Բարի երեկո: Ինձ մոտ սենց իրավիճակա:
Դեռևս փոքրուց անբացատրելի ցանկություն և հետաքրքրություն եմ ունեցել հոգեբանության նկատմամբ:
(հոգեբանություն եմ կոչում էն ամեն ինչը, ինչ թույլ ա տալիս ինձ, կամ շրջապատող մարդկանց ավելի լավ հասկանալ,մտքովս ուրիշ տերմին չի անցնում,)
Դե երևի ինչ-որ բացեր են մնացել մանկությունից և ինչ-ինչ իրադարձություններից, որոնց անպատասխան լինելն ա ստիպում ավելի շատ կարդալ.. չգիտեմ:
Բայց այլ մասնագիտություն եմ ընտրել, ու հոգեբանության նկատմամբ պահանջմունքը տենց էլ մնում ա անբավարարված
Մասնավորապես` ինքս ինձ ավելի լավ հասկանալու մեծ պահանջ, թերություններն էլ ավելի շտկել, կապանքներից ազատվել, մի խոսքով չեմ ուզում փոփ-ինչ-որ գրքեր կարդալ.. Այլ գիտական հիմքերի վրա: Ու ինքնուրույն գլուպխ չեմ հանում
Տվյալ պահին որևէ կոնկրետ խնդրի նկատմամբ գերկենտրոնացած չեմ, այլ սովորական, հանգիստ իմ վիճակով եմ, առանց "փոթորիների"))
ՀԱՐՑ: Ինչ սկսեմ կարդալ? Փիլիսոփայություն ուսումնասիրեմ? ԹԵ հենց հոգեբանություն? Իսկ կոնկրետ հոգեբանության ինչ ճյուղ? Անձի հոգեբանություն?
Մի խոսքով շատ խառն ա ցանկությունս, եթե հանկաօգնեիք գլուխ հանել, ու առավել ևս գրականություն խորհուրդ տայիք,ինչից սկսեմ, ու հերթով ինչ կարդամ... շնորհապարտ կլինեի
Մեջբերել
Alphaone-ի խոսքերից
Իրականում որոշ բաներ կային, որոնք ես առանց էդ գրքի էլ գիտեի, բայց շատ բաներ կային, որոնց վրա ընդհանրապես ուշադրություն չէի դարձրել ու մտքովս էլ չէր անցել դրանք այլ կերպ մեկնաբանել:
De gustibus et coloribus non est disputandum.
Էջանիշներ