Էսօր Դայանայի ծնունդն ա: Դայանայից ես անսովոր կերպով քաշվում եմ: Ակումբում Դայանայի ներկայությունը միշտ ակնածանք, հա, սա հենց էն բառն ա, ու հարգանք ա ներշնչել: Ափսոս, իրականում առիթ չեմ ունեցել իր հետ շփվելու: Դայանա ջան, քո ներկայությունը ուզում եմ ավելի շատ լինի էստեղ, որովհետև դու էն մարդկանցից ես, ով ակումբը դարձրել ու դարձնում ա ավելի լավը՝ թեկուզ մի գրառմամբ, թեկուզ չգրելով էնտեղ, որտեղ պետք չէր գրել: Չգիտեմ, շատ չգրեմ, հանկարծ կեղծ չթվա, առանց էն էլ արդեն ակնածանք բառն օգտագործել եմ, ճիշտն ասեմ՝ պատկառանք էլ էի գրել, բայց ջնջեցի, չնայած անկեղծ էդպես եմ մտածում: Դայանա ջան, քեզ ամենալավն եմ մաղթում, դու արժանի ես ամենալավին, ուզում եմ միշտ շրջապատված լինես մարդկանցով, ովքեր կհասկանան քեզ, ովքեր երբեք չեն նեղացնի քեզ, միշտ սիրով ու ջերմությամբ շրջապատված լինես
Մեջբերել
։
)
Հի՞շում ես, ի՞նչքան էի քեզ սիրում: Հիմա էլ եմ էդքան սիրում: 
Էջանիշներ