Դե կարող ա, չեմ բացառում, բայց անկեղծ ասած ինձ տենց վերջաբանը դուր էկավ (մինչև քննարկումը կարդալը), ուղղակի որ տեսա, որ իրա մոտ «ամեն ինչ մեխանիկորեն ա գրվում», ասեցի՝ առը հա թե կարծիք կհայտնեմ:Գալաթեա-ի խոսքերից
Բյուրկա, ինադ ես ընկնում
Կարամ գրազ գամ՝ եթե էս թեման չլիներ ու դու պատահական մտնեիր Գոհարն ու իր քննարկումները կարդայիր, մնացած ակուբցիքի վերաբերմունքն էիր ունենալու: Որովհետև կոնկրետ էդ դեպքում՝ դա ադեկվատ ռեակցիա էր: Վերևից նայողը հեղինակն էր էս դեպքում: Ու անտեղի վիրավորողը:
ՈՒ մեկ էլ, շատ էլ թե չի ասում՝ յան տուր: Պիտի վազելով իրա ուզածն անե՞ս:
Կամ էլ էդ ի՞նչ արտահայտվելու ձև ա:
Հա, եթե ասում ա յան տուր, պիտի իրա ուզածով անես: Ի վերջո, հեղինակն ինքն ա, առանց էդ էլ ծանր բան ա քննադատություն լսելը: Պետք չի, որ նույն մարդը նույն բանը մի քանի անգամ ասի կամ շարունակի համոզել, որ ինքը ճիշտ ա: Մեկը հենց Մեֆի դեպքում ես էլ եմ հազար անգամ ասել՝ իմ գործերից հեռու մնա:
Մեջբերել
Էջանիշներ