Կրոնական զգացմունքներ. սահման հարգանքի և ծաղրանքի միջև

[Տրիբուն]

Արամ ջան, եթե մի բանի շատ մարդ ա հավատաում ու ահավոր ուժեղ ա հավատում, չի նշանակում որ ես չեմ կարող ասել, որ դա ոչ միայն անտրամաբանական, այլև հեքիաթ եմ համարում:

Սգո, ես չեմ հավատում, որ էս թվին դեռ մարդ կա, դաժե շատ ուժեղ հավատացյալ, փիս հավատացյալ, որ իրոք հավատում ա, որ Աստված մի օր բարլուսով արթանացավ ու վեց օրում սաղ ստեղծեց: Հիմիկվա հավատացյալն ուրիշ հավատացյալ ա: Հիմա դաժե Հռոմի պապն ա իրա կոնդակով հայտարարում, որ ինտերնետ լավ պյանի ա, երկիրը կլորի, աստեղեր շատ ին ու հեռու ին, ու սենց պյանիր: Ասածս ինչ ա, Աստվածաշնչյան պարզունակ դոգմատները մարդու աչքը կոխելով մոլի հավատացյալին գիտնական չես սարքի: Խելքը գլխին ու նույնիսկ շատ մոլի հավատացյալն էլ քեզ էսօր կասի, որ աշխարհարարումը փոխաբերական իմաստով ա ներկայացված Աստվածաշնչում, ու ոչ մի քիչ թե շատ նորմալ մարդ դա բառացի չի հասկանում: