հա, մոռացել էի տերմինըՌուֆուս-ի խոսքերից
Կլեպտոմանիակի մեկն ես
հիմա էլ, որ կապերս չձգեմ, լավ չի լինի
հա, մոռացել էի տերմինըԿլեպտոմանիակի մեկն ես
հիմա էլ, որ կապերս չձգեմ, լավ չի լինի
վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...
Alphaone (29.01.2014)
Մի անգամ ես էլ եմ բան գողացել:
Դրա մասին վաղուց գրել եմ բլոգումս:
Բերեմ էստեղ.
Ուսանողական չքավորությունս
june 5th, 2009
Երբ նոր էի էկել Գերմանիա, ֆինանսական ճգնաժամի մեջ էի: Մոտս եղած գումարը ուսանողական հաշվի մեջ էր, որը թույլ էր տալիս ամսական միայն շատ քիչ քանակով փող հանել` համոզվածության համար, որ քո ամբողջ գումարը հերիք է գոնե մի տարի Գերմանիայում ապրելու համար:
Այդ հիմար հաշիվը պետության կողմից ստեղծված նախապայման էի` վիզա ստանալու համար. ուզում էին համոզված լինել, որ բոմժություն չես անելու ու ապրելու հնար ես ունենալու իրենց երկրում: Բայց քանի որ Մյունխենը Գերմանիայի ամենաթանկ քաղաքն է, ամսեկան հաշվիցս հանվող ֆիքսված գումարը չէր բավականացնում էստեղ ապրելու համար:
Ծնողներիցս կրկին անգամ փող վերցնել չէի ուզում, ինչքան էլ որ առաջարկում էին, ու գոյատրելու համար ինչ գործ ասես` չէի անում: Աման լվալ, տուն մաքրել, ինչ պատահեր...
Գումարս շատ խնայողաբար էի ծախսում` ամեն օր հաշվելով, քցել-բռնելով` ինչ կարող եմ ինձ թույլ տալ, ինչ չէ: Օրինակ` մթերային խանութ գնում էի երեք օրը մեկ ու որոշված էր, որ ամեն անգամ տասը եվրոյից ավել չեմ ծախսելու: Բայց շատ դժվար էր էս քաղաքում տասը եվրոյով երեք օրվա ուտելիք առնել:
Դրա համար հատուկ ստրատեգիա ունեի. գնում էի ամենաէժան խանութները ու սկզբում անցնում էի սուպերմարկետի շարքերով` վերցնելով աչքիս տեսածը: Աչքս կշտացնելուց հետո ամենավերջում ջոկջկում էի ու հետ դնում բոլոր սիրուն-միրուն բաները` թողնելով միայն ամենաանհրաժեշտը:
Կոմպ չունեի, ամբողջ օրը գրադարաններում էի համակարգիչներից օգտվում, էնտեղ էլ պատրաստում էի բոլոր ռեֆերատներս, պրեզենտացիաներս ու մնացած ամեն ինչը: Ասում էին` էստեղ հնարավոր չի ուսանող լինել առանց կոմպի, բայց դե ես հաջողացնում էի, ճարս ինչ:
Իսկ մի անգամ մահացու մեղք եմ գործել:Մտել էի մի շատ սիրուն ու խանութ, խաղալիքների բաժինն էի նայում. ազատ ժամանակ իմ սիրած զբաղմունքն էր նայել, թե երեխաների համար ինչ հավես, կրեատիվ խաղալիքներ ու խաղեր կան Եվրոպայում: Հերթական անգամ նայելուց հետո որոշեցի խանութի մյուս հարկերն էլ ուսումնասիրել: Ու էդպես հայտնվեցի ներքնազգեստի բաժնում:
Աչքս անմիջապես կպավ մի չքնաղ տրուսիկի: Դա իմ երազանքների տրուսիկն էր... Շորտիկատիպ, վրան աստղիկներ ու լուսին, ինքն էլ մի հրաշք մետաքսյա կտորից: Ձեռք տվեցի ու համարյա ուշաթափվեցի...
Ու հասկացա, որ միևնույն է ունենալու եմ. առանց էդ տրուսիկի ես ապրողը չէի: Իմանալով, որ ամենուր տեսախցիկներ են ու լիքը աշխատողներ` միևնույն է որոշեցի թռցնել սրտիս մուրազը: Չգիտեմ` ինչ հրաշքով, բայց չբռնվեցի: Այ էդպես դարձա տրուսիկի գող:
Հիմա ամեն անգամ երբ հոգնած տուն եմ գալիս աշխատանքից ու որոշում, որ վերջ, մի ավելի թեթև գործ եմ ճարելու` թեկուզ և պակաս դրամով, անմիջապես հիշում եմ իմ չքավոր օրերը ու միտքս փոխում. հիմա կարող եմ ցանկացած բան ինձ թույլ տալ, հանգիստ ծախսել, ճամփորդել, դեռ մի քիչ էլ փող կուտակել ու հետն էլ ոչ ոքից ֆինանսապես կախված չեմ:
Երջանկություն:
Ariadna (30.01.2014), ARMbrain (21.02.2014), Chilly (29.01.2014), Chuk (29.01.2014), Claudia Mori (29.01.2014), einnA (29.01.2014), Jarre (29.01.2014), Mephistopheles (29.01.2014), Rhayader (03.02.2014), Ruby Rue (29.01.2014), Smokie (29.01.2014), Աթեիստ (29.01.2014), Հայկօ (29.01.2014), Ձայնալար (29.01.2014), Մինա (29.01.2014), Ներսես_AM (29.01.2014), Շինարար (29.01.2014), Ուլուանա (29.01.2014), Պիրիտ (10.02.2014), Ռուֆուս (29.01.2014), Փոքրիկ շրջմոլիկ (29.01.2014)
Պահանջում եմ տրուսիկը հագած նկար, թե չէ նման բան չի եղել
I may be paranoid but no android!
Երազանքների տրուսիկԻնչ հետաքրքիր են բայց սարքած կանայք
տռուսիկի գողը՝ գող չի
Ամենասկզբից թեման կարդալուց ինձ թվաց հենց մեր գողացածների մասին ենք գրելու, հետո տեսա լուրջ-լուրջ քննարկում եք, չցանկացա փոխել թեմայի ընթացքը:Հիմա, einnA-ի բացումից հետո ես էլ գրեմ:Ես ավելի շուտ կգրեմ՝ ինչ եմ ես գողացել
փոքր ժամանակ՝ երևի 5-7 տարեկանում, ես արդեն գիտակցում էի, որ գողանալը մոլուցք է դարձել։ Գողանում էի "love is" դոնալդները, որ հավաքածուս լրանար, գունավոր կավիճներ, գործնագործի պտտացնող քարերը․․․ էտպես մինչև դպրոց գնացի։ Առաջին դասարանում էրեխեքից մեկի շատ սիրուն էջաբաժանիչը կորավ, ու, չգիտես ինչու, բոլորն ինձ կասկածեցին (երևի որ էտ տղային չէի սիրում)։ Անզորությունից ոչինչ չէի էլ խոսում, անգամ չէի էլ ասում, որ ես չեմ։ Հետո դասղեկը հաջորդ օրը վերադարձրեց․ մնացել էր իր գրքի մեջ։ Դրանից հետո անգամ մտքովս չանցավ, որ կարելի ա ասենք Կարենի շատ սիրուն գրիչը վերցնել, չնայած ամբողջ մի տարի աչքս վրան էր
Հա, մեկ էլ մի քանի տարի առաջ խանութում մի շոր հավանեցի, ավելի շուտ վրայի չուչելանման խաղալիքը։ Փորձեցի, շորը չհավանեցի, բայց խաղալիքը պահեցիՇատ անհնազանդ, սնդիկ, մեծ երևակայությամբ, չար երեխա էի:Ամառային արձակուրդներին, կլինեի մի 7 տարեկան, տանը չթողնելու համար տարել էին ինձ մամայիս հիմնարկ:Մամայիս կոլեգայի աղջկան էլ էին բերել` շատ հնազանդ, դաստիրակված, մամային լսող աղջիկ էր ի հակառակ ինձ:Շատ որ ձանձրացանք, համոզեցի, գնացինք "Մանկական աշխարհ". ահագին էլ հեռու էր մեր տարիքի երեխեքի համար:ՈՒրեմն մտնում էինք խաղալիքիների բաժին, ինչ որ խաղալիք էինք վերցնում, կարևոր չէր ինչ, առանց վճարելու ,հանգիստ դուրս էինք գալիս վաճառողուհու կողքով :Հետո կրկին մտնում էինք բաժին, գողացած խաղալիքը տեղն էինք դնում, մի ուրիշով նորից դուրս էինք գալիս:Շատ հետաքրքիր ու վախենալու խաղ էր:Ես ջանդամը, էդ խեղճ աղջկան ի՞նչ էի գցել ջրերս, անունն էլ Աղունիկ :
Քո աչքերն ինձ կանչեցին, ու ես հլու վեր կացա…
Alphaone (29.01.2014), Ariadna (30.01.2014), ARMbrain (21.02.2014), einnA (29.01.2014), ivy (29.01.2014), Mephistopheles (29.01.2014), Smokie (29.01.2014), Աթեիստ (29.01.2014), Հայկօ (29.01.2014), Ձայնալար (29.01.2014), Նարե91 (29.01.2014), Շինարար (29.01.2014), Ուլուանա (29.01.2014), Ռուֆուս (29.01.2014), Փոքրիկ շրջմոլիկ (29.01.2014)
Ես ամեն դեպքում զերծ կմնամ էս թեմայում ստերեոտիպեր կոտրելուց
Գրի՛-գրի՛, ես էլ իմերը կգրեմԵս ամեն դեպքում զերծ կմնամ էս թեմայում ստերեոտիպեր կոտրելուց
Գրեք, գրեք, որ իմանանք ումից ինչի համար պիտի զգուշանանք: Մոտս ցուցակ եմ կազմում.
1. einnA-ին հանդիպելիս զրթիկներով շոր չհագնել
2. ivy-ին հանդիպելիս տրուսիկ չհագնել
3. Մինային հանդիպելիս խաղալիք չվերցնել
3. Շինարարին հանդիպելիս...
4. Jarre-ին հանդիպելիս...
I may be paranoid but no android!
Մարդ արդեն անհարմար ա զգում՝ մտնի գրի իրանից ինչ են գողացել:
Լոխի տեղ դնեք...
Ես կաֆեներից էն երկար թղթի մեջ լցված շաքարավազներից եմ սիրում գողանալ լցնել սումկես: Անգամ եթե ինձ 100 տարի պետք չեն, որ հիմնականում տենց ա
Ուղղակի որ տեսնում եմ՝ չեմ կարողանում իմ վրա
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 29.01.2014, 05:14: Պատճառ: ժամանակավրեպ հատվածի հեռացում
Ariadna (30.01.2014), Claudia Mori (29.01.2014), ivy (29.01.2014)
Համենայն դեպս ճշտեմ, որ էս գրառումը թեև անսմայլ էր, բայց կատակով էր:
Շառից փորձանքից հեռու
Ես էլ եմ ժամանակին գողություն արել
Եթե ուզում ես հրաշք տեսնել, փորձիր ինքդ հրաշք լինել…
Cassiopeia (29.01.2014), Smokie (29.01.2014), VisTolog (29.01.2014), Նաիրուհի (30.01.2014)
Աս ու՞ր եմ ընգել ծո
Շուտ ցվրվեմ ակումբից, քանի հիշողությունս չի թարմացել ու բան չեմ գրել
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Jarre (29.01.2014), Փոքրիկ շրջմոլիկ (29.01.2014)
Ասեմ, որ ես մի ուրիշ բանից թուլություն ունեի, ինչի համար հիմա ամաչում եմ: Գողության համար բացահայտ կասկածելուց: Իհարկե ինձ վատ էլ զգում այդ ամենից հետո, կասկածվողները լիովին իրավունք ունեին ինձ ամբողջ հոգով ատելու ու հետս երբեք չխոսելու, բայց այդպես չէին անում:
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ