Sambitbaba-ի խոսքերից
Ամբողջ մարդկության պատմության ընթացքում (գիտականորեն ապացուցված), լայնանում է մարդու գիտակցությունը, ինչին անխուսափելիորեն հաջորդում է նաև տեսադաշտի (կամ աշխարհայացքի) լայնացումը: Դրա վառ ապացույցն է ամեն հաջորդ սերունդ, որն անշուշտ ավելի գիտակից է նախորդից և ավելի շատ ինֆորմացիա ունի: Սա է էվոլյուցիան, բարե-շրջումը: Այսինքն, գնալով ավելի ու ավելի են մեծանում մեր ճանաչելի աշխարհի սահմանները: Այսինքն, այն, ինչ ես չգիտեի երեկ, այսօր արդեն գիտեմ, իսկ ինչ այսօր չգիտեմ, կիմանամ վաղը: Դրանում համոզված լինել ինձ օգնում է մարդկության օբյեկտիվ կենսափորձը, որն իր ամբողջ զարգացման ընթացքում ավելի շատ վերելք է ապրում, քան անկում: Ուղղակի պետք է հասկանալ, որ անկումներն էլ են անհրաժեշտ մարդուն, և առանց անկումերի անհնար են նաև վերելքները: Եթե ծառի տերևները չթոշնեն ու թափվեն, ծառն ինչպե՞ս կծաղկի...
Հա, այսօր մենք անհամեմատ ավելի շատ գիտենք, քան գիտեինք երկու հազար տարի առաջ, բայց եթե նայես ապագայի հաշվարկով, ավելի շատ բան գիտե՞ս, թե՞ չգիտես...
Եթե հիսուն տարի առաջ համարեինք, որ ամեն ինչ գիտենք հեռուստացույցների մասին, այսօր գունավոր հեռուստացույց կունենայի՞նք (բայց ախր ի՞նչ պետք է հասկանաս այս ասածիցս, ասենք, Նիկեան... Արդյո՞ք նա գիտի, որ եղել են ոչ-գունավոր հեռուստացույցներ էլ...): Եթե երեսուն տարի առաջ համարեինք, որ ամեն ինչ գիտենք հեռախոսների մասին... Բայց սա արդեն թող փորձի մի քանի տարի հետո բացատրել, ասենք, Չուկը` Ավետիսին...
Եվ ուրեմն, եթե դու, մարդ, այսօր չես հասկանում, որ դու մասնիկն ես Աստծո, ինչու՞ ես հերքում, որ կհասկանաս վաղը... Չէ՞ որ նա, որ հնարեց գունավոր հեռուստացույցը, երբեք չէր հնարի այն, եթե այն հերքեր...
Մեջբերել
Էջանիշներ