Շատ պարզ պատճառով, առաջ դիահերձում չի եղել: Եղել են բազմաթիվ դեպքեր երբ կարծել են, որ մարդը մահացել է, մինչդեռ մարդուն սաղ սաղ թաղել են: Կամ էլ մահանալուց մի երկու օր հետո մարդը արթնացել է: Դա կոչվում է լիթարգիկ քուն: Հնդկաստանում կա ավանդույթ համաձայն որի էսպես կոչված արծաթե թելը կտրվում է մահանալու միայն երրորդ օրը: Այսինքն հոգու եւ մարմնի կապը միայն երեք օր հետո է կտրվում: Դրա համար բուդդիստները մարդու մարմինը այրում են, որպեսզի հոգին եւ մարմինը կապող բոլոր հնարավոր կապանքները վերացվեն: Այս բոլոր ավանդույթները գալիս են հնուց, երբ մարդիկ մատերիալիստ չեն եղել, համարել են, որ մարդը առաջին հերթիդ հոգեւոր էակ է, այլ ոչ թե ընդամենը մատերիա:Nihil-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ