Մի այսպիսի լեգենդ կա: Մի արքա ուներ երեք որդի, և բոլորն էլ ընտիր. խելոք, ուժեղ, գեղեցիկ և տաղանդավոր: Եվ արքան ոչ մի կերպ չէր կարողանում որոշել, թե նրանցից որ մեկին իրեն ժառանգորդ դարձնի,
ով պետք է կառավարի երկիրն իրենից հետո: Իսկ արքան արդեն ծեր էր և տարիների հետ բոլորովին չէր ջահելանում: Բայց որոշում ընդունելը շատ էր դժվար. որդիները մեկմեկու ոչնչով չէին զիջում,
ամեն մեկը մեծ ունակություններ ուներ: Եվ արքան խոդհուրդ հարցրեց մի իմաստունից: Իմաստունը մտածեց և ինչ-որ ելք գտավ: Հետևելով իմաստունի խորհրդին, արքան հայտարարեց, որ որոշել է ուխտագնացություն կատարել,
կանչեց որդիներին և ամեն մեկին տվեց հազվագյուտ ծաղիկների սերմերի հավասար քանակություն: "Պահպանեք այս սերմերը ձեր աչքի լույսի պես, - կարգադրեց նա զավակներին: - Այնպես,
ասես դրանից է կախված ձեր կյանքը: Երբ հետ վերադառնամ, ամեն մեկիցդ հարցնելու եմ ամենայն խստությամբ": Եվ ճանապարհ ընկավ:
Ավագ որդին մտածեց... Որպես ամենամեծը, նա ավելի մեծ փորձ ուներ, մնացածից ավելի հաշվենկատ ու խորամանկ էր, և այդ պատճառով որոշեց, որ ավելի լավ է փակի սերմերը սնդուկի մեջ: "Կվերադառնա հայրս,
իսկ ես կհանեմ դրանք սնդուկից, և նրանք բոլորն անվթար կլինեն": Ավագ որդին ընտրեց ամուր կողպեք ունեցող ամենահուսալի սնդուկը, կողպեց սերմերը բանալիով, իսկ բանալուց վայրկյան անգամ չէր բաժանվում, չէ՞ որ հայրը զգուշացրել էր,
որ կորստի համար խիստ պատժելու է:
Միջակ որդին դատեց այսպես. "Եթե փակեմ սերները սնդուկի մեջ, ինչպես մեծ եղբայրս արեց, սերմերը կարող են վնասվել մետաղի հետ շթվելիս: Իսկ հայրս ասել է, որ սերմերի անվնաս լինելը կյանքի և մահու խնդիր է:
Ուրեմն ի՞նչ անել": Նա գնաց շուկա, վաճառեց սերմերը, և որոշեց այսպես. "Ամենալավը սա է. սերմերը վաճառեցի, փողը կպահեմ, երբ հայրս վերադառնա, նոր սերմեր կգնեմ: Սերմերը սերմեր են, ո՞վ է տարբերելու մեկը մյուսից: Միաժամանակ
հորս կտամ նոր, թարմ և առողջ սերմեր: Համ էլ հայտնի չէ, թե նա երբ կվերադառնա՝ կարող է, մի քանի տարի հետո: Նա այդ մասին ոչինչ չասաց, այնպես որ ժամանակ դեռ շատ կա: Եվ բավակա՛ն է մտածել այդ սերմերի մասին": Մի խոսքով,
նա սերմերը վաճառեց, իսկ փողը մի կողմ դրեց:
"Իզուր չէէ, որ հայրիկն այս սերմերը մեզ տվեց, - այդ ամբողջ ժամանակ մտածում էր կրտսեր որդին: - Սրա մեջ պետք է ինչ-որ գաղտնի իմաստ լինի": Նա դեռ շատ երիրտասարդ էր, պարզամիտ, կյանքում հմտացած չէր: "Քանի որ սրանք սերմեր են,
ուրեմն պետք է աճեն", - որոշեց նա: Սերմը աճ է պահանջում: Արժեքավոր է ոչ թե սերմը, այլ այն, ինչ նրանից աճում է: Սերմը՝ զարգացում է, ձգտում դեպի ինչ-որ ավելի մեծը: Ինքնին սերմը ոչ ոքու պետք չէ: Սերմը զրկվում է իմաստից,
եթե չի աճում և ինչ-որ այլ բան չի դառնում: Նա ուղղակի անցման ժամանակաշրջան է, այլ ոչ թե վերջնական նպատակակետ: Նա միջանկյալ վիճակ է, կամուրջ դեպի գլխավոր նպատակը: Խորհելով այդ մասին,
կրտսեր որդին գնաց այգի և տնկեց սերմերը:
Հայրը վերադարձավ մոտ մեկ տարի անց և անմիջապես կարգադրեց կանչել որդիներին: Ավագ որդին գաղտնի ուրախանում էր. "Կրտսեր եղբորս մոտ ընդհանրապես ոչինչ չի մնացել: Ի՞նչ է նա հիմա անելու, հետ է փորելու հողի՞ց: Ինչպե՞ս է հետ վերադարձնելու սերմերը: Նրանցից արդեն ամբողջ թփեր են աճել: Իսկ միջակ եղբայրս ուղղակի խորամանկորեն մի սերմերը փոխել է մյուսներով: Ես տեսա, թե ինչպես էր նա վազվզում շուկայով ու նոր սերմեր գնում":
Միջակ եղբայրն այդ ժամանակ նույնպես հպարտ էր իրենով: "Մեծին կպատժեն: Կոփված սնդուկի մեջ սերմերը հաստատ նեխել են արդեն: Իսկ փոքրն ընդհանրապես պարզ չէ, թե ինչ մասին էր մտածում: Չէ՞ որ հայրս հստակորեն ասաց.
պահպանել սերմերը, նա ստուգելու է: Չէ, անկասկած, ես ամենախելոքը վարվեցի":
Իսկ կրտսեր եղբայրը բոլորովին չէր էլ մտածում, թե ով է ավելի խելոք: Նա ոչ ոքու հետ չէր մրցում: Նրան մի բան էր հետաքրքիր. "Հայրիկն ասաց, որ սերմերը պետք է պահպանել: Բայց սերմերը՝ դա միջանկյալ վիճակ է,
այլ ոչ թե նպատակակետ: Պահպանել նրանց կարելի է մի ճանապարհով. տնկել հողի մեջ, որպեսզի աճեն: Իսկ ինձ մոտ նրանք աճել են, և ծաղիկները շուտով հազար նոր սերմեր կբերեն": Եվ նա հաճույքով ակնկալում էր,
թե ինչպես է հորը ցույց տալու իր սքանչելի այգին:
Լսելով ավագ որդուն, հայրը գոչեց. "Ա՛յ քեզ հիմար: Սերմերը սնդուկներում ու նկուղներում չեն պահում, նրանց չեն կողպում՝ այդպես սերմերը կարող են միայն մեռնել: Սերմը պահպանում են այլ կերպ. նրան դնում են հողի մեջ,
որ նա անհետանա և ծնվի նորից":
Միջակ որդուն նա ասաց. "Դու մեծ եղբորիցդ քիչ ավելի խելոք ես: Դու, համենայն դեպս, գոնե գլխի ընկար, որ ժամանակի ընթացքում սերմերը մեռնում են: Բայց դու ունես նույնքան սերմ, որքան ես քեզ տվել էի,
իսկ պահպանել սերմը նշանակում է նրանից հազար նորը ստանալ: Եթե պահպանում ես սերմը, այն հազարապատիկ բազմանում է":
Իսկ կրտսեր որդին ուղղակի բերեց հորն այգի և ասաց. "Ներիր, հայրիկ, ես նրանց չպահպանեցի: Ես չպահեցի նրանց սնդուկում և չվաճառեցի շուկայում: Ես ուղղակի տնկեցի քո սերմերը: Նրանք այստեղ են,
բայց արդեն հասցրել են ծաղկած թմբեր դառնալ: Շուտով շատ սերմեր կլինեն, և ես շատ ավելին կվերադարձնեմ քեզ":
"Ապրե՛ս, - ուրախացավ արքան: - Դու էլ հենց կլինես մեր երկրի արքան: Կա միայն մեկ միջոց պահպանել սերմերը՝ գցել նրանց հողի մեջ, որպեսզի նրանք մեռնեն և ծնվեն նորից":
Մեջբերել
Էջանիշներ