Մտածեցի չէր խանգարի Ակումբային համայնքում մի փոքր տուն գրավելը.
Տունը լավ բան ա: Համ էլ եթե ինչ ինչ պատճառներով ինձ որոշ տեղերից հանեն, տունը կա ու կա: Չեմ կարծում հերթը հասնի ընդհանրապես համայնքից հանելուն .
Օրագրեր ունեմ, են էլ ինչքան: հիմնականում ոչ թե գրելու կարիք եմ զգում, այլ գրում եմ, որ ժամանակի ընթացքում իմանամ ինչպես եմ փոխվել, որ ճանաչեմ ինձ ու մեծանալուն, փոխվելուն զուգընթաց հիշեմ ով եմ եղել:Կարճ ասած իմ վրա հոգեբանություն եմ սովորում:
Բայց ամենագլխավոր պատճառն են ա, որ չմոռանամ ինձ, վախենում եմ չհիշել թե ով եմ եղել 10,11,15,16 տարեկանում, ինչեր եմ արել ու զգացել, ինչին եմ հավատացել, ինչին չէ ու անընդհատ համեմատում եմ ներկա վիճակիս հետ, հասկանամ առաջ եմ գնում, թե՞ հետ, ճի՞շտ ճանապարհի վրա եմ հասնելու իմ ցանկություններին... հուսով եմ՝ հա..
Մի խոսքով՝ Բարև ձեզ.
Մեջբերել
Էջանիշներ