Արդարացի՞ ենք գնահատում ստեղծագործողներին քննարկելիս մեր տեսակետի կարևորությունը

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, «դեմքին թռնելը» լավ արտահայտություն չի, ես տենց բաներ չեմ անում, ինձ տենց բաներում մի մեղադրի
Բայց դե մնում եմ էն կարծիքին, որ դու չես կարողանում քննադատություն տանել, էս վերջին մրցույթն էլ քեզ օրինակ:
Ինձ էլ է շատ հաճախ դժվար լինում կուլ տալ էն, որ մի բան մոտս լավ չի ստացվել, ու կարող եմ դա հասկանալ: Բայց դե ամեն մեկի հետևից ընկնելը ու մինչև վերջ կռվելը, թե դու սխալ ես, ես լավ եմ գրել, հաստատ քննադատության հանդեպ նորմալ վերաբերմունք չի:
Կներես, եթե սխալվում եմ:

Ռիփ, մի հատ օրինակ կբերե՞ս վերջին մրցույթից, թե ինչն եմ ծանր տարել: Համ էլ մեռած քննարկումը կակտիվանա:

Ինչ վերաբերում ա մինչև վերջ կռվելը, թե դու սխալ ես, ես լավ եմ գրել, բլա-բլա, ինչ-որ տենց բան էլ չեմ հիշում: Ես հիշում եմ ընդհանուր վիճակ, երբ քիչ էի ձայն հավաքում ու ծանր էի տանում: Ես ոչ թե նեղվել եմ կոնկրետ քննադատություններից, այլ ընդհանուր պատկերից, որ, փաստորեն, լավ չեմ գրում, եթե ձայն չեմ հավաքում: Ուղղակի ինձ ժամանակ էր պետք հասկանալու համար, որ մրցույթներում կարևորը ոչ թե հաղթելն ա, այլ շատ կոնկրետ մարդկանց ձայները: Ու թող ոչ ոք չմտածի, թե ինքը ինձնից խիստ ա ինձ քննադատում:

[ivy]

Դե ուրեմն սխալվում եմ, ինձ էդպես էր թվացել:

[StrangeLittleGirl]

Մի հատ կոնկրետ թեմայով էլ էլի արտահայտվեմ որպես նայող, մանավանդ որ համ ստեղծագործությունը կարդացի, համ էլ քննարկումները:

Ինչ խոսք, էստեղ իրոք հեղինակը ծանր ա տանում քննադատությունը ու սկսում ա անկապ պաշտպանվել, ընդ որում բավական ծեծված փաստարկների մի վարիացիա ընտրելով (ստեղ փաստորեն հոգու ճիչը մեխանիկական աշխատանք ա կոչվում): ԲԱՅՑ... կարծիք հայտնողներն էլ ոնց որ վերևից նայեն: Էդ նեղացած տոնից հետո, մանավանդ որ ասում ա՝ յան տուր, նույն անձը էլի մեկ ա շարունակում ա մեկնաբանել: Չգիտեմ, ինձ մի տեսակ չդզեց ակումբցիների պահվածքը որպես նենց «մենք քեզ լավություն արեցինք, կարդացինք, պահ, որ դու ծնկաչոք չես խոստովանում՝ գործիդ վերջաբանը լավը չի, ուրեմն մենք քեզ էլ չենք կարդա» պահվածքը:

[ivy]

Բյուր, տենց ենթատեքստ որտեղ տեսար:
Ես նրան չեմ կարդա ոչ թե նրա համար, որ պատմվածքի վերջաբանը չի ուզում փոխի (աբսուրդ), այլ որ իր ընթերցողներին խոզ ա անվանում, ում առջև իր մարգարիտներն ա շաղ տվել:
Հիմա ստեղ ո՞ւմ կեցվածքն էր մեծամտական:

[Գալաթեա]

Մի հատ կոնկրետ թեմայով էլ էլի արտահայտվեմ որպես նայող, մանավանդ որ համ ստեղծագործությունը կարդացի, համ էլ քննարկումները:

Ինչ խոսք, էստեղ իրոք հեղինակը ծանր ա տանում քննադատությունը ու սկսում ա անկապ պաշտպանվել, ընդ որում բավական ծեծված փաստարկների մի վարիացիա ընտրելով (ստեղ փաստորեն հոգու ճիչը մեխանիկական աշխատանք ա կոչվում): ԲԱՅՑ... կարծիք հայտնողներն էլ ոնց որ վերևից նայեն: Էդ նեղացած տոնից հետո, մանավանդ որ ասում ա՝ յան տուր, նույն անձը էլի մեկ ա շարունակում ա մեկնաբանել: Չգիտեմ, ինձ մի տեսակ չդզեց ակումբցիների պահվածքը որպես նենց «մենք քեզ լավություն արեցինք, կարդացինք, պահ, որ դու ծնկաչոք չես խոստովանում՝ գործիդ վերջաբանը լավը չի, ուրեմն մենք քեզ էլ չենք կարդա» պահվածքը:

Բյուրկա, ինադ ես ընկնում

Կարամ գրազ գամ՝ եթե էս թեման չլիներ ու դու պատահական մտնեիր Գոհարն ու իր քննարկումները կարդայիր, մնացած ակուբցիքի վերաբերմունքն էիր ունենալու: Որովհետև կոնկրետ էդ դեպքում՝ դա ադեկվատ ռեակցիա էր: Վերևից նայողը հեղինակն էր էս դեպքում: Ու անտեղի վիրավորողը:

ՈՒ մեկ էլ, շատ էլ թե չի ասում՝ յան տուր: Պիտի վազելով իրա ուզածն անե՞ս:
Կամ էլ էդ ի՞նչ արտահայտվելու ձև ա:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, տենց ենթատեքստ որտեղ տեսար:
Ես նրանց չեմ կարդա ոչ թե նրա համար, որ պատմվածքի վերջաբանը չի ուզում փոխի (աբսուրդ), այլ որ իր ընթերցողներին խոզ ա անվանում, ում առջև իր մարգարիտներն ա շաղ տվել:
Հիմա ստեղ ո՞ւմ կեցվածքն էր մեծամտական:

Ռիփ, սաղ մեկնաբանությունները որ գումարես իրար, կստանաս այ էդ պատկերը: Թե չէ առանձին-առանձին մեկնաբանություններն իրանք իրանցով անշառ են: Իսկ «խոզերի առաջ մարգարիտներ» շաղ տալը ինքդ էլ ես հասկանում, որ փոխաբերական իմաստով ա: Մարդը ասում ա՝ սրանից հետո իմ գլուխգործոցները գործից բան չհասկացողներին չեմ ներկայացնելու: Է ասում ա, ասի: Շատերի մոտ ա էդ ցանկությունն առաջանում, երբ կարծիք հայտնողներն էջերով իրանց էշն են քշում, ինչքան էլ հեղինակն ասում ա՝ հասկացանք քեզ, սուս:

[StrangeLittleGirl]

Բյուրկա, ինադ ես ընկնում

Կարամ գրազ գամ՝ եթե էս թեման չլիներ ու դու պատահական մտնեիր Գոհարն ու իր քննարկումները կարդայիր, մնացած ակուբցիքի վերաբերմունքն էիր ունենալու: Որովհետև կոնկրետ էդ դեպքում՝ դա ադեկվատ ռեակցիա էր: Վերևից նայողը հեղինակն էր էս դեպքում: Ու անտեղի վիրավորողը:

ՈՒ մեկ էլ, շատ էլ թե չի ասում՝ յան տուր: Պիտի վազելով իրա ուզածն անե՞ս:
Կամ էլ էդ ի՞նչ արտահայտվելու ձև ա:

Դե կարող ա, չեմ բացառում, բայց անկեղծ ասած ինձ տենց վերջաբանը դուր էկավ (մինչև քննարկումը կարդալը), ուղղակի որ տեսա, որ իրա մոտ «ամեն ինչ մեխանիկորեն ա գրվում», ասեցի՝ առը հա թե կարծիք կհայտնեմ:

Հա, եթե ասում ա յան տուր, պիտի իրա ուզածով անես: Ի վերջո, հեղինակն ինքն ա, առանց էդ էլ ծանր բան ա քննադատություն լսելը: Պետք չի, որ նույն մարդը նույն բանը մի քանի անգամ ասի կամ շարունակի համոզել, որ ինքը ճիշտ ա: Մեկը հենց Մեֆի դեպքում ես էլ եմ հազար անգամ ասել՝ իմ գործերից հեռու մնա:

[Շինարար]

Հա, եթե ասում ա յան տուր, պիտի իրա ուզածով անես: Ի վերջո, հեղինակն ինքն ա

Հա, ես էլ եմ տենց կարծում:

[ivy]

Ժող, դուք չեք հասկանո՞ւմ, որ սա ֆորում ա: Էստեղ մի բան որ դրեցիր, վերջ, ամեն մեկը իրավունք ունի գրի էն ինչ ուզում ա ու ինչքան ուզում ա, եթե դա ֆորումի կանոնադրությանը չի հակասում: Լավագույն դեպքում կարող էր խնդրել թեման փակել, բայց մարդկանց լռեցնելու իրավունք ինքը չունի:

[StrangeLittleGirl]

Ժող, դուք չեք հասկանո՞ւմ, որ սա ֆորում ա: Էստեղ մի բան որ դրեցիր, վերջ, ամեն մեկը իրավունք ունի գրի էն ինչ ուզում ա ու ինչքան ուզում ա, եթե դա ֆորումի կանոնադրությանը չի հակասում: Լավագույն դեպքում կարող էր խնդրել թեման փակել, բայց մարդկանց լռեցնելու իրավունք ինքը չունի:

Ռիփ, ինքը իրավունք ունի պահանջելու, որ նույն բանն իրան հազար անգամ չասեն, իսկ դիմացինն իրավունք ունի շարունակելու նույն բանը հազար անգամ ասել: Ստեղ կանոնադրությունից, իրավունք ու պարտականությունից չենք խոսում, այլ կոնկրետ վարքագծից, որը թեև կանոնադրության սահմաններում ա, բայց ազդում ա ֆորումի նորմալ ընթացքի վրա:

[Շինարար]

Ժող, դուք չեք հասկանո՞ւմ, որ սա ֆորում ա: Էստեղ մի բան որ դրեցիր, վերջ, ամեն մեկը իրավունք ունի գրի էն ինչ ուզում ա ու ինչքան ուզում ա, եթե դա ֆորումի կանոնադրությանը չի հակասում: Լավագույն դեպքում կարող էր խնդրել թեման փակել, բայց մարդկանց լռեցնելու իրավունք ինքը չունի:

Այվի ջան, բայց ո՞վ ա ում փորձում լռեցնել: Քննարկում ենք, կարծիք ենք հայտնում, փորձում ենք եզրակացնել, համաձայնել կամ չհամաձայնել էնպես, ինչպես ենթադրում ա ֆորումի գաղափարը:

[ivy]

Ինչ նորմալ ընթացքի վրա ա ազդել, ինչքան հասկացա մենակ էդ մարդու հոգեկանի վրա ա ազդել, որ բռնել երկու անգամ ընտիր թևավոր խոսքեր ա շարել:
Չես կարող դու քո «գանձը» թողնել մենակ «ընտրյալների» քննարկմանը, եթե դրել ես ֆորումում: Էդքանը պետք ա ընդունել ու նոր որոշել՝ դնում ե՞ս էստեղ, թե չես դնում:

[Գալաթեա]

Հա, ես էլ եմ տենց կարծում:

Դրա համար նորմալ արտահայտվելու ձև գոյություն ունի:
"Յան տուր"-ն ու "Ներեցեք, բայց ձեր կարծիքը որպես քննադատի ինձ չի հետաքրքրում, խնդրում եմ, շրջանցեք իմ գործերը" լրիվ տարբեր բաներ են:

Երբ դու մտնում ես մի տարածք, ուր դու նոր ես ու ուզում ես կարդացվել, պետք ա հաշվի առնես, որ քեզ ճանաչելու են էն մի քանի գրառումով, որ դու անելու ես:
ՈՒ եթե էդ գրառումներն ունեն էս տեսքը՝ ինձ "Ակումբը երբեք դուր չի եկել, յան տուր ապեր, դուք խոզ եք՝ ես մարգարիտ", ուրեմն դու սկզբից ևեթ քեզ դատապարտում ես կանխակալ վատ վերաբերմունքի. դա ընդամենը ադեկվատ մարդկային պատասխան ա:

Եթե մեկն ինձ ասի՝ յան տուր կարծիքներովդ, ես իրա ինադու կշարունակեմ գրել:
Ոնց որ մեկը մտնի տունդ, ուզենա ապրանք ծախել վրեդ, բայց ամեն երկրորդ բառը քֆուր լինի: Է հետո՞:

[ivy]

Այվի ջան, բայց ո՞վ ա ում փորձում լռեցնել: Քննարկում ենք, կարծիք ենք հայտնում, փորձում ենք եզրակացնել, համաձայնել կամ չհամաձայնել էնպես, ինչպես ենթադրում ա ֆորումի գաղափարը:

Շին, խոսքս վերաբերվում էր նրան, որ եթե մեկը ասում ա «յան տուր, մի քննարկի», պիտի մարդը լսի նրան:

[StrangeLittleGirl]

Ինչ նորմալ ընթացքի վրա ա ազդել, ինչքան հասկացա մենակ էդ մարդու հոգեկանի վրա ա ազդել, որ բռնել երկու անգամ ընտիր թևավոր խոսքեր ա շարել:
Չես կարող դու քո «գանձը» թողնել մենակ «ընտրյալների» քննարկմանը, եթե դրել ես ֆորումում: Էդքանը պետք ա ընդունել ու նոր որոշել՝ դնում ե՞ս էստեղ, թե չես դնում:

Մի խոսքով, ես գործ չունեմ: Դուք եք ու ձեր քննարկումները, ոնց ուզում եք, արեք: