Հոգատարություն=հոգ տանել, հոգալ դիմացի կարիքները, եթե անհարժեշտություն կա, նրա համար ,որ դիմացինդ իրեն լավ զգա, բայց ոչ երբեք հետագայում երեսով տալու:Ինձ համար էդ թվումա նաև դիմացինին ինքնուրույն թողնելը.էլի հոգատարությունա՝ հոգում ես դիմացինի անձի ձևավորումը՝ առանց խոչընդոտների:
Հիմա օրինակ մի փոքր. Ես 6 -րդ դասարանում որոշեցի ,որ բժիշկ եմ դառնալու.մամայիս խնդրեցի գրականություն ձեռք բերի ,որ պարապեմ մինչ 10-րդ դասարան...Մամաս ոչ մի բան չխնայեց ,օրա եղել հիվանդ եմ եղել, ինքը ինձ համար բարձրաձայն կարդացելա գրքերս... 9-րդ դասարանում միտքս փոխեցի, որոշեցի ,որ արևելագետ եմ դառնալու.մամաս չասեց ,բա իմ անքուն անց կացրած օրերը, բա էն գրքերը ,որ քո համար առա... ու տենձ 2 տարի պատմություն ուսումնասիրեցի,գիշերները էլի մամաս չէր քնում ,որ ես իր համար լեկցիաներս պատմեմ... 10-վերջում լրիվ մտքափոխ լինելով որոշեցի որ լեզվաբան եմ դառնալու,ու էլի մամաս չասեց բա իմ անքուն գիշերները.. մեկ ամիս պարապեցի ու ընդունվեցի...Մաման ասեց, որ հպարտա ինձանով ու երբեք չասեց ,որ եթե ինքը անքուն գիշերները մուշ մուշ քներ ես չէի հասնի հաջողության...
Էջանիշներ