Երեկ մերոնց հետ էի քննարկում, եկանք էն եզրակացության, որ էդ «մոդան» եկել ա 1950-1960-ականներին։ Պարզ ա, որ մեր եզրակացությունը «գիտական գնահատական» չի, բայց իմ մեջ վստահ եմ դրանում։
Իսկ արդեն իմ գնահատականով, որն էլի զոտ դիտարկումների արդյունք ա, ու կարող ա սխալ ա, աննորմալության աստիճանի գերեզմանաշինությունը հասել ա վերջին 10-15 տարիներին։ Էն աննասուն «ճոխությունները», որ առանձնահատուկ են ազդում ներվերիս, կարծես թե հենց էդ շրջանի են։
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Էսօր Էրեբունիից տուն եմ գալիս ավտոբուսով: Լուսամուտից դուրս եմ նայում:
Մեկ էլ՝ աչքովս ընկավ՝ մայթի երկայնքով, ծառից ծառ սև լենտ ա կապած ու մեխակներ են թարս կախած: Նայեցի էդ տարածքի հետևում ընկած շենքին՝ մտածելով որ երևի դագաղը կտեսնեմ: Չկար:
Ավտոբուսն առաջ ա շարժվում ու ես տեսնում եմ, ինչ մայթը շարունակվում ա՝ շարունակվում ա նաև սև լենտը՝ թարս մեխակերով: Մի շենք, երկու շենք, երեք չենք... Հասա մյուս կանգառին՝ նոր պրծավ... Այսինքն առնվազն մի կիլոմետր զգվում էր... սենց տեսքով նայում եմ
Մեկ էլ դիմացը, վերևը, տեսնեմ մեեեեծ սև պաստառ ա կախած, էն որ նոր տարվա զրթիկներ են կախած լինում, այ էդ տեղը:
Թարս էր կախած, դրա համար չտեսա ՝վրան ինչ ա գրված:
Հետո շուռ եկա, որ նայեմ. ոնց որ Սլավիկ թե Սմբո, տենց մի բան էր գրած ու տարիքը 27 թե 29:
Ցավում եմ ջահել կորսված կյանքի համար:
Ու հա, մեզ մոտ լրիիիիվ նորմալ ա մահվան հանդեպ վերաբերմունքը: Մենք ոչ մի հիվանդագին դրսևորումներ ու ջղաձգումներ չունենք դրա հետ կապված: Լավ ա սաղ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ