Նոր աշխարհ – դու, լռությունը, մթությունը: Այժմ միայն դու ես ու անսահմանությունը: Շունչդ այս անշունչ աշխարհում գնաց դիպեց դիմացի ժայռին, ու լույսի արագությամբ արձագանքեց դեմքիդ: Ինչ ուղարկել էիր, այն էլ ստացար: Բայց զարմանալի ուժեղ ես: Մեկ ուրիշը լիներ քո փոխարեն, վաղուց հանձնվել էր, անիծել կյանքը, աշխարհին, մարդկանց, աստծուն: Իսկ դու՞: Դու եղունգներով կառչել ես կյանքի այս սև վարագույրից ու բաց չես թողնում: Զարմանալի էր, երբ այսքանից հետո լսեցի, թե ինչպես ես արտաբերում ժպիտով.
- Ես սիրում եմ կյանքը...
Էջանիշներ