Մերսի, Դավ, որ դրեցիր էստեղ, հետաքրքիր է:
Մանր-մանր կարդում եմ: Ակումբում էնքան անսովոր է էսպիսի տեքստեր տեսնելը. էստեղ ուրիշ ձև են(ք) գրում:
Միանգամից հասկացվում է, որ լրիվ ուրիշ ձեռագրեր են: Երբ Հավաքածու մրցույթ է լինում, միջից միանգամից երևում է «ակումբայինն» ու «դրանից դուրսը»:
Իսկ հիմա կարդում ես, ու բոլորը՝ դուրս, դուրս, դուրս
Ես մեծ պրոբլեմ ունեմ հայ ժամանակակից գրականության հետ. չեմ հասկանում՝ որն է լավը, որը վատ: Լուրջ եմ ասում, էդ ինձ ահավոր նեղում է:
Ինչքան կարդում եմ, էնքան ավելի եմ խճճվում:
Չգիտեմ:
Բայց որ մի հատ էլ ռուսաստանյան խոպանչիների մասին պատմվածք կարդամ, երևի էդ իմ հայերեն կարդացած վերջին գործը դառնա:
Մեջբերել
Էջանիշներ