tvsevak-ի խոսքերից
Մի բան էլ ես ասեմ, եթե կարելի է...
Ինձ համար ծանր էր Ակումբի վերաբերմունքը, արձագանքը, ես անընդհատ մտնում էի տեսնեի, թե ինչ նոր գրառում կա, ինչ են ասում ու խոսում: Արձագանքները սպասվածից մեղմ էին, բայց և անտեղի: Հիմա կասեք էլի, եկել ա արդարանա: Չէ, տենց չի: Ուղղակի, չէի ուզենա, որ Ակումբում նեղացած մնային ինձանից կամ վիրավորված: Ես ընդունում եմ, որ հունից դուրս եմ եկել ու ազնգուշություն եմ ցուցաբերել արտահայտություններս ընտրելիս, բայց կոնկրետ խոզերի պահը ես արդեն ասել եմ, թե ինչու եմ գրել: Ես ոչ վախենում եմ, ոչ էլ իմ ասածներից հետ կանգնում, եթե ուզենայի ասել խոզ մեկին կամ մի քանիսին կասեի խոզ ուղիղ, առանց ենթատեքստերի կամ "լսցնելու" ու նաև Ակումբից դուրս ու նաև ուրիշ-ուրիշ ավելի վատ բաներ, քան խոզն ա:
Սրերով դիմավորել մարդուն չի կարելի, մանավանդ, եթե նայենք կոնկրետ իմ թեման, ապա ակնառու է, որ կարծիքներ արտահայտողների հետ համաձայնվում, ընդունում կամ չեմ ընդունում ջան-ով, շնորհակալությամբ և այլն (կարգն այդպես է, այդպես էլ պիտի լինի):
Վիճելն ու բանավիճելը տարբեր բաներ են, ես չէ, որ դրա մասին պետք է ավետեմ:
Մեֆի մոտ հիանալի ա ստացվում մարդուն հունից հանելը: Մարդ, ով գալիս է թեմայի քննարկմանը մասնակցելու, բայց չի կարդում գործը, որը ներկայացված է, այլ հետևություններ է սկսում անել քննարկումներից: Եղբայր, գուցե կարդաս գործն ու հասկանաս, թե պապն ինչի է էդտեղ կամ չհասկանաս, նոր հետևություններ անես ու ես սիրով քեզ պատասխանեմ, ոչ թե գաս ասես, ես չեմ կարդացել, բայց ինչ-որ բաներ: Կարող ա-ով սկսվող լիքը բաներ կան: Ու էդ քո բռնած "վերևից" տոնն էլ, հեչ դուրս չի գալիս, անկախ նրանից, թե դու ով ես կամ ինչքան ես հասկանում գրերի սև ու սպիտակից:
Ես գրում ներկայացնում եմ: Ընթերցողը կարող է այլակարծություն ունենալ ինձ հետ, քանի որ սկիզբն ինձնից է: Ես չեմ գրում նրան դուր գալու համար: Եթե այդպես լիներ, գուցե ես էլ ունենայի: Ես Ակումբում կամ վիրտուալ տիրույթում չեմ վիճում, վիճելն այլ է: Ես գրել էի, որ ԲԱՆԱՎԻՃԵԼ պատրաստ եմ:
Շատ խելացի երևալու խնդիր դնել պետք չի ու չի կարելի անտեղի ու անլուրջ փաստարկներով մարդուն պրովակացիայի ենթարկել: Եթե ժամանակ, ունենաս, քեզ կամ բոլոր նրանց, ովքեր ցանկություն կունենան հանդիպել, հրավիրում եմ մի բաժակ թեյի կամ սուրճի սեղանի շուրջ քննարկելու, թե թեմայում հնչած իմ տեսակետները, թե Պուշկինից ու Աստվածաշնչից արված մեջբերումները, թե նոբելյան մրցանակ ստացողին, թե նաև նրան, ով է իրականում գրել այս ստեղծագործությունը ու ինչու ես ազնիվ չեմ, որ իմ անունն եմ գրում տակը:
Ինձ համար է դժվար է գրելով բացատրել, հակադարձել, որովհետև մի փոքր անզգուշություն ու այսպես է ստացվում, իսկ կենդանի շփման ժամանակ ամեն ինչ ավելի արագ է ու հասկանալի: Այսպես մի բան ես գրում ու մինչ փորձում ես մյուսը, այս գրածիցդ արդեն մարդիկ նեղացած են լինում կամ սխալ հասկացած: Դրա համար ատելի է ինձ վիրտուալ բանավեճերը:
Գոհարն իմ բացած միակ ու եզակի թեման չէր: Եթե ես մեծամիտ եմ կամ վիրավորող կամ անշնորհք, ինչու՞ է դա հիմա երևում:
Ես չեմ ուզում կորցնել Ակումբը: Ի սկզբանե ուզում էի ջնջեի ինձ ու իմ բացած թեմաները, անգամ Կարինեից հարցրի, թե ոնց է դա արվում: Բայց դա պահի ազդեցության տակ էր: Ես ելի կգրեմ իմ "անբագաժ" ու մեխանիկական ստեղծագործությունները ֆորումում:
Ու եթե այս բացած թեմայի շուրջ իմ կարծիքը հետաքրքիր է.
Անխնա ու անողորմ շարունակեք "ՔԼՆԳԵԼ" , հայտնեք կարծիքներ, բայց մի անձնականացրեք ու կարծիքները թող լինեն ստեղծագործության վերաբերյալ, այլ ոչ թե դրանք ներկայացնողի:
Էջանիշներ