Բայց սա ինձ լուրջ հետաքրքրող հարց է: Ինչու է մարդուն հուզում, թե ինչ կլինի իր մարմնի հետ մեռնելուց հետո: Ինքն արդեն չկա, ինչ տարբերություն:
Էն որ դիակիզումը նախընտրելի տարբերակ է, ես դա լրիվ ընդունում եմ, բայց սա նայում եմ «ողջերի տեսանկյունից»: Նախ և առաջ, որովհետև գերեզմանոցները անիմաստ տարածքներ են խլում:
Իսկ թե կոնկրետ իմ մարմնի հետ ինչ կլինի մեռնելուց հետո, բացարձակ իմ մտածելու հարցը չի, ինչ ուզում է, թող լինի: Անգամ եթե ես դեռ շարունակեմ «լինել», հաստատ էդ մարմնի հետ կապ չեմ ունենալու: Ոնց հարմար գտնեն, էնպես էլ թող վարվեն:
Մեջբերել
Էջանիշներ