User Tag List

Էջ 1 4-ից 1234 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 53 հատից

Թեմա: Սուտը կարո՞ղ է սպիտակ լինել

  1. #1
    Ցինիկ Գալաթեա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.01.2008
    Հասցե
    -
    Գրառումներ
    6,144
    Բլոգի գրառումներ
    12
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Սուտը կարո՞ղ է սպիտակ լինել

    Էս վերջերս Սասի հայրը, ժողովրդական լեզվով ասած՝ սկեսրայրս, պատմություն պատմեց մի մարդու մասին, որ քաղցկեղով հիվանդ է եղել և բժիշկները հիվանդ բջջները հնարավորինս հեռացնելով՝ ապահովել էին մարդու համար երկու տարվա կյանք:
    Հարազատներին ասել էին այդ մասին՝ իրենց թողնելով ընտրությունը՝ ասել հիվանդին կամ չասել այդ մասին:

    Հարազատները որոշել էին չասել, որ նրան մնացել է ընդամենը 2 րարի:
    Ապրել էր երկու տարի երկու ամսվա լիքը կյանք, ուրախանալով, ոչ մի բանից հետ չմնալով և հանգիստ սրտով:
    Վերջերս մահացել էր:

    Պե՞տք էր այս սուտը թե՞ պետք էր իրեն ասել, որ երկու տարուց մեռնելու է: Ո՞րն է ավելի ճիշտ: Եթե "ճիշտ" բառն ընդհանրապես կիրառելի է այստեղ:

    Մեկ ուրիշ պստ օրինակ էլ, արդեն ոչ իրական կյանքից: Սա պարզապես, նմանօրինակ դեպքերը ընդհանուր դիտարկելու համար:

    Իմ սիրած TV show-ում իմ սիրած բժշկին բաժին է ընկնում մի հիվանդ, որը լատինաամերիկացի է և սարսափելի հավատացյալ: Ինքնամոռաց:
    Նրա դուստրը ժամանակին քաղցկեղ է ունեցած լինում և այս մարդը որոշում է Աստծո հետ պայման կապել: Ինքը խաչ կբարձրանա, եթե Աստվածն իր աղջկան փրկի: Եվ առանց վերևից ճշգրտում ստանալու իր ոչ պակաս հավատացյալ ընկերներից խնդրում է իրեն խաչել:
    Հետո երբ բերանից սկսում է արյուն գալ՝ խաչից իջեցնում են: Ու հանկարծ, մի շաբաթ հետո աղջկա քաղցկեղը սկսում է ռեմիսիայի գնալ ու անցնում է:
    Հետո այդ մարդը, խաչվածը, հիվանդություն է ձեռք բերում, որը հնարավոր է բուժել միայն դեղերով: Նա, իր կրոնական հայացքներից ելնելով, հրաժարվում է դեղերից, ասելով, որ Աստված կփրկի իրեն, ինչպես փրկել էր իր աղջկան:
    Բժիշկս, տեսնելով, որ սա համառորեն մահվան է գնում, կեղծում է դստեր անալիզի արդյունքները և հորը ցույց է տալիս, որ նրա քաղցկեղը վերադարձել է: Ապացուցելու համար, որ Աստվածը ոչ մի բան էլ չի արել, խախտել է պայմանը:
    Այս մարդը կատաղում է և համաձայնում է բուժմանը, որն էլ փրկում է իր կյանքը:

    Եվս մի սուտ՝ ի փրկության:
    Հիմա, ճիշտ կլինե՞ր էս մարդուն չխաբել ու թողնել, որ մեռնի:

  2. Գրառմանը 20 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (12.01.2014), ARMbrain (12.01.2014), Chuk (12.01.2014), einnA (14.01.2014), Jarre (13.01.2014), keyboard (12.01.2014), Lílium (12.01.2014), melancholia (12.01.2014), Norton (12.01.2014), Smokie (13.01.2014), Vardik! (13.01.2014), VisTolog (12.01.2014), Արևհատիկ (12.01.2014), մարիօ (14.01.2014), Նաիրուհի (12.01.2014), Նարե91 (12.01.2014), Շինարար (12.01.2014), Վահե-91 (12.01.2014), Վոլտերա (12.01.2014), Տրիբուն (14.01.2014)

  3. #2
    . keyboard-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    05.12.2007
    Գրառումներ
    4,771
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Լիլ, չգիտեմ ինչ փորձությունների ես մեզ ենթարկում,որ իրար հետևից սենց լուրջ թեմաներ ես բացում, բայց լավ թեմա ա, ահագին էլ խոսալու բան կա:
    Իմ անհամեստ կարծիքով շատ ինդիվիդուալ ա նման իրավիճակում կողմնորոշվելը, օրինակ եթե դիտարկենք հանգամանք, որ մարդը ինքն ա գնում բժշկի, առանց հարզատների ու ամեն ինչ իմանում ա:
    Կարա լինի նաև տարբերակ, որ իմանալուց հետո ինքանասպան լինի, կարա լինի, որ փորձի գոնե էդ վերջին օրերը լավ անցկացնի ու գնա ճամփորդելու, աշխարհ տեսնելու և այլն:
    Իմանալով իմ բնավորությունը, եթե ինձ նման լուր հայտնեն, ես ֆիզիկապես կապրեմ, բայց կդադարեմ ապրելուց, այսինքն ուրախություններ, կյանքը վայելել բան, դրանք կանցնեն 2-րդ պլան, իմ համար միշտ գիշեր կլինի, մի խոսոքվ ասած ես ինքս կմիջնորդեմ, որ էդ օրը շուտ գա:
    Ընկերս բավական մեծ տարիքում խոզուկ հիվանդացավ, ինքն էլ ուզում էր ռուսաստանյան զին ակադեմիաներից մեկը ընդունվեր, հիվանդությունը դեռ նորմալ չբուժված շարունակում էր ֆիզիկական պարապմունքներն ու դրանից բարդացավ մոտը և չգիտեմ ոնղ շաքարային դիաբետ դիագնոզով ապրում ա հիմա, ինսուլին սրսկվելով ու ես ապրում եմ իրա ապրածով, թե ինչքան կյանք կա իրա մեջ, ինչքան ա ինքը սիորմ ու գնահատում կյանքը ու ոնց ա կյանքից քաղում մաքսիմալը ու շարունակում ապրել ու անգամ չհիշատակել էլ դրա մասին, ես նենց շոկի մեջ էի, նենց ծանր էի տանում իրա հիվանդության փաստը, բայց ինքը շատ ուժեղ ա կամքով, փառք Աստծո ու կարողանում ա ապրել, եթե ես լինեի նրա փոխարեն, հաստատ հիմա ստեղ գրառում չէի անի, կամ հիվանդանոցում պառկաց կլինեի կամ էլ չգիտեմ...
    Բարդ ա ուղղակի ասել ճիշտ ա թե՝ սխալ, բայց որ երկու դեպքում էլ դրականն ու բացասականը կա դա փաստ ա:

  4. Գրառմանը 9 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Jarre (13.01.2014), Lílium (12.01.2014), Smokie (13.01.2014), Vardik! (13.01.2014), Արէա (13.01.2014), Գալաթեա (12.01.2014), Նաիրուհի (12.01.2014), Շինարար (12.01.2014), Վահե-91 (12.01.2014)

  5. #3
    alien
    Alphaone-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.11.2012
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    2,780
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    էս իմ ու հայրիկիս հավերժական վեճն ա, ես միշտ կողմ եմ թեկուզ ամենադառը ճշմարտություն դեմքին ասելուն, հայրիկս սպիտակ ստի ջատագովներից է: Մինչև հիմա էս հարցն ինձ համար դիլեմա ա, ուրախ կլինեմ, եթե քննարկումներում ինչ-որ ընդհանուր հայտարար ի հայտ գա: Մերսի, Գալ, էս թեման բացելու համար, ես էլ էի ուզում նման մի թեմա բացել, բայց կասկածում էի՝ արդեն լինի

  6. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Vardik! (13.01.2014), Գալաթեա (12.01.2014), Ուլուանա (12.01.2014), Վոլտերա (12.01.2014)

  7. #4
    Ցինիկ Գալաթեա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.01.2008
    Հասցե
    -
    Գրառումներ
    6,144
    Բլոգի գրառումներ
    12
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ես էլ եմ կարծում, որ դաժան ճշմարտությունն ասելիս պետք ա հաշվի առնես՝ ում ես ասում, Հով: Մարդու բնավորությունը, դժվար իրավիճակներում իրեն պահելու կարողությունը, դուխը և մնացածը:
    Բայց սենց մի բան կա... մոտալուտ մահվան մասին լուրն ախր կյանքում մինչ այդ ստացած ոչ մի վատ լուրի հետ չես համեմատի:
    Ողջ կյանքում կռուտոյ եղած մարդը հանկարծ նենց կարա իրան կորցնի էդ լուրից, որ էդ երկու տարին իր իսկ գլխին պատուհաս դառնա: Մեկ ուրիշն էլ իր հիվանդության մասին ծանր ճշմարտությունը կարա նենց յոլա տանի, որ երբեք չէիր սպասի, ոնց որ ասենք՝ ընկերդ:

    Դրա համար ուզում եմ հասկանալ՝ ո՞րն ա օպտիմալ ճիշտը էս դեպքում: Ասել դաժան սուտը, թե՞ մարդուն պահել երջանիկ անգիտության մեջ:

  8. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Jarre (13.01.2014), keyboard (12.01.2014), Vardik! (13.01.2014), Նաիրուհի (12.01.2014)

  9. #5
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Էս նույն հարցը քննարկող երկու թեմա արդել կա.
    Ասել ճշմարտությունը
    Ե՞րբ է սուտը քաղցր հնչում

  10. #6
    Ցինիկ Գալաթեա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.01.2008
    Հասցե
    -
    Գրառումներ
    6,144
    Բլոգի գրառումներ
    12
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Բյուր, մտածում էի, որ կլինի, բայց ալարեցի ընկնեմ ման գամ:
    Մի թեմայի վերջին գրառումը 2007-ին ա եղել, մյուսինը՝ 2010-ին:
    Եթե մոդերները կարծում են՝ ճիշտը թեմաները միացնելն ա՝ խնդրեմ:

  11. #7
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    82 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Եկեք քննարկումը սկսենք նոր էջից: Հին թեմաներում էնքան բան կա ասված, էդ թվում գուցե շիլաշփոթ դառած, որ շատերը մենակ դրա պատճառով կարող ա չուզեն արտահայտվել: Իսկ հիմա էս թեմա մտնողներից յուրաքանչյուրը կարող ա ասելիք ունենա:

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  12. Գրառմանը 11 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Jarre (13.01.2014), keyboard (12.01.2014), Moonwalker (13.01.2014), Smokie (13.01.2014), Vardik! (13.01.2014), VisTolog (12.01.2014), Աթեիստ (13.01.2014), Արէա (13.01.2014), Նաիրուհի (12.01.2014), Շինարար (12.01.2014), Վոլտերա (12.01.2014)

  13. #8
    Մշտական անդամ Lílium-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.07.2013
    Հասցե
    Մոզամբիկ
    Տարիք
    31
    Գրառումներ
    162
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Շատ դժվար ա նման իրավիճակում ասել,որն է ճիշտ,որը սխալ: Ամեն դեպքում պետք ա շատ նրբանկատ լինել:

    Ընկերուհուս հայրը խնդիրներ ուներ,դիմել էր բժկի,պետք ա վիրահատեին՝լուրջ բան չէր,բայց հայտնաբերել էին քաղցկեղ: Էս մարդը որ բժկի մոտ գնում ա չեն ասում,ասում են պարզապես չեն կարող վիրահատել տվյալ պահին և այլն: Մտնում ա գլխավոր բժկի մոտ,ասում ա իբր էդ հիվանդի եղբայրն ա,ու ուզում ա իմանալ պատասխանները,բժիշկն էլ ասում ա: Էս մարդը ինֆարկտ ա ստանում մահանում տեղում:

    Հորեղբայրս հիվանդ էր,ու ինքն էլ ամեն ինչ գիտեր: Գիտեր, որ ոչ մի հույս չկա դեպի լավը գնալու,բայց դե ամեն ինչով ապրում էր,ամեն րոպեն մի ամբողջ կյանք էր: Մահից 5 րոպե առաջ էլ,երբ իրան թթվածին էին տալիս,երբ հազիվ էր մի բառ արտասանում,հարցրել ա ֆուտբոլի հաշիվը ինչ ա:

    Ես երևի կուզենամ լսել ճշմարտությունը:
    Վերջին խմբագրող՝ Lílium: 12.01.2014, 23:10:

  14. Գրառմանը 9 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    einnA (14.01.2014), Jarre (13.01.2014), keyboard (12.01.2014), Smokie (13.01.2014), Vardik! (13.01.2014), Գալաթեա (12.01.2014), Մինա (13.01.2014), Նաիրուհի (12.01.2014), Վոլտերա (12.01.2014)

  15. #9
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Chuk-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Եկեք քննարկումը սկսենք նոր էջից: Հին թեմաներում էնքան բան կա ասված, էդ թվում գուցե շիլաշփոթ դառած, որ շատերը մենակ դրա պատճառով կարող ա չուզեն արտահայտվել: Իսկ հիմա էս թեմա մտնողներից յուրաքանչյուրը կարող ա ասելիք ունենա:
    Հա, իրոք ավելի լավ ա նորից սկսել քննարկելը: Թե չէ ուզեցի էս թեմայում բան գրել, հետո փորփրեցի հին թեմաները, մտածեցի՝ գրել եմ էն ժամանակ էլի, բայց դե հիմա ավելի մեծ եմ, ավելի լուրջ կարամ հիմնավորեմ կարծիքս, մի տեսակ անկապ ա էն հին գրառումների հույսին մնալը:

    Ինչևէ, ես խիստ անընդունելի եմ համարում որևէ մեկի չասել ճշմարտությունը, եթե էդ մարդն ընտրել ա ճշմարտությունն իմանալը: Հետագայում ավելի մանարամասն կհիմնավորեմ կարծիքս:

  16. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (12.01.2014), Chuk (12.01.2014), Jarre (13.01.2014), Գալաթեա (12.01.2014), Վոլտերա (12.01.2014)

  17. #10
    alien
    Alphaone-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.11.2012
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    2,780
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    մի հատ օֆֆտոպեմ, էլի, անեկդոտ կա, ասում ա մի բիձուկ տնեցիների կյանքն ուտում ա անընդհատ նվնվալով, մի օր հերթական անգամ բժշկի ա գնում, էս բժիշկը զզված հարցնում ա՝
    - Ասե՞մ քեզ ողջ ճշմարտությունը:
    - հա, որոշ ժամանակ կասկածելուց հետո ասում ա ծերունին:
    - Ձեր տանն ամենաառողջը դու ես...

    Իսկ հիմա լրջանամ: Պատկերացրեք, մի տուն, բոլորը գիտեն, որ էդ մարդը մեռնելու ա բացի էդ մարդուց: Ամբողջ կյանքը թատրոն կդառնա, էդ արդեն ապրել չի լինի, չգիտեմ էլ ինչ կարելի է կոչել նման անհեթե իրավիճակը: Կյանքի ու մահի հարցում միշտ կողմ եմ, որ ասեն ճշմարտությունը:

  18. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Vardik! (13.01.2014), Վոլտերա (12.01.2014)

  19. #11
    Ցինիկ Գալաթեա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.01.2008
    Հասցե
    -
    Գրառումներ
    6,144
    Բլոգի գրառումներ
    12
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ալֆ, իսկ տնեցիքի թատրոնն ա՞ ավելի ամտանելի, թե՞ հիվանդի ապրելիք դժոխքը, եթե ճիշտն իմանա:
    Վերջին խմբագրող՝ Գալաթեա: 13.01.2014, 00:14:

  20. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Jarre (13.01.2014), Նաիրուհի (13.01.2014), Տրիբուն (14.01.2014)

  21. #12
    alien
    Alphaone-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.11.2012
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    2,780
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գալաթեա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ալֆ, իսկ տնեցիքի թատրոնն ա՞ ավելի ամտանելի, թե՞ հիվանդի ապրելիք դժոխքը, եթե ճիշտն իմանա:
    Գալ, ուրիշի համար չգիտեմ ոնց, ես հաստատ կզգայի, որ մի բան էն չի ու ավելի տանջալի կլիներ անորոշությունը, քան հստակ իմանալը, որ մի տարուց մեռնելու եմ, վերջապես ուժ գտնել, Նօկերն ավարտելն ու կյանքում մի բան արած լինելով մեռնելը: Մեռնելուց էլ վատ կլիներ, եթե գար գիտակցումը, որ շուտով մեռնելու եմ, ամբողջ կյանքս վատնելու զգացողությամբ գնայի...

  22. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Vardik! (13.01.2014), Մինա (13.01.2014)

  23. #13
    Պատվավոր անդամ Մարկիզ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.05.2008
    Գրառումներ
    2,675
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մասնագիտություններ կան, երբ, առանց մարդու նկատմամբ հոգեբանական մանիպուլյացիայի կիրառման, հաճախ անհնար է կամ բարդ է լինում հասնել ցանկալի արդյունքի: Իսկ քանի որ որևիցե անհատի նկատմամբ մանիպուլյացիայի հիմքում նրա նկատմամբ «կեղծ» կամ «անազնիվ» քայլեր են ընկած, ապա կարող ենք վստահաբար ասել, որ ստերը կարող են սպիտակ լինել:

    ... մարդիկ խիստ տարբեր են: Յուրաքանչյուրն ունի իր կենսակերպը, վարքագծային դրսևորումները, սեփական վարքի, կենսակերպի, հիվանդության նկատմամբ իր պահպանված կամ ձևական քննադատական վերաբերմունքը: Երբեմն էլ քննադատությունն իսպառ բացակայում է:

    Բժշկի պարտականությունն է բուժել հիվանդին: Երբ բժշկին պարզ է դառնում, որ տվյալ իրավիճակում կամ տվյալ ժամանակահատվածում (կարճ կամ երկար) հիվանդին բուժելու և նրա առողջական վիճակը բարելավելու համար անհրաժեշտ է մանիպուլյացիայի միջոցով փոխել հիվանդի կողմից դրսևորվող վարքագիծը, ազդել նրա քննադատական վերաբերմունքի «առողջացման» վրա, երբեմն նաև բարելավել ֆիզիկական վիճակը, ապա նա գնում է այդ քայլին՝ առանց երկմտելու, հատկապես երբ տվյալ պացիենտի դեպքում մյուս («ազնիվ») միջոցներն ու ուղիները դատապարտված են անհաջողության, դրանց կիրառությունն անհնար է կամ ավելի պակաս արդյունավետ:

    Դա տուն-տունիկ չէ, հակառակը՝ դա բավականին ծանր վիճակ է, բարդ ու մի փոքր էլ «դերասանական» ջանքեր պահանջող, որը ցանկացած պահի, հիվանդի կողմից իր նկատմամբ «անազնվությունը» նկատելու դեպքում, կարող է բժիշկ-պացիենտ, երբեմն էլ հարազատներ-պացիենտ (եթե հարազատները գիտեն մանիպուլյացիայի մասին) կոնֆլիկտի առաջացման պատճառ դառնալ:

    Բոլորս էլ սիրում ենք գործ ունենալ խելացի, կայացած, հասկացող և գրագետ մարդկանց հետ, բայց արի ու տես, որ միշտ չի այդպես լինում: Եվ շատ ու շատ դեպքեր են լինում, երբ պարտադրված ես պացիենտին մանիպուլյացիայի ենթարկել, այսինքն՝ «խաբել» նրան, «չարաշահել» նրա վստահությունը, «խաղալ» նրա հետ՝ իհարկե միայն ու միայն իր լավի համար:

    Խոսքս ամենևին չարորակ նորագոյացություններին և այլ մահացու հիվանդություններով դեպքերին չի վերաբերվում:

    Խոսքս այն դեպքերին է վերաբերվում, երբ մարդուն կարող ես ասել՝ «լավ, գնա, ի՜նչ ուզում ես՝ արա... Բժշկությունն անկարող է քեզ օգնել»... Բայց դու այդպես չես ասում, քանի որ գիտես՝ գնաց, մեռնելու է կամ ավելի է ծանրանալու նրա վիճակը: Դրա համար էլ դու նրան «խաբում ես» և փորձում օգնել:
    Վերջին խմբագրող՝ Մարկիզ: 13.01.2014, 03:42:

  24. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Lílium (13.01.2014), Lusntag Lusine (13.01.2014), One_Way_Ticket (13.01.2014), Smokie (13.01.2014), VisTolog (13.01.2014), Արէա (13.01.2014), Նարե91 (13.01.2014)

  25. #14
    Պատվավոր անդամ Մարկիզ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.05.2008
    Գրառումներ
    2,675
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Պացիենտների իրավունքների պաշտպանությամբ զբաղվողներն այնքան էլ համաձայն չեն, եթե չասենք, որ կարող է նույնիսկ դատի տան.. Առիթ եղել է այս թեմայով մի քանիսի հետ զրուցելու, բայց երբ նրանց բացատրում ու հիմնավորում ես, որ այդ պահին տվյալ անձին օգնելու միակ կամ լավագույն միջոցը նրա նկատմամբ մանիպուլյացիան է, լավ էլ հասկանում են:
    Վերջին խմբագրող՝ Մարկիզ: 13.01.2014, 03:57:

  26. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Lílium (13.01.2014), Lusntag Lusine (13.01.2014)

  27. #15
    Պատվաբեր անդամ Նարե91-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    29.01.2011
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    32
    Գրառումներ
    1,048
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Եթե էդ ստի միջոցով հնարավորություն կա հիվանդի կյանքը գոնե մի քիչ երկարացնելու, ինչի՞ չստել
    Ես մի պահ ինձ պատկերացրեցի էդ իրավիճակում.. թող որ ինձ խաբեն, հա´, վախկոտ եմ, չեմ դիմանա, տեղն ու տեղը կկնքեմ մահկանացուս:
    Էն լուսահոգի Մարկ Սաղաթելյանին հիշեցի. մենակ էր գնացել հիվանդանոց, ու դե իրան էլ ասել էին, որ լեյկոզ ա `հավանաբար հենց իրա դրդմամբ էլ ասել էին, ինսուլտ էր խփել էդ պահին: Իսկ եթե չասեի՞ն... կարող ա հնարավոր լինել կյանքը երկարացնել կամ փրկել: Նուրբ ու շատ վիճահարույց հարց ա: Գալաթեան ինչպես միշտ սրտի էն ամենանուրբ լարերին դիպչող հարց ա շոշափում ու լավ էլ անում ա
    Why is the truth always being raped?...because its naked and beautiful.

  28. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (14.01.2014), keyboard (13.01.2014), Mephistopheles (13.01.2014), Vardik! (13.01.2014), Գալաթեա (13.01.2014)

Էջ 1 4-ից 1234 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Արդյոք կարո՞ղ ենք ինքնասպան լինել
    Հեղինակ՝ Smokie, բաժին` Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն
    Գրառումներ: 31
    Վերջինը: 24.01.2022, 23:19
  2. Սուտը` որպես ինքնապաշտպանություն
    Հեղինակ՝ Չամուռ, բաժին` Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն
    Գրառումներ: 131
    Վերջինը: 19.04.2011, 00:25
  3. Կարո՞ղ է արդյոք Մարդու և բնության միջև հակասություն լինել
    Հեղինակ՝ Արամ, բաժին` Մարդ և շրջակա միջավայր
    Գրառումներ: 27
    Վերջինը: 01.03.2009, 00:36
  4. Ե՞րբ է սուտը քաղցր հնչում
    Հեղինակ՝ Pantera, բաժին` Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն
    Գրառումներ: 38
    Վերջինը: 24.05.2007, 05:32
  5. Սև ու սպիտակ
    Հեղինակ՝ Lethal Sweetness, բաժին` Դեսից - Դենից
    Գրառումներ: 13
    Վերջինը: 28.04.2007, 11:16

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •