Էն որ վերջին անգամ մի երեք տարի առաջ եմ վարսավիրանոցում էղել
Էն որ վերջին անգամ մի երեք տարի առաջ եմ վարսավիրանոցում էղել
Էն, որ էսօր առավոտը Watch Tower -ից մի մարդ ու կին բուկլետներով էկել են դուռս ծեծում են, բա թե՝ «դուք գիտե՞ք, որ Աստված ձեր մասին մտածում ա»:
Մտքումս ասի՝ ես պրծում չունեմ էս ամեն ինչից…
Վերցրեցի բուկլետներն ու ասի ՝ հա, գիտեմ: Դուք խոսում եք նախկին մորմոնի, 4-րդ աստիճանի նախկին մասոնի, հիասթափված նախկին ռոզիկրուցիանի, դիլխոր մարտինիստի և էս ամեն մի ապուշությունների իմաստը դեռ որոնող նախկին սոֆրոլոգի հետ:
Թողեք իմ ու Աստծո հարաբերությունները մեզ երկուսին:
Ժպտացի ու ասի հաջողություն:
Ինձ թվում ա՝ չհասցրեցին էլ հասկանալ, թե ինչ տեղի ունեցավ:
Արշակ (17.09.2019)
Էն որ էս թեմայում գրառում անող էլ չկա, որ մարդ մի քիչ սիրային ինտրիգներով տարվի, թե տեսնես Ակումբում ով ում է թաքուն սիրահարված, ով ում մասին է երազում, ով ում մուսսան է ու էդպիսի պուպուշ բաներ։
Իսկ տարիներ առաջ սիրային կրքերը եռում էին ամեն կողմից։
Էհ, մեծացանք, քչացանք, սառեցինք։
Էն որ կարդում ես ու չես հավատում, որ մեր օրերում սենց մարդիկ կան։ Alphaone, մեր ժամանակների հերոսը։
Էն որ առավոտ շուտ ձենդ գլուխդ գցած երգում ես (կա-չկա գիշերները պատուհանիդ տակ հարբած երգեցողության ազդեցությունն է), ու կատուդ ամեն «հե՜յ»-իդ հետ չռած աչքերով վրադ է նայում, թե չլինի՞ սա էն կարգի է խելքը թռցրել, որ մոռանա ինձ էսօր ուտելու բան տալ:
••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Էն, որ 3 տարեկան ճուտդ քեզ ասում ա. «Մամա, մի՛ գոռա (աղմուկ մի՛ արա), պապան (տատիկը) քնած ա»:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Էն որ ասում ա. (8տ)
- Ի՜նչ լավ ա, որ ես տղա եմ..
- (անսպասելի զարմացած) Ինչի՞
- Հիմա կարամ կանգնած չիշիկ անել...
- (վաբշե զարմացած) ՈՒ ինչո՞վ ա էդ լավ..
- Դե դպրոցի զուգարանում էն նստելու տեղը միշտ կեղտոտ ա լինում: Հո չէ՞ի նստի...
Համ էլ՝ որ տղա եմ, պետք չի երեխա ունենամ...
- (քուանշվորած զարմացած) Բա է՞դ ինչ կապ ունի...
- Կարող ա շատ ցավա՝ չեմ ուզում...
Հ.Գ. Արա, մենք սրանց թայ վախտ հլա լավիզ ու տուռբո ծամոն էինք հավաքում, սրանք ինչերի մասին են խոսում...
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Էն, որ եղանակը լրիվ ա գժվել. էն օրը 31 աստիճան էր, իսկ հաջորդ օրը` 14 :
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Էն որ կոլեգաներիցդ մեկը համոզված նացիստ ա ու նախկին ՆԱՏՈ-ական սպա, ու դու էնքան ես խելքը կերել, որ ֆբ-ում բաց գրում ա “I love Armenia” )))
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Varzor (08.10.2019)
Էն որ ես ինձ կյանքում նախանձ մարդ չեմ համարել:
Բայց սենց բաներ իմանալուց, անկախ քեզնից, wtf վիճակ ա մոտդ ստացվում..
Էն որ երեկ մեկը եվրոլոտոյով 190 մլն € ա շահել:
190 մած եվո միլիոն...
Էն որ օրական 10.000 եվրո ծախսես՝ 50 տարի շարունակ, վերջում տակը հլը էլի կմնա...
Էն որ մարդ ինչ աստիճանի բախտավոր անբախտ պիտի լինի էլի, որ 130-քանի միլիոն շահի (2017թ-ի վերջերը) ու տենց էլ խաբար չլինի..
Սաղ Բելգիայով ընկած ման գան, թե էդ շահողն ով էր, որ գա փողը տանի, ու չգտնեն... )))
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Էն որ մինչև հիմա հիշում ես, թե ոնց չէիր սիրում, որ ամեն օր դպրոց գնալուց մամադ մազերիցդ երկու պոչիկ էր կապում ու վրայից էլ երկու ատելի բանտիկ կպցնում:
Իսկ նա ամեն առավոտ խնդրում է, որ իրեն երկու պոչիկ կապես, էն էլ՝ բանտիկից շատ չտարբերվող բաբաթիմ զրթիկներով: Ու էն ո՜նց է հիանում իր պոչիկներով:
Նենց կկտրեի երկուսն էլ
էն որ առավոտ մթով գործի ես հասնում, ու վերջին մի 100 մետրը չհասած տարեց քարտուղարուհիներից մեկին ես տեսնում, ով կազմակերպությունում կյանքի կեսից ավելն է անցկացրել, բայց ում հետ վերջին վերակազմակերպման հետևանքով երկար ժամանակ է չես գործակցել, ու իրար տեսնելուց երկուսս էլ ուրախացած՝ միասին քայլելով այդ վերջին 100 մետրը՝ հարցնում ես՝ ո՞նց ես, պատասխանն էլ՝ I fucking hate this place!... էն որ ինչ-որ բան կյանքումս փոխել է պետք։
էն որ ակումբը հիշում ես ու մոռանում ժամանակի մասին
А ведь зима - это и есть сказка.... Главное верить в чудеса...и я верю
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ