Թուղթ ու գիրն ու 21-րդ դարը

[Գալաթեա]

Հոգեբանության բաժինը փորփրեցի ու իհարկե, գտա նման թեմա: Վերջին գրառումը՝ 2 տարի առաջ:
Էս թեման նորովի վերակայելու միտքն առաջացավ երկու օր առաջ, երբ մեր օֆիս հյուր էր եկել մեկը, ով պատմում էր իրենց տանը հայտնաբերված "Թուղթ ու գրի" մասին:
Այն ունեցել էր վարագույրի վերևի մասում ամրացված քորոցների և մեկ բուլավկայի տեսք:

Հետո աշխատակիցս պատմեց, որ իրենց տնից էլ են հանել՝ բարձի միջից գունդուկծիկ մազ, մեջն ինչ-որ բաներ (սա թուղթուգրի դասականներին ա պատկանում, ոնց հասկանում եմ):

Մինչ այժմ իմ կատարած ուսումնասիրությունները հանգեցրել են այն մտքին, որ սույն առարկան հայտնաբերվում է միայն այն մարդկանց տանը, ովքեր հավատում են դրան:
Ես ոչ տնեցիքիս տանից, ոչ էլ հիմիկվա իմ տնից նման բան երբևիցե գտած չկամ:
Բայց լիքը մարդ, որ հավատում է՝ պարբերական հիմունքներով տան տարբեր պուճախներից հայտնաբերում է խնդրո առարկան:

Ըստ իմ համոզմունքի՝ թուղթուգրին չար զորություն են տալիս հենց դրան հավատացողները... էս լուսավոր դարում:

Ի՞նչ կարծիքի եք, ժող:

[Nihil]

Իմ կարծիքով թուղթուգրին հավատացողները ուղղակի իրենց անհաջողությունները դրան են վերագրում: Դարը լուսավոր չէ, բայց այնուամենայնիվ ես լուրջ չեմ վերաբերվում թուղթուգրին:

[Alphaone]

Գալ, ես տարօրինակորեն հաճախ էի մոտիցս նման առարկաներ հայտնաբերում, հետո բացատրեցին որ «թուղթուգիր» է, դրանից ոչ մի բան չփոխվեց, նույն օրինաչափությամբ լավ բաներ էլ էին լինում, վատ բաներ էլ, չհաշված իմ աննորմալ հաջողակությունը, որ հավանականության տեսությունը խախտում է բայց եթե մարդ ինչ-որ բան է իրեն ներշնչում, ներշնչածի շուրջ դիրքորոշումներ ձևավորում, ակնհայտ է, որ բացասական դիրոքորոշումը բացասականի կհանգեցնի, դրականը՝ դրականի:

[Գալաթեա]

Գալ, ես տարօրինակորեն հաճախ էի մոտիցս նման առարկաներ հայտնաբերում, հետո բացատրեցին որ «թուղթուգիր» է, դրանից ոչ մի բան չփոխվեց, նույն օրինաչափությամբ լավ բաներ էլ էին լինում, վատ բաներ էլ, չհաշված իմ աննորմալ հաջողակությունը, որ հավանականության տեսությունը խախտում է բայց եթե մարդ ինչ-որ բան է իրեն ներշնչում, ներշնչածի շուրջ դիրքորոշումներ ձևավորում, ակնհայտ է, որ բացասական դիրոքորոշումը բացասականի կհանգեցնի, դրականը՝ դրականի:

Էդ էլ ա հետաքրիքր տարբերակ, երբ դրան հավատացողները չհավատացողի տան տարածքում են ճխտում էդ թուղթուգիրը, նա էլ գտնում, ղժժում ա մի բոլ ու անցնում ա առաջ:
Բայց չի խորանում, գնում սրան-նրան պատմում, ճամփին էլ ծաղկացնում դարձնում եսիմ ինչ՝ արդյունքում մի գունդ մազը դարձնելով սատանի թևատակից էպիլյատոր արած մահաբեր գույժ:

[Ռուֆուս]

Թուղթուգրին բնականաբար չեմ հավատում, բայց մի անգամ առիթ է եղել թուղթուգրի բացման արարողությանը ներկա լինել... Էդ ինչ ամենագարշելի ու փողոցային բառապաշարով գունեղ ու յոթհարկանի քֆուրներ էին մեջը գրած, մամա ջան, ես դրանք գրողի տեղը մի հազար անգամ հասցրեցի գետինը մտնել: Մանավանդ, որ հիշում ես, որ թուղթուգիր անողները մեծ մասամբ կանայք են լինում, էդ ավելի գարշելի ա դառնում:

[Գալաթեա]

Թուղթուգրին բնականաբար չեմ հավատում, բայց մի անգամ առիթ է եղել թուղթուգրի բացման արարողությանը ներկա լինել... Էդ ինչ ամենագարշելի ու փողոցային բառապաշարով գունեղ ու յոթհարկանի քֆուրներ էին մեջը գրած, մամա ջան, ես դրանք գրողի տեղը մի հազար անգամ հասցրեցի գետինը մտնել: Մանավանդ, որ հիշում ես, որ թուղթուգիր անողները մեծ մասամբ կանայք են լինում, էդ ավելի գարշելի ա դառնում:

Թուղթուգրի մեջ քֆուր էլ ե՞ն գրում... չէի լսել:
Ես մտածում էի ավելի շատ՝ դեղին ջրերը վրովդ գնան, քոս ու ժոկ կպնես, դագաղդ ռուչկեք չունենա-ի կարգի պապական անեծքներ կլինեն:

[Vardik!]

Վա՜յ,Գալաթեա,համա թե թեմա ես բացել: Ես էլ վերնագիրը կարդացի,մտածի թղթե նամակ-բան գրելու մասինա,ասի հեսա հավեսով մի բան կգրեմ:

Բայց թեման վատը չի: Ուրեմն ասեմ,որ մեղմ ասած չեմ հարգում էն մարդկանց,ովքեր զբաղվում են ուրիշի համար նման բան անելով: Նախանձի ու չուզողության գերագույն աստիճաննա,անկախ նրանից,իրականում գործու՞մա էդ անտերը,թե՞ չէ: Ապրում եք,ձեր համար ապրեք,էլի: Մեկ էլ տանել չեմ կարող,երբ ամեն առիթով վազում են թուղթ բացողի մոտ: Չեմ հասկանում էդ մարդկանց ուղղակի: Արդեն մի թեմայում պատմել եմ,որ մի անգամ եղելա,երբ այսպես ասած գուշակի կողմից ասվածը իմ մասին ճիշտա դուրս եկել: Բայց չափահաս դառնալուց ու քիչ թե շատ աչքերս բացվելուց հետո խուսափում եմ նման բաներից: Կարամ ամենայն ազնվությամբ խոստովանեմ,որ ոչ մի անգամ թուղթ բացողի մոտ չեմ գնացել ու չեմ գնա:

[Alphaone]

Վա՜յ,Գալաթեա,համա թե թեմա ես բացել: Ես էլ վերնագիրը կարդացի,մտածի թղթե նամակ-բան գրելու մասինա,ասի հեսա հավեսով մի բան կգրեմ:

Բայց թեման վատը չի: Ուրեմն ասեմ,որ մեղմ ասած չեմ հարգում էն մարդկանց,ովքեր զբաղվում են ուրիշի համար նման բան անելով: Նախանձի ու չուզողության գերագույն աստիճաննա,անկախ նրանից,իրականում գործու՞մա էդ անտերը,թե՞ չէ: Ապրում եք,ձեր համար ապրեք,էլի: Մեկ էլ տանել չեմ կարող,երբ ամեն առիթով վազում են թուղթ բացողի մոտ: Չեմ հասկանում էդ մարդկանց ուղղակի: Արդեն մի թեմայում պատմել եմ,որ մի անգամ եղելա,երբ այսպես ասած գուշակի կողմից ասվածը իմ մասին ճիշտա դուրս եկել: Բայց չափահաս դառնալուց ու քիչ թե շատ աչքերս բացվելուց հետո խուսափում եմ նման բաներից: Կարամ ամենայն ազնվությամբ խոստովանեմ,որ ոչ մի անգամ թուղթ բացողի մոտ չեմ գնացել ու չեմ գնա:

Վարդ, էրնեկ քեզ, ես հետաքրքրասիրությունից գժվում եմ, մի անգամ դիկտոֆոնով գնալու եմ

[Vardik!]

Վարդ, էրնեկ քեզ, ես հետաքրքրասիրությունից գժվում եմ, մի անգամ դիկտոֆոնով գնալու եմ

Ալֆուշ,գիտե՞ս,պետքա խոստովանեմ,որ իրականում հավատում եմ գուշակների գոյությանը: Այսինքն՝ հավատում եմ,որ կան բնությունից տենց հատկությամբ օժտված մարդիկ: Բայց իրանք էնքան քիչ են,դերասաններն էլ էնքան շատ,որ չեմ ուզում խաբված լինել: Համ էլ,ամեն քայլին գուշակի մոտ վազելն ու խորհուրդ հարցնելը ո՞րնա: Մի հատ էլ իրանց տաքսան ունեն:

Բայց դու խոստացի,որ գնալու դեպքում ձայնագրածդ ակումբում դնելու ես:

[Alphaone]

Ալֆուշ,գիտե՞ս,պետքա խոստովանեմ,որ իրականում հավատում եմ գուշակների գոյությանը: Այսինքն՝ հավատում եմ,որ կան բնությունից տենց հատկությամբ օժտված մարդիկ: Բայց իրանք էնքան քիչ են,դերասաններն էլ էնքան շատ,որ չեմ ուզում խաբված լինել: Համ էլ,ամեն քայլին գուշակի մոտ վազելն ու խորհուրդ հարցնելը ո՞րնա: Մի հատ էլ իրանց տաքսան ունեն:

Բայց դու խոստացի,որ գնալու դեպքում ձայնագրածդ ակումբում դնելու ես:

ա՜, ամեն մեկի մեջ էլ կանխատեսելու ունակություններ կան, բայց էդ ուրիշ պատմություն ա իսկ այ ձայնագրությունը հենց ձեռքումս եղավ, թեմա կբացեմ

[Chuk]

Առիթ ունեցել ենք թուղթուգիր գտնելու: Խայտառակ տհաճ զգացողություն էր: Ու բնավ ոչ էն պատճառով, որ հավատում ենք, չէ, բնականաբար չենք հավատում: Ուղղակի գիտեինք որ թուղթուգիր անողն է հավատում, գիտեինք ով է անողը ու սաստիկ տհաճ էր զգալը թույնի էդ աստիճանը, չուզողության էդ աստիճանը, իսկ հանդիպելիս՝ կեղծավոր ժպիտն ու ձևացնելը, որ բան էլ չի եղել: