Հա բայց ինչ կա զարմանալու? մեր բարեկամների մի մասը Գյումրիում են, արյունակից եղբայրներ ու քույրեր ունեմ, որոնց օդնոկլասսնիկիո եմ տեսել, իրականում իրար երես չենք տեսել:
Մարդիկ հիմա նենց ռիթմով են ապրում, որ զարմանալի չի, որ էս վիճակն ա:
______________________________________________________________________
Ես սենց եմ մտածում, էս ժողովուրդը հնագույն ժողովրդներից մեկն ա, ինձ պատիվ ա վիճակվել, որ ես ծնվել եմ էս ժողովրդի ներկայացուցիչը, իմ համար պատիվ ա, որ ես էս ժողովրդի մի մասն եմ ու էտ ադաթներին մասնակից եմ լինում: Ես ուր էի, երբ էտ ադաթները կաին, գոյություն ունեին????
Էջանիշներ