Իհարկե: Որովհետև ամեն մեկը պետք ա իմանա, թե ինքը ինչ ռիսկի ա գնում իր տվյալները հրապարակելով: Ամեն մեկը էդ ռիսկը գնահատելուց հետո որոշում ա, թե ինքն ինչքան ինֆո ա պատրաստ հրապարակել, էդ ռիսկերից որն իր համար ինչ վտանգավորություն ունի: Օրինակ ես որոշել եմ, որ չեմ վախենում իմ ոչ մի տվյալ հրապարակելուց, նու, չհաշված գաղտնաբառերս ու էդ տիպի տվյալները![]()
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Հա, բայց ամեն մարդ ինքն ա որոշում՝ ինչքանով հրապարակայնացնի կամ չհրապարակայնացնի իր անձնական տվյալները։ Տես, օրինակ, Մեֆը մեջներիս միակ զգույշն ա։ էսքան տարվա ակումբցի ա, բայց մինչև հիմա ո՛չ անունը գիտենք, ո՛չ տարիքը, ո՛չ էլ նկարն ենք տեսել։ Ավատարն էլ հատուկ մեռած մարդու նկար ա դրել, որ եթե հանկարծ ուզենան գտնել, ման գան, տենց արտաքինով մարդ չգտնեն։ Լրիվ ճարտարապետորեն հաշվարկած ա։ Չէ՞, Մեֆ։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ռուֆուս (09.12.2013)
Այվի ջան, չգիտեմ ինչի ես տենց մտածում: Էն ինչ դու իրար հակասող բան ես համարում, ես համարում եմ հակառակը, չափազանց իրար համահունչ:
Էս հարթակը նենց հարթակ չի, որն անօրինական ճանապարհով մարդու անձնական ինֆորմացիա ա կորզում, որ հետո էլ իրա դրա ստեղծողի դրա վտանգների մասին խոսելը լինի հակասություն: Հակառակը, մի հարթակ ա, որը ամենատարբեր դեպքերում մարդկանց հետ ա պահել անձնական ինֆորմացիա հրապարակելուց, եթե զգացել ա, որ էդ հրապարակումը կարող ա մարդու համար վտանգավոր լինի, բայց ինքը դա չի գիտակցել:
Ավելին, ինձ հակառակը, էս հարթակի ադմինիստրատոր լինելը օգնել ա ավելի լավ հասկանալ, թե եղած ինֆորմացիան ինչ կարգի կարելի ա օգտագործել, ու ես կարծում եմ զուտ մարդկային ու նորմալ ա, փորձով կիսվելը: Եթե դու այլ կերպ ես մտածում եմ, ապա ինչ արած, մեր աշխարհընկալումները փաստորեն տարբերվում են:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկ, դու ասում ես.
Եվ ցանկություն ես հայտնում էդ լուրջ վտանգների մասին մանրամասն գրել, բայց հետն էլ հայտնում ես.Զգում եմ, որ էս թեմայում մեծ թերահավատություն կա հնարավոր վտանգների հետ կապված
Ո՞րն է էդ հոդվածի բերած օգուտը:Օրինակ ես որոշել եմ, որ չեմ վախենում իմ ոչ մի տվյալ հրապարակելուց, նու, չհաշված գաղտնաբառերս ու էդ տիպի տվյալները![]()
Ոնց որ ծխողը գրի ծխելու բոլոր վտանգների մասին ու հետն էլ ասի, բայց ես միևնույն է ծխելու եմ: Ի՞նչ արժեք ունի իր գրածները ու բերած փաստարկները ընթերցողի համար:
Գիտեմ, բայց դե փաստեր կարծես թե չկան։ Թե՞ Չուկն ասեց՝ սեյվ ա արել։
Ռիփ, հո բոլոր մարդիկ նույնը չեն, կամ բոլորի կյանքի պայմաններն ու մնացած բաները նույնը չեն, որ բոլորը կամ նորմալ համարեն հրապարակելը, կամ աննորմալ։ Լիքը հանգամանքներ կան, որոնցից կախված՝ մեկի համար կարող ա ավելի անվտանգ լինել, քան մյուսի, բայց տեսականորեն ոչ ոք էլ հարյուր տոկոսով անվտանգ չի կարող զգալ իրան իր տվյալները հրապարակելու դեպքում, այլ հարց ա, թե ինչքանով ա մեծ դրա հավանականությունը էս կամ էն դեպքում՝ հաշվի առնելով մի շարք հանգամանքներ։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
ivy (10.12.2013)
Այվի ջան, դու էս պահին արդեն վիճում ես դեռ չեղած հոդվածի հետ
Իսկ չե՞ս մտածում, որ եթե հոդված գրեմ, դու էլ հարցերիդ պատասխանները կստանաս: Այ եթե չստանայիր, նոր կտայիր հարցերդ:
Բայց ամեն դեպքում մի քանի բառով, մի քանի օրինակ:
Հասցեն տալու վտանգներից մեկն էն ա, որ եթե ասենք թեման բազառի ա վերածվում, հետո կարող ա ամեն ինչ գալ իրական կյանք: Երբ որ մարդը իմանում ա, հստակ հասկանում ա, որ կա նման վտանգ, իրա քայլերն արդեն լրիվ ուրիշ կերպ են դառնում: Օրինակ շատերի մոտ վերանում ա «կոմպի էկրանի էս կողմից» խոսելու պատրանքը, որտեղ ինքն իրեն ինչ ասես թույլ էր տալիս: Այվի ջան, ես գիտեմ, որ իմ բոլոր քայլերի համար պատասխանատու եմ, դրա համար ես վտանգ չեմ տեսնում իմ հասցեն ասելու: Կարդացողը իմանալով դա ինքն է որոշում, հասցեն տա, թե իրեն զուսպ պահի ու ամեն քայլին պատասխանատվորեն վերաբերվի: Սա որպես նվազագույն օրինակ:
Մի ուրիշ օրինակ, երբ մարդը իր գաղտնաբառերը սարքում է իր անձնական տվյալների հիման վրա, ասենք սիրած աղջկա անունով: Գուցե մարդը չի էլ գիտակցում, որ ակումբում սիրած աղջկա անունը գրելով ինքը ռիսկի է ենթարկում զրկվել իր email հասցեից: Իսկ երբ մարդուն դա հստակ ասում ես, ինքն արդեն գիտի մի կողմից գաղտնաբառն ավելի անվտանգ սարքել, մյուս կողմից որոշել, նման ինֆո հրապարակում է, թե ոչ:
Ոչ մեկը չի ասում, որ սարսափելի ա անձնական ինֆո հրապարակելը: Պարզապես վտանգը կշռելու ու քո համար որոշում կայացնելու հարց կա: Սա նման չի, բացարձակապես, քո բերած սիգարետի օրինակին:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկ, ես ոչ հօգուտ անվտանգի եմ ինչ-որ բան ասել, ոչ հօգուտ վտանգավորի:
Ինձ մենակ գրողի հարցն էր հուզում: Ես միշտ մտածում եմ, որ մարդու ասածը որպեսզի ուժ ունենա, պիտի համապատասխանի իր սեփական պահվածքին:
Բայց երևի էս էդ դեպքը չի...
Հնարավոր է, որ ես ուրիշ կերպ եմ ընկալում էս ամենը:
Բայց ասածդ հասկացա: Գրի, հետաքրքիր կլինի կարդալ:
Ու հատկապես շատ ջահելների համար լավ օգտակար կարող է լինել:
Վերջին խմբագրող՝ ivy: 10.12.2013, 00:15:
Chuk (10.12.2013)
Այվի ջան, բայց ամեն դեպքում խնդրում եմ պրիվատ կամ ստեղ ասել էլ, «սեփական պահվածքին համապատասխանելը» կոնկրետ էս դեպքում ո՞րն ա:
Ասեմ ինչի եմ ուզում հասկանալ. ես ֆորում ստեղծող եմ: Էնտեղ որևէ կերպ կոչ չեմ արել անձնական ինֆորմացիա գրել: Համակարգում մարդիկ միայն մի անձնական ինֆորմացիա գրելու պահանջ ունեն, էդ email հասցեն ա, առանց սեփական email հասցեն գրելու մարդիկ չեն կարող գրանցվել: Բայց դա փակ ինֆո ա, որևէ մեկին չի տրամադրվում, հրապարակային չի դրվում (եթե մասնակիցն ինքը չի ընտրում հրապարակային դարձնելը):
Մնացած բոլոր անձնական ինֆորմացիաների հրապարակումը ինձնից բացարձակ անկախ ա: Ասենք ինչ-որ մեկը ստեղծել ա «մեր լուսանկարները» թեմա, մարդիկ իրենց կամքով դնում են, կամ չեն դնում: Ասենք ֆեյսբուքի նման չի, որի կանոնների համաձայն դու պարտավոր ես գոնե փրոֆայլի նկար ունենալ, որը կլինի հենց քոնը (ուրիշ հարց, որ ոմանք շրջանցում են էս պայմանը ու սխալ նկար են դնում): Ես որևէ կերպ չեմ խթանել նկարներ դնելուն: Ուրիշ հարց, որ չեմ էլ արգելել, որովհետև բաց հարթակ ա: Նույնիսկ էս թեմադ չփակեցի, ուզեցի որ քննարկմամբ որոշվի: Ուզում եմ ասել, որ հարթակը անձնական ինֆորմացիա հավաքելու հարթակ չի որևէ կերպ ու եղած անձնական ինֆորմացիան մարդկանց ընտրությունն է, դնել, թե ոչ: Հիմա եթե ասենք մեկը զանգում ա պատահական համարով, սկսում ա խոսել, ծանոթանում հեռախոսի մյուս ծայրում գտնվողի հետ, հետո իրար փոխանակում են անձնական ինֆորմացիա, հասցե, անուն, տարիք ու ուրիշ բաներ, դա հեռախոսային կազմակերպության խնդիրը չի, չէ՞: Նույն կերպ ֆորումային հարթակում եթե ինչ-որ մեկը դնում է համակարգի կողմից չպահանջված անձնական ինֆորմացիա, էդ իր խնդիրն է, ոչ թե կայքը ստեղծողն է դրան դրդել կամ նման մի բան: Ու այ էս կոնտեքստում ես չեմ հասկանում «սեփական պահվածքին համապատասխանելը» որն ա: Ուղղակի ուզում եմ հասկանալ, չեմ բացառում, որ ես եմ ինչ-որ բան սխալ կամ ուրիշ ձևի ընկալում:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկ ջան, էս ֆորումային հարթակն անձնական ինֆորմացիա ստանալու համար չի բնականաբար։ Բայց դե էն, որ էստեղ դրա տարածումը ոչ մի կերպ չի կանխվում, էդ էլ է փաստ։ Բայց անհամապատասխանություն ասելով՝ ես դա նկատի չունեի, այլ կոնկրետ քո տեսակետը, որ մարդիկ անձնական տվյալների տարածման վտանգին թերահավատորեն են վերաբերվում, ու մյուս կողմից՝ քո սեփական վարքը, որ բացի գաղտնաբառերից այլ անձնական ինֆո հրապարակելու հետ խնդիր չունես։ Էդ էր ասածս, որ եթե վտանգներից ես խոսում ու ինքդ դրանք անտեսում ես, ինչ արժեք պիտի ունենան քո բերած փաստարկները։
Բայց Անուկն էլ ասեց, ես էլ հասկացա, որ դեպքերը տարբեր կարող են լինել. մեկի համար նույն պահվածքը կարող է վտանգի աղբյուր դառնալ, էն դեպքում, երբ ուրիշների համար դա անվտանգ է։
Chuk (10.12.2013)
Հա, օք, չէի հասկացել գրածդ:
Լավ, երկու բառ էլ էդ մասին: Այվի ջան, սենց թեմաներով խոսելուց մոտս բզիկ ա դարձել հատկապես անչափահասների մասին մտածելը: Ես կարծում եմ, որ մեծահասակների մեծ մասն իրականում նման խնդիր չունեն, նու եթե իհարկե խոսքը չի գնում ասենք բանկային հաշիվների, գաղտնաբառերի ու տենց բաների մասին: Բացառություններ անշուշտ կան: Էս թեմայում խոսելուց ես իսկապես տեսա թերահավատություն, ու կարծում եմ, որ էդ թերահավատությունը հիմնականում պատճառ ա նրա, որ մարդիկ իրենց սեփական օրինակի մասին են մտածում, կշռել են, ու իրենք իրենց համար վտանգ չեն տեսնում, ու հաշվի չեն առնում, որ վտանգ կա էն մյուսների, ու հատկապես երեխաների համար: Հոդվածիս մեջ ես փորձելու էի ինչպես տարբեր ռիսկային դեպքեր քննարկել, այլև նշել հիմնական թիրախային խմբերը, դրանցից խուսափելու ձևերը:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Mephistopheles (10.12.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ