Ստեղծագործական մրցույթ: Նմանակում: Քվեարկություն և քննարկում

[Շինարար]

Շին, Հեմինգուեյից հրապարակային ներողություն պիտի խնդրեն բոլոր նրանք, ովքեր պնդում էին, թե անհաջող նմանակում ա

Անձամբ ես ասել եմ, որ ավելի շատ դեպի Սարոյան ա տանում ու պնդում եմ, իմ ընկալումը ինձ էդպես հուշեց: Անհաջող գործ համարեի, ձայն կտայի՞: Այվիի «Պոզն» ավելի լավն էր ամեն դեպքում

[StrangeLittleGirl]

Իսկ Հեմինգուեյը Ակումբի քննությանը չդիմացավ Իզուր չէ, որ չեմ սիրում

Հեմինգուեյին բան չասես Իրան ընդհանրապես ակումբում չեն սիրում:

[StrangeLittleGirl]

Անձամբ ես ասել եմ, որ ավելի շատ դեպի Սարոյան ա տանում ու պնդում եմ, իմ ընկալումը ինձ էդպես հուշեց: Անհաջող գործ համարեի, ձայն կտայի՞: Այվիի «Պոզն» ավելի լավն էր ամեն դեպքում

Դե դու հոտն առել էիր, որ Հեմինգուեյը ստեղարենք թափառում ա
Չէ, Հեմինգուեյն ավելի լավն ա Հենց էդ պատմվածքը: Կարող ա թարգմանությունն էն չի, բայց գործն ինքը շատ լավն ա:

[Շինարար]

Մեկ էլ ասեմ, որ Այբն էլ կեցցե: Ինքը գուցե մի քիչ շատ ուղղակի էր նմանակումը հասկացել ու կոնկրետ գործի էր նմանակել, բայց դա լրիվ ընդունելի ա հենց նմանակման գործում: Կառուցվածքի առումով, հենց առաջին տողից Չեխովը ձեռքով էր անում: Հավես ա, որ մրցույթները նոր մարդկանցովեն համալրվում:

[Alphaone]

Շին, Հեմինգուեյից հրապարակային ներողություն պիտի խնդրեն բոլոր նրանք, ովքեր պնդում էին, թե անհաջող նմանակում ա

Հա, Բյուր, անհաջող նմանակում կարա հաամրվի, շատերը որ օտարերկրացի գրողի են կարդում, մանավանդ էդ մակարդակի գրող, սկսում են նրա ԱՄԵՆԱ գործերից, որ հետո ավելի թույլ գործերն էն կարդում, էլի հավանում են, բայց ոչ էնքան, ինչքան սկզբում կարդացածները: Հիմա տես, որ մարդիկ մտածում են, որ իրենց կարդացածը նմանակում ա ու համեմատում ասենք «Ծերունին և ծովը»-ի հետ: Պարզ ա, պիտի ասեն անհաջող նմանակում ա թեև ես համ քո Կակաչներն էի համարում իր գրածը համ իր գրածն էի իրեն վերագրում ամենասկզբում, հետո որ սկսեցիր բզբզալ, մտածեցի ուրեմն իզուր եմ հավանել

[Chuk]

Կարող ա թարգմանությունն էն չի, բայց գործն ինքը շատ լավն ա:

Շատ էլ հավանական ա: Ամեն դեպքում գործի ամբողջ կոլորիտը պետք ա երկխոսությունը լիներ, որը մի տեսակ արհեստական էր: Օրիգինալում կարող ա շատ էլ լավն ա:

[StrangeLittleGirl]

Մեկ էլ ասեմ, որ Այբն էլ կեցցե: Ինքը գուցե մի քիչ շատ ուղղակի էր նմանակումը հասկացել ու կոնկրետ գործի էր նմանակել, բայց դա լրիվ ընդունելի ա հենց նմանակման գործում: Կառուցվածքի առումով, հենց առաջին տողից Չեխովը ձեռքով էր անում: Հավես ա, որ մրցույթները նոր մարդկանցովեն համալրվում:

Հա, իրոք Այբն էլ շատ ապրի Իրա համար մեծ թռիչք էր էս մրցույթը: Կարծում եմ՝ ահագին մեծ առաջընթաց կար:

Հա, Բյուր, անհաջող նմանակում կարա հաամրվի, շատերը որ օտարերկրացի գրողի են կարդում, մանավանդ էդ մակարդակի գրող, սկսում են նրա ԱՄԵՆԱ գործերից, որ հետո ավելի թույլ գործերն էն կարդում, էլի հավանում են, բայց ոչ էնքան, ինչքան սկզբում կարդացածները: Հիմա տես, որ մարդիկ մտածում են, որ իրենց կարդացածը նմանակում ա ու համեմատում ասենք «Ծերունին և ծովը»-ի հետ: Պարզ ա, պիտի ասեն անհաջող նմանակում ա թեև ես համ քո Կակաչներն էի համարում իր գրածը համ իր գրածն էի իրեն վերագրում ամենասկզբում, հետո որ սկսեցիր բզբզալ, մտածեցի ուրեմն իզուր եմ հավանել

Ալֆուշ ջան, ամեն ամենահայտնի գործ չի, որ ամենախորն ա: Ընդհանրապես, սա համարվում ա Հեմինգուեյի լավագույն պատմվածքներից մեկը:

Շատ էլ հավանական ա: Ամեն դեպքում գործի ամբողջ կոլորիտը պետք ա երկխոսությունը լիներ, որը մի տեսակ արհեստական էր: Օրիգինալում կարող ա շատ էլ լավն ա:

Օրիգինալի երկխոսությունն էլ ա բավական անկապ: Հեսա դնում եմ, ինքներդ նայեք: Ուղղակի էդքան շփոթեցնող չի, որովհետև անգլերենում she/he տարբերություն կա:

[ivy]

Այբն էր, Բյուրը չէր
Այբ, դեմք, շատ լավ գրված գործ էր՝ որպես առանձին միավոր, Պոյին էդքան էլ չնմանեցրեցի։
Բյուր, Սկեպտ, ապրե՜ք։
Սամ
Մարի ջան, մերսի մրցույթի համար, մի անգամ էլ կներես, որ մինչև վերջ թաքուն էի պահել, որ ես եմ Պոզի հեղինակը։
Չուկն էլ վերջում հասցրեց կարծիք թողնել, ուրախացա

Մերսի բոլորին քննարկումների, քննադատությունների ու գովեստների համար։

[Alphaone]

Բյուր չեմ հերքում, ես ասել էի, որ ինձ դուր ա եկել, համ էլ գրել էի, որ էնքան չտպավորեց, ոնց որ սովորաբար Հեմինգուեյը տպավորում ա, ինչը կարող ա պայմանավորված լինել էն բանով, որ միաժամանակ տարբեր ոճերի հետ կուլ տվեցի: Բայց մեկ ա, գործը հայտնի ա դառնում իր որակից ելնելով, սովորաբար համեմատաբար հաջող կամ գոնե հետաքրքիր գործերն են հայտնի դառնում: Ու էդ ֆոնի վրա հակված եմ կարծել, որ անհաջող թարգմանությունը կարող էր համարվել անհաջող նմանակում, թեև դեռ օրիգինալը չեմ կարդացել, կարող ա պարզվ լավ էլ հաջող թարգմանություն էր :

[ivy]

Էդ Հեմինգուեյի օրիգինալը կդնե՞ք։

[Chuk]

Էդ Հեմինգուեյի օրիգինալը կդնե՞ք։

Դրել էր Բյուրը

Օրիգինալի երկխոսությունն էլ ա բավական անկապ: Հեսա դնում եմ, ինքներդ նայեք: Ուղղակի էդքան շփոթեցնող չի, որովհետև անգլերենում she/he տարբերություն կա:

[StrangeLittleGirl]

Մի հատ էլ հատուկ շնորհակալություն ուզում եմ հայտնել way-ին «Կակաչները» հասկանալու համար: Էդ նշանակում ա՝ ամեն դեպքում թափելու գործ չի (իսկ դա ինձ համար շատ թանկ գործ ա): Ու համ էլ շնորհակալություն «Մարսի թուզը» քննադատելու համար. անպայման կհետևեմ իրա խորհրդին:

[ivy]

Օրիգինալի երկխոսությունն էլ ա բավական անկապ: Հեսա դնում եմ, ինքներդ նայեք: Ուղղակի էդքան շփոթեցնող չի, որովհետև անգլերենում she/he տարբերություն կա:

Սենց էլ շատ չեմ հավանում, բայց հաստատ she/he-ն երկխոսությունը փրկում է, հայերենում լրիվ խճճվում էիր։ Ինչ-որ կորած-մոլորած, բոլորին անհայտ պստիկ պատմվածք է։ Ամեն հեղինակ էլ էդպիսի գործեր ունի, Հեմինգուեյը սրանով չի, որ Հեմինգուեյ է։

[StrangeLittleGirl]

Բյուր չեմ հերքում, ես ասել էի, որ ինձ դուր ա եկել, համ էլ գրել էի, որ էնքան չտպավորեց, ոնց որ սովորաբար Հեմինգուեյը տպավորում ա, ինչը կարող ա պայմանավորված լինել էն բանով, որ միաժամանակ տարբեր ոճերի հետ կուլ տվեցի: Բայց մեկ ա, գործը հայտնի ա դառնում իր որակից ելնելով, սովորաբար համեմատաբար հաջող կամ գոնե հետաքրքիր գործերն են հայտնի դառնում: Ու էդ ֆոնի վրա հակված եմ կարծել, որ անհաջող թարգմանությունը կարող էր համարվել անհաջող նմանակում, թեև դեռ օրիգինալը չեմ կարդացել, կարող ա պարզվ լավ էլ հաջող թարգմանություն էր :

Ալֆուշ, սովորաբար (միշտ չէ) արձակագիրների վեպերն ավելի հայտնի են, քան պատմվածքները: Հեմինգուեյի սաղ վեպերի պատմվածք տարբերակները կամ նույն ոճի կարճ ինչ-որ բաներ կարելի ա գտնել: Ու ընդհանրապես, շատ գրականագետներ գտնում են, որ Հեմինգուեյի պատմվածքները խիստ թերագնահատված են: Երևի պատճառը հայտնի դարձած վեպերն են: Ընդհանրապես, միշտ էլ վեպը հաջողության հասնելու ավելի մեծ շանսեր ունի, քան պատմվածքը:

[StrangeLittleGirl]

Սենց էլ շատ չեմ հավանում, բայց հաստատ she/he-ն երկխոսությունը փրկում է, հայերենում լրիվ խճճվում էիր։ Ինչ-որ կորած-մոլորած, բոլորին անհայտ պստիկ պատմվածք է։ Ամեն հեղինակ էլ էդպիսի գործեր ունի, Հեմինգուեյը սրանով չի, որ Հեմինգուեյ է։

Ռիփ, կորած-մոլորած չի: Այսինքն, էնքանով ա կորած-մոլորած, որ կյանքում Հեմինգուեյի մի երկու գործ կարդացածը դժվար երբևէ էս պատմվածքը տեսած լինի: Բայց Հեմինգուեյի պատմվածքներով հետաքրքրվողները լավ էլ անցնում են սրա վրայով: Ու ընդհանրապես, անկախ նրանից՝ կորած-մոլորած ա, թե չէ, սա շատ տիպիկ Հեմինգուեյական գործ ա: Այ եթե սրա փոխարեն էն Շվեյցարիայի պատմվածքը լիներ, որտեղ ժամանակների ու աշխարհագրության խաղեր ա տալիս, կասեինք, որ հեչ իրան բնորոշ գործ չի: Ավելին ասեմ՝ անգամ «Ծերունին և ծովը», որի համար Նոբելյան ա ստացել, իրան բնորոշ գործ չի: