Մերսի։ Ինձ թվում ա՝ տարիքի հետ նորմալ ա տենց փոխվելը, մարդ ինչքան մեծանում ա՝ էնքան պիտի որ ավելի հանդուրժող դառնա, հատկապես եթե իմ պես՝ անհանդուրժողականությամբ երբեք աչքի չի ընկել։ivy-ի խոսքերից
Էսպես մենակ մուտքագրված անդամները կարող են տեսնել, հյուրերի համար տեսանելի չի։
Մի հատ էլ էսպես դնենք, որ արդեն բոլորը կարողանան տեսնել Շինի արդյունքը․
Տարիների ընթացքում ավելի ես ներքև իջել
Ազգայնականության պահով էլ՝ ասենք էն հարցին, թե դասակարգը առավել էական բաժանում ա, քան ազգայինը, ես կտրականապես չեմ համաձայնել, ու մտածում էի, որ դա պիտի ինձ ավելի աջ դարձնի։ Չնայած էդ առումով տեսակետի փոփոպություն չունեմ, որովհետև մի քանի տարի առաջ մի իտալացու ու պորտուգալացու հետ էի քննարկում, իրանք մի քիչ էլ խմած ոգևորված խոսում էին, ինձ էլ հետաքրքրիր էր, ես լսում ու լուռ չէի համաձայնում։ Ինձ համար ոնց որ էդ զրույցի արդյունքում էի հստակեցրել, որ իմ անհատականությունը կազմող բոլոր բաղադրիչներից ինձ համար ամենակարևորը իմ ազգային պատկանելությունն էր՝ էն փաստարկմամբ, որ ամենախոցելին ա ու հետևաբար ամենաշատ հոգածության կարիք ունեցողը։ Դրա համար ինձ թվում ա՝ պիտի առաջ էլ նույնը պատասխանած լինեմ։ Մյուս հարցը, որ հի՛շում եմ, հպարտ լինելու հետ կապված հարցն էր։ Այ դրան չեմ համաձայնել, որովհետև ազգային պատկանելությունս իմ անձնական ձեռքբերումը չի, ոչ էլ բնականաբար ձախողումը, որ հպարտանամ կամ չհպարտանամ դրանով։ Ազգային այլ հարցեր ոնց որ չկային էլ։
Մեջբերել
Էջանիշներ