Չեմ սիրում, չի ձգում, չեմ կարդում Մինչ այս միայն Ազիմովի «Հավերժության վերջն» եմ կարդացել (թե՞ «Վերջ հավերժությանը», չգիտեմ՝ ինչպես ավելի ճիշտ կլինի հայերենով), ռուսերեն թարգմանությամբ: Ի զարմանս ինձ՝ կարողացավ կլանել, հավես էր մտածած ամեն ինչ, հետո օրեր շարունակ մտքերս դեռ էդ գրքի հետ էին:
Ընդհանուր առմամբ իմը չի գիտական ֆանտաստիկան (ու ֆանտաստիկան առհասարակ):
Էջանիշներ