Հա, Արէա ջան, ճիշտ ես ասում, կարևոր ա` ոնց ա կառուցած: Կարևոր ա, որ չլացելու թեման նենց ներկայացվի, որ լացացնի:Արէա-ի խոսքերից
Հա, Արէա ջան, ճիշտ ես ասում, կարևոր ա` ոնց ա կառուցած: Կարևոր ա, որ չլացելու թեման նենց ներկայացվի, որ լացացնի:
Alphaone (13.10.2013)
Չունեմ, Բյուր, վաղը քննության եմ, 500 էջանոց գրքից դեռ 5 էջ եմ կարդացել, անտերը գոնե հայերեն լիներ, ես էդ ռուսերենն անգլերենից դժվար եմ հասկանումվեցուկես ժամ դեռ ունես
Արեա ջան, էս գրառումից հետո էլի գրառում ունեմ, որտեղ ասում ա, որ սկզբի 5 նախադասությունը վերջն են, հետո տուֆտալոգիա, լավ բան հաստատ կստացվի, քանի որ թեմային ծանոթ եմ, մեկ, իրականում նյութը զգում եմ, երկու, իսկ գաղափարը թափելուներից չեմ համարում, երեք:Բայց լավ բան ստանալու համար հոգեվիճակ-մուսա ա հարկավոր ու աշխատանք-ժամանակ, դրա համար էլ չեմ գրում, ուղարկեմ, որ իրականում գաղափարը չհարամեմ
Արէա (13.10.2013)
Նայած թե դու ինչ ես հասկանում էդ լացել ասելով, կարաս փորձես վերանաս քո ստեղծած, քո համար ցածր, էժանագին համարվող ստերեոտիպներից, փորձես գտնել հաջողված գործերի գաղտնիքները, ու շուտով դու էլ հաջողության կհասնես, կարաս բոլոր լավ գործերը բնորոշես էժանագին, լացացնող, պրիմիտիվ ու շարունակես էնպես ոնց որ մինչև հիմա, դու ես որոշողը, բայց էլ չբողոքես որ գործերդ հաջողություն չեն ունենում։
Էս ա։
Արէա, էս մրցույթին ուղարկելիք գործս գրելու առաջին երեք օրը մտածել եմ, թե ոնց գրեմ` ակումբցիներին դուր գա, իսկ հաջորդ երեք օրը գրել եմ էն, ինչ ուզել եմ, ու թքած, թե ակումբցիներին դուր կգա: Իմ կարծիքով, շատ ավելի կարևոր ա ինքս ինձ հավատարիմ մնալը, քան «հաջողության» հասնելը: Խնդրեմ, էս տարվա Նոբելյան մրցանակակրի գործերն եմ կարդում: Թափելու բան ամենադասական իմաստով, բայց մարդը հաջողություն ունի: Ես տենց հաջողություն չեմ ուզում:
Alphaone (13.10.2013), Mephistopheles (13.10.2013), Sambitbaba (14.10.2013), Smokie (14.10.2013), Շինարար (13.10.2013), Վոլտերա (13.10.2013)
Արեա ջան, համ էլ ես հնդկական կինոյից քանի անգամ լացել եմ, բայց դրանց 0.01 տոկոսն եմ արվեստի գործ համարում... Լիքը մարդիկ գիտեմ, որ ինտելեկտի հետ լուրջ խնդիրներ չունեն, բայց կարող են սերիալ նայել ու լացել, բայց հազար սերիալից մեկը կարող է ինձ դուր գալ, ասենք գահերի խաղը՝ էս էլ իբր թարգմանում եմ, էլի
Ես ե՞րբ եմ ասել, որ լավ գործը պիտի լացելու լինի, ես ե՞րբ եմ ասել էս գործը ակումբցիներին դուր կգա, որովհետև լացելու ա։ Ես եթե անգամ տենց էլ մտածեմ կյանքում ինձ թույլ չեմ տա էսքան մեծ թվով մարդկանց տենց անիմաստ վիրավորեմ։Արեա ջան, համ էլ ես հնդկական կինոյից քանի անգամ լացել եմ, բայց դրանց 0.01 տոկոսն եմ արվեստի գործ համարում... Լիքը մարդիկ գիտեմ, որ ինտելեկտի հետ լուրջ խնդիրներ չունեն, բայց կարող են սերիալ նայել ու լացել, բայց հազար սերիալից մեկը կարող է ինձ դուր գալ, ասենք գահերի խաղը՝ էս էլ իբր թարգմանում եմ, էլի
Եթե մեծ թվով խելացի ու ճաշակով մարդիկ հավանում են մի բան, որը ես պրիմիտիվ եմ համարում, ավելի հավանական ա որ իմ հետ ինչ-որ բան էն չի, քան էդ բոլոր մարդկանց։
Alphaone (13.10.2013)
Դե որ Ալֆան ասեց իր մտքում պտտվող սյուժեն, ես էլ իմը կասեմ, որը պատմվածք չդարձնելու հիմնական պատճառը սյուժեն զարգացնելու հետ էր կապված. չէի ուզում շատ պրիմիտիվ ու շաբլոն պատմվածք ստացվի, իսկ ավելի լուրջ բան գրելու համար չստացվեց տրամադրվել ու տարբերակներ գտնել.Էս անգամ ես պաս, չհասցրեցի, գաղափարն էն էր, որ մեկն ամբողջ կյանքում հանցագործ ա փնտրում, ոստիկանությունից դուրս ա գալիս, արդեն բիձուկ ինչ-որ ուրիշ բիձուկի հետ նստարանին խոսում, պարզում, որ իր ամբողջ կյանքում փնտրած ու չգտած հանցագործն էր ու հայտնաբերում, որ ինքը խորապես թքած ունի էդ փաստի վրա, առանց ներկայանալու շարունակում է հետաքրքիր ծերունական զրույցը
ադրբեջանցի տղու մասին էի ուզում գրել, նկարագրել ինչ կա–չկա Ադրբեջանում, հետո բանակ գնար էդ տղեն, բախտի բերմամբ թե պատահմամբ նենց զորամասում ծառայեր, որ դիրքերում փոխադարձ հրաձգություն չկա ԼՂՀ–ի ՊԲ–ի հետ, նույնիսկ մեկ–մեկ ախպերություն–ընգերություն, սահման անցնել, իրար հետ զրուցել, մտերմանալ, հատկապես մի հայ տղու հետ ախպերանալ, հետո մի օր նամակ ստանալ պապից, ով մահամերձ էր, ու, խնդրում էր էս Ղարաբաղյան հարցի կարգավորումից հետո անպայման գնալ Հայաստան, գտնել իր հորն ու եղբորը, ովքեր էդ խաղը տարիներին Հայաստան էին եկել, իսկ ինքը մոր մոտ էր մնացել, տենց էդ նամակը պատմել հայ ընկերոջը ու այդտեղ պատահաբար ծանոթանային արդեն որպես ախպերներ
հ.գ.
որ վատ գրեի՝ սերիալ կդառնար, որ լավ գրեի՝ սիրուն պատմվածք, բայց դե համ էլ բազաս էն չի տենց լուրջ թեմայով գրելու համար՝ ադրբեջանական բանակում տիրող բարքերից, իրանց սովորոթյուններից տեղյակ չեմ, նենց որ սիրուն պատմվածք ստանալու հավանականությունը զրոյին մոտ էր...
Վերջին խմբագրող՝ John: 13.10.2013, 18:12:
ես էլ ինչպես միշտ ամեն բան սխալ եմ հասկանում, ավելի լավ ա մինչև քննաշրջանի վերջ անցնեմ ջրի հատակը, թե չէ ոչ ակումբի քննարկումներին եմ մարդավարի մասնակցում, ոչ էլ քննություններիս մարդավարի պատրաստվում
Մարի եթե խոստանաս որ կարդացող կգտնես կամ ինքդ կկարդաս, հենց հիմա մի հատ "գործ" եմ գրելու ուղարկեմ։
SWTS
Արէա (13.10.2013)
Լիզ, կարդացող հաստատ կա, ես Բյուրի գործին էլ եմ հետաքրքրությամբ սպասում, քոնն էլ հավեսով կկարդամ։ Ընդհանրապես, բոլորինը։
Մարի, մրցույթը մեկ ա վաղն ա սկսում, որ մտքներովս անցնի գիշերը մի բան գրել, կարելի՞ ա վաղը ուղարկել:
LisBeth (13.10.2013)
էդ բառը հավեսովը չի հաստատ, բայց կկարդաս, եթե կարողանաս։ Շատ հուզիչ բան եմ ուզում գրեմ, փշաքաղվելու
SWTS
Ըհը, ճիշտ ա։ Դու էլ գրի, այ հավեսովը դա կլինի իսկականից։
SWTS
Alphaone (13.10.2013)
Դու հնդկական կինոյից լացում ե՞ս… կարա՞ս մի հատ վիդեոյի վրա տեսագրես նայենք…Արեա ջան, համ էլ ես հնդկական կինոյից քանի անգամ լացել եմ, բայց դրանց 0.01 տոկոսն եմ արվեստի գործ համարում... Լիքը մարդիկ գիտեմ, որ ինտելեկտի հետ լուրջ խնդիրներ չունեն, բայց կարող են սերիալ նայել ու լացել, բայց հազար սերիալից մեկը կարող է ինձ դուր գալ, ասենք գահերի խաղը՝ էս էլ իբր թարգմանում եմ, էլի
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ