Էն որ TikTok-ում Armenia ես սըրչ տալիս՝ 90%-ը Երևանի տարբեր մասերում պարող հնդիկներ ա բերում, մնացածը՝ ջղային տոնով «ես փռչոտ հայ եմ ու դրանով ահավոր հպարտ» բղավող մի աղջկա...
Էն որ TikTok-ում Armenia ես սըրչ տալիս՝ 90%-ը Երևանի տարբեր մասերում պարող հնդիկներ ա բերում, մնացածը՝ ջղային տոնով «ես փռչոտ հայ եմ ու դրանով ահավոր հպարտ» բղավող մի աղջկա...
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Էն, որ աֆիշաների կողքով անցնելիս սովորության համաձայն կանգնում, ուսումնասիրում ես, թե ինչ նոր ներկայացումներ են սպասվում, չնայած գիտես, որ ոչ մի բան էլ չի սպասվում։
էն, որ թքած ունեմ, թե մեծ չարչարանքով 7 կիլո չեմ կորցրել. հեսա կարանտինը հենց պրծավ՝ հայդե դեպի կաեֆսիի բուդիկները մի շաբաթ շարունակ…
պլյուս բուրգեր քինգի ուոպեռը, մկդոյի պոտատոսը, սաբուեյի սեզամ հացով բուղաչեն, թաքոսի բռտուձներն ու ֆայվգայզի էն կծու ֆրի կարտոշկեքը …
Էն որ ապրիլի մեկի օրը ճաշ դառավ, ու դեռ ոչ ոք չի կատակել։
Varzor (02.04.2020)
էն որ դիպլոմային գրելուց, ավելի շատ Տրիբունի գրառումներից եմ օգտվում, քան գրքերից
Էն որ աչքիցդ չի վրիպել, որ մի քանի ամիս առաջ «կորածներից» մեկի անունը հայտնվել է վերջին օրերի մի երկու գրառման տակ դրված շնորհակալություններում:
Ու էլ ուրիշ ոչ մի «կենդանության» նշան:
Վերջին խմբագրող՝ ivy: 02.05.2020, 16:44:
Վիշապ (03.05.2020)
էն որ կարոտում եմ առաջվա Ակումբը
էն որ առավոտ կանուխ՝ լույսը նոր բացված, գնում ես հեծանվավզքի, ու երկար-երկար քշելուց հետո հետդարձի ճանապարհին տնից զանգում են, որ հարցնեն, թե ե՞րբ ես հասնելու՝ կիրակնորյա ուշ նախաճաշի երբլինելիության նկատառումներով, դու էլ, իմանալով, որ մի 45 րոպե ա մնացել մինչև տուն, ասում ես՝ մի ժամից նստենք, ու տուն մտնելուց հետո թռնում ես սառը ցնցուղի տակ, դուրս գալուց էլ՝ թարմ թխաբլիթի անուշ հոտը տնով մեկ տարածված, ճաշասենյակում էլ քեզ են սպասում․․․․
#էլ_դրախտը_ոնց_ա_լինում
Էն որ դեմքիդ ու մարմնիդ համար լիքը թիթիզ կրեմ-մրեմներ ես առնում (ինչպես վայել է հասուն կնոջը) ու ամեն անգամ լողանալուց հետո հերթով վրադ ես քսում՝ զմայլվելով հայելու միջի հուրի-փերիով։
Հա, բայց դու մինչև էդ կրեմներն էլ էիր հիանում հայելու միջի հուրի-փերիով․ բա արժե՞ր էդ զիբիլներին էդքան փող տալ
Էն որ
Դռները բացեք, գարուն է գալիս:
Մտել է Ակումբ ու ջիջիլ տալիս..
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Էն որ էս աշխարհը փոխադարձության վրա չի կառուցված, որ միշտ փորձենք էն տալ, ինչ ստանում ենք:
Մարդկանց հանդեպ վերաբերմունքը թող կախված չլինի իրենց վերաբերմունքից մեր հանդեպ:
Ուզում ես հետը լավ լինել կամ վատ կամ ոչ մի ձև, էդպես էլ եղիր՝ անկախ նրանից, թե ինքն ինչ է քո հանդեպ:
Առևտուր չի, ու ոչ էլ փորձենք առևտուր դարձնել:
էն որ ակումբի լավագույն պահերը դեռ չեն եղել ու ակումբը կվերակենդանանա, առջվանից շատ ավելի ակտիվ ու կարևոր
էն որ գործի հայտարարություն ես տեսնում, ու հասկանում, որ քո համար ամենաիդեալական աշխատանքը կլիներ... բայց ավաղ ոչ մասնագիտությունն ա քոնին որևէ կողմից մոտիկ, ոչ պահանջվող երկրորդային ոլորտի իմացությունը ունես, ոչ պահանջվող պրոֆիլային կրթությունը, ոչ էլ անհրաժեշտ լեզուներին ես տիրապետում
Էն որ ասում ա․ ― Գիվի, լսել եմ նոր մաշնա ես առել, ի՞նչ գույնի ա։ ― Պատկերացրու մի դրախտային արևամուտ, այ հենց տենց, բայց կանաչ գույնի։
Էն որ բըըըըըըըըլին․․․
Էն որ մարդը թեպետ տեսնում է, որ թեմաների զգալի մասը ավարտվում են «Վիշապ» մականունով հոգնած մեկի գրառումներով, բայց ինքնախաբկանքից չի կարողանում ազատվել։
Ընգեր, ստեղ աշխարհի սաղ հարցերը արդեն քննարկվել են, մնացել է անիմաստ լուրերով կիսվելն ու իրար ծիծիլյոն անգամ լսված երաժշտություններ նվիրելը։
Էնպես որ դուք՝ երիտասարդներդ շատ ձանձրալի ժամանակներ եք ապրում, սորրրիիիիի
Si vis pacem, para bellum
Quyr Qery (15.05.2020)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ