին, այլ հենց Եվրատեսիլից: