User Tag List

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 24 հատից

Թեմա: Հուշեր

  1. #1
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    82 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)

    Հուշեր

    Չգիտեմ, էս թեման շուտ կմեռնի, թե ինչ կլինի: Բայց գիտեմ, որ երբեմն ուզում եմ իմ կյանքից ինչ-որ բաներ գրել: Գուցե արժեր օրագիր բացել, բայց էդ պատմությունները նաև ուզում եմ ավելի գեղարվեստական ներկայացնել: Բայց նաև չեմ ուզում մտածել, ոնց հիշում եմ՝ գրելու եմ: Սուտ ու ճիշտ: Ինչքան որ հիշում, ոնց-որ հիշում եմ: Ու ոչ էլ խմբագրել եմ ուզում: Ոնց գրվեց, գրվեց: Իհարկե չբացառելով, որ մի օր կարող է խմբագրեմ: Էդտեղ կարող են լինել ուղղակի դրվագներ կյանքիցս ու հուշեր ոմանց մասին: Էդ ոմանցից ոմանց գուցե դուք էլ ճանաչեք: Կարող է վաղը ձանձրանամ ու էլ չգրեմ: Իսկ կարող է, օրը մի պատմություն գրեմ: Չգիտեմ, կերևա ընթացքում: Բայց մինչև չսկսեմ, բան չեմ իմանա:

    Էնպես որ տեսնենք, թե ինչ կլինի: Գուցե ձեր՝ դրական ու բացասական արձագանքներն էլ կօգնեն կողմնորոշվել՝ շարունակե՞լ, թե՞ ոչ:

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  2. Գրառմանը 10 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Baltazar (24.09.2013), CactuSoul (09.11.2013), GriFFin (14.08.2017), Jarre (24.09.2013), Sambitbaba (31.05.2015), Srtik (25.05.2015), Հայկօ (24.09.2013), Նաիրուհի (24.09.2013), Նիկեա (10.11.2013), Վոլտերա (24.09.2013)

  3. #2
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    82 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Ես տղամարդ եմ դառնում

    Էն տարիներն էին, որ մեր բակի տղերքը ամբողջ օրը կողքի բակում էին: Անուլն ու Մերին էին պատճառը, ում սիրահարված էր ամբողջ թաղը: Մեղքս ինչ թաքցնեմ, երկուսին էլ հասցրել եմ սիրահարվել: Բայց մեր բակի աղջիկներին չէի դավաճանի, մանավանդ որ ում էլ սիրահարված լինեի, մեր բակի Նելլին կար ու կար: Էս աղջիկներից ոչ մեկն էդպես էլ չիմացավ, որ ես իրենց սիրահարված եմ եղել: Կամ էլ գուցե իմացել են, բայց ոչ թե իմ համարձակության, այլ իրենց աղջկական բնազդով:

    Բայց դե պատմություն դրա մասին չի, սա ուղղակի, ժամանակագրութան համար: Սա նշանակում է, որ պետք է լինեի չորրորդ կամ հինգերորդ դասարացնի, ուրեմն մոտավորապես 10 տարեկան մի երեխա:

    Չգիտեմ, պատճառը Անուլն ու Մերի՞ն էին, թե՞ չէ, բայց իմ ու տղերքի տարբերությունը մենակ ամբողջ օրն իրանց բակում լինելը չէր: Ես մի տեսակ ուրիշ էի, տարված իմ մտքերով, երազանքներով, իմ հորինած աշխարհով: Ու փորձում էի, ամեն գնով փորձում էի տղամարդ դառնալ, ինքնուրույն լինել: Ու երևի դա էր պատճառը, որ ավելի շատ ձգտում էի մեծ շրջապատներին, փորձում լինել ավելի տարիքովների հետ:

    Ու իմ տարբերվելու էդ վառ շրջանում բախտի քմահաճույքով որոշեցին մեր շենքի էլեկտրալարերը փոխել: Հիմա որ մտածում եմ, ապշում եմ ուղղակի, թե ոնց կարող էին նման գործի համար ուղարկել ընդամենը մի մարդու, մի ջահել տղու, երևի երեսուն տարեկան: Բայց դե կարող է իրենք նախօրոք գիտեին, որ էդ շենքում ես կամ ու ամեն ինչ նորմալ էր: Իմ ձտգումը լինել մեծերի կողքին, լուրջ գործով զբաղվել, ինձ միանգամից ուղարկեց Արծրունի մոտ:

    Արծրունն էլ իմ ընկերությունից էր գոհ. թեկուզ տաս տարեկան էի, բայց անկեղծ իրեն օգնում էի, ու օգնում էի ոչ միայն ոտի տակ ընկնելով, այլ իսկապես գործ անելով: Լավ օրեր էին: Մի կողմից ինքնահաստատվում էի, մյուս կողմից՝ սովորում: Արծրունը լավ ուսուցիչ էր, չնայած իրականում ինքն էլ փորձի մեծ պակաս ուներ: Ու էսպես շենքի լարերը փոխելով գնում էինք. մուտք առ մուտք, յուրաքանչյուր բնակարան մտնելով:

    Մի զարմանալի բան նկատեցի էդ օրերին: Մարդիկ մինչ այդ բողոքում էին, որ լարերը վատ վիճակում էին, հայհոյում ու պախարակում էին, բայց հիմա, երբ փոխում էին, մեծ մասը դժգոհությամբ էին ընդունում Արծրունին, խեղճ տղայի վրա թափում էին իրենց հերսն ու դժկամությամբ համաձայնվում, որ լարը մինչև տուն հասցնի:

    Ու էսպես շրջում էինք տներով, երբ Արծրունը սովածանում կամ սուրճ էր ուզում, հպարտ իրեն ուղեկցում էի մեր տուն, մերոնք էլ սիրով ընդունում ու հյուրասիրում էին: Ու էս միալար պրոցեսը կշարունակվեր, եթե չհասնեինք մեր մուտքի վերջին բնակարանին:

    Դուռը ծեծեցինք, հեռվից լսվեց խուլ ձայնը. «ո՞վ է»: «Լարերն ենք փոխում», - բարձր ձայնեց Արծրունը: Անցավ մի քանի րոպե, ձմեռային գլխարկը գլխին ծուռ դրած, պիժաման հագին դուռը բացեց Հենրիկ Սևանը:

    - Եկեք, - ասաց ու շարժվեց դեպի խոհանոց:
    - Չէ, գալ պետք չի, - միանգամից արձագանքեց Արծրունը, մենակ դռան մոտ անցք բացենք ու լարը մտցնենք տուն:
    - Ոչ մի գործ, քանի մի կտոր բան չենք կերել, - Հենրիկ Սևանի ձայնը հրամայական էր:
    - Չէ, չէ, ի՞նչ եք ասում: Կուշտ եմ համ էլ: Արագ գործն անենք ու գնամ:
    - Նե՛րս արի:

    Արծրունը սկսեց քայլել դեպի ներս, ես դեպի ներքև: Մտածեցի բակում կամ մի տեղ կսպասեմ, մինչև պրծնեն: Մեկ էլ դռան հետևից հայտնվեց Սևանի գլուխը.

    - Էս ու՞ր:
    - Ներքև, - ամոթխած ու կամաց պատասխանեցի:
    - Հլը արագ վերև արի:

    Անհաստատ քայլերով սկսեցի բարձրանալ:
    - Շու՛տ:

    Անցա վազքի ու մի վայրկյան անց իր տանն էին: Գնացինք խոհանոց: Սևանը դանդաղ ու հանգիստ քայլերով մոտեցավ սառնարանին, բացեց դուռը ու հանեց... բորբոսնած պանիր: Շոկի մեջ էի, մանավանդ երբ տեսա իր հպարտ հայացքը, էդ թափոնը սեղանին դնելիս: Մտածում էի՝ լավ, էս մա՞րդը խելքն էնքան է գցել, որ չի՞ տեսնում որ բորբոսնած է: Ու մինչ ես էս մտքերով էի, մեկ էլ լսեմ Արծրունի հիացած ձայնը.

    - Իսկական չեչի՜լ, միլիոն տարի չեմ կերել:

    Զարմանքս հասավ գագաթնակետին: Բայց երևի իմ աչքերը մատնում էին էդ զարմանքը, Հենրիկ Սևանը զվարթ ձայնով դարձավ ինձ.

    - Հը՞, Արտակ, կյանքում իսկական չեչիլ չե՞ս տեսել:
    - Էս փչացած չի՞, - հարցրի զարմացած:
    - Չէ, ինչ փչացած, աշխարհի ամենահամով բանն ա, հեսա կուտես. Կտեսնես՜

    Հետո սեղանին դրեց հաց ու պահարանից հանեց արաղի կիսատ շիշը: Բացեց թե չէ, ծիրանի թունդ արաղի հոտը բռնեց սեղանը, էնքան որ հոտին չդիմանալով հազացի:

    - Հը, խմու՞մ ես, - հարցրեց ինձ, ծիծաղն անհաջող թաքցնելով:
    - Հա, բա ո՜նց, - չեք մոռացել, չէ, որ ուզում էի տղամարդ դառնալ:

    Ինձ քիչ լցրեց, իրենց շատ:

    - Բարով տեսանք, - ասաց սովոր ձայնով: Բաժակները խփեցինք: Արծրունն ու Հենրիկը մի կումով դատարկեցին: Նայեցի, հասկացա որ ձևն էդպես է, նույնն արեցի:

    Հետո չեչիլից պոկեցի, իրենց նման ու տարա բերանս: Անմահական բան էր, համը մինչև հիմա բերանումս է, էլ երբեք նմանը չեմ կերել: Հետո.. հետոն լավ չեմ հիշում: Հիշում եմ, որ երգելով մտա տուն: Հիշում եմ, որ Արծրունը հետևիցս վախեցած ու ամաչկոտ ձայնով մորս ասում էր. «կներեք...»: Իսկ ես տանն էի ու հպարտ գոռում էի.

    - Արդեն տղամա՛րդ եմ...

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  4. Գրառմանը 26 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (24.09.2013), ARMbrain (24.09.2013), armen9494 (24.09.2013), Baltazar (24.09.2013), boooooooom (24.09.2013), CactuSoul (09.11.2013), E-la Via (24.09.2013), Jarre (24.09.2013), keyboard (24.09.2013), Mr. Annoying (13.01.2016), Ruby Rue (24.09.2013), Sambitbaba (31.05.2015), Skeptic (24.09.2013), Srtik (25.05.2015), Tig (24.09.2013), Vardik! (24.09.2013), Աթեիստ (24.09.2013), Գալաթեա (24.09.2013), Հայկօ (24.09.2013), Նաիրուհի (24.09.2013), Նարե91 (24.09.2013), Նիկեա (10.11.2013), Ուլուանա (24.09.2013), Ռուֆուս (24.09.2013), Վոլտերա (24.09.2013), տեսիլք (24.09.2013)

  5. #3
    alien
    Alphaone-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.11.2012
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    2,780
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Չուկ, էս գործդ որ մրցույթում լիներ, թեև Բյուրն էլ, Լիզն էլ, Գալն էլ, Անուկն էլ ինձ լացարել են, Այվին ուղղակի հասել, խփել ա արկածախնդիր ջիղիս, բայց էս գործի օգտին կքվեարկեի, վաղուց նման բան չէի կարդացել՝ պրիմիտիվի չափ պարզ ա ու իմաստունի չափ խորը:
    Հ.Գ. Ես ավելի շուտ եմ տղամարդ դարձել

  6. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Chuk (24.09.2013), Նաիրուհի (24.09.2013), Նիկեա (10.11.2013)

  7. #4
    Մշտական անդամ Baltazar-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    02.08.2012
    Գրառումներ
    216
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Լավն ա , շարունակություն անպայման: Ոնց են դզում ռեալ կյանքի ռեալ դրվագները: Սիրտս պանիր քաշեց:

  8. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (24.09.2013), Chuk (24.09.2013), Jarre (24.09.2013)

  9. #5
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Արտ, նենց լավ ես պատմել. քեզ լրիվ պատկերացրի էդ տարիքում՝ դեմքի արտահայտություններով, խոսելաձևով, շարժումներով ։
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  10. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (24.09.2013), CactuSoul (09.11.2013), Chuk (24.09.2013), Jarre (24.09.2013)

  11. #6
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,488
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Դե ասա՝ լավ ենք պրծել, որ հիմա ծիրանի օղու տեղը գարեջուրն ես գերադասում

    Լավն էր, Արտ, նենց ծանոթ էր ամեն ինչ, չնայած տղամարդ դառնալու խնդիր առանձնապես չեմ ունեցել
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  12. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (24.09.2013), Chuk (24.09.2013), keyboard (24.09.2013)

  13. #7
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    82 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Մեջբերում Alphaone-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Չուկ, էս գործդ որ մրցույթում լիներ, թեև Բյուրն էլ, Լիզն էլ, Գալն էլ, Անուկն էլ ինձ լացարել են, Այվին ուղղակի հասել, խփել ա արկածախնդիր ջիղիս, բայց էս գործի օգտին կքվեարկեի, վաղուց նման բան չէի կարդացել՝ պրիմիտիվի չափ պարզ ա ու իմաստունի չափ խորը:
    Հ.Գ. Ես ավելի շուտ եմ տղամարդ դարձել
    Ալֆա ջան, շատ շնորհակալ եմ էս գնահատականիդ համար, բայց քանի որ «մրցույթի կոնտեքստում» նայեցիր գործին, ուզում եմ հատուկ ասեմ, որ ոչ, սա արտամրցութային տարբերակ չի: Ես սա չեմ գրել հետո որոշել չուղարկել, կամ մտածել եմ մրցույթի համար գրել ու հետո չեմ հասցրել: Հասարակ պատահականություն ու զուգադիպություն ա մրցույթի օրերին լինելը: Ավելին, եթե շուտ գրած լինեի, մրցույթին չէի ուղարկի, որտև թեև մրցույթի գործերը չեմ կարդացել, բայց սա մեկ է, մրցունակ չի: Վստահ եմ, եթե մրցույթի մեջ սա լիներ, ինքդ էլ շատ ու շատ թերություններ կգտնեիր մեջը, սկսած շարադրանքից, ավարտած սյուժեով, որտև ինչ ուզում ենք անենք, բայց մրցույթում լրիվ ուրիշ ակնոցներ դրած ենք կարդում գործերը: Իսկ սա ուղղակի արագ ընթերցանության համար գրված բան է, ու կարծում եմ, որ ողջ շարքն էդպիսին կլինի, եթե իհարկե «թափս հերիքի» ու շարունակեմ

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  14. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (24.09.2013), Baltazar (27.09.2013), Jarre (24.09.2013), Sambitbaba (31.05.2015), Աթեիստ (24.09.2013), Արէա (24.09.2013), Ուլուանա (24.09.2013)

  15. #8
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    82 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Տիկին Սիլվան ու խղճուկ մանչուկը

    Պապիս՝ Սաղաթել Հարությունյանի ծնունդներն այնքան շատ են եղել, որ չեմ հիշում, թե որ ծնունդին քանի տարեկան է դարձել: Հիշում եմ, որ անչափ սիրում էի իր ծնունդները, ու եթե անգամ տարվա մեջ օրերը չէի հաշվում, թե երբ պետք է վերջապես գա իր ծննդյան օրը, մեկ է, երբ մոտենում էր այդ օրը, մեջս ինչ-որ անհանգիստ սպասում էր արթնանում:

    Սա մի քիչ տարօրինակ է, որովհետև պապիս ծնունդները պետք է որ ձանձրալի լինեին երեխեքի համար: Բայց կային բաներ, որ ինձ գրավում էին: Նախ դա օր էր, երբ հանդիպում էի որոշ ազգականների, որոնց տարվա մեջ ուրիշ ոչ մի օր չէի տեսնելու, ու թեկուզ նրանցից ոմանց չէի սիրում, բայց հանդիպելը հետաքրքիր էր: Հետո պապս ունենում էր ուրիշ, ոչ ազգական հյուրեր, որոնք մեծ երազանքներով փոքր երեխայի համար բավական հետաքրքիր էին. գրողներ, արվեստաբաններ, տարբեր գործիչներ, հայտնի մարդիկ: Միշտ էլ հետաքրքիր էր լսել իրենց՝ հաճախ բավական դատարկ, փիլիսոփայական, երբեմն չափազանց մեծամիտ զրույցները:

    Իսկ բացի սրանից պապիս ծնունդները սիրում էի, որովհետև միշտ ինչ-որ օրիգինալ ու տարօրինակ բան կարող էիր գտնել սեղանի վրա: Այդ տարօրինակ բաների մի մասը հետադարձ տարօրինակ չեն, բայց այդ տարիների ու իմ համար դրանք զարմանահրաշ հեքիաթներ են: Օրինակ երբեք չեմ մոռանա, թե ինչպես կոկոս կերանք: Մինչ այդ ես չէի հավատում, որ նման միրգ կա, կոկոս տեսել էի միայն ինչ-որ մուլտֆիլմում ու կարծում էի, թե նույնքան հնարված բան է, որքան որ հնարված են «Դե սպասիր»-ի նապաստակն ու գայլը, Թոմը, Ջերրին, յոթ թզուկները, Կառլսոնն ու մյուսները: Բայց պարզվեց, որ ոչ միայն հնարված չի, այլև պապիս տանը կա, ու ինքը հպարտությամբ մեզ հյուրասիրեց այդ խայտառակ վատ համով միրգը, որը հետո շատ ու շատ երկար տարիներ էլ չեմ ուզել փորձել, որտև վստահ էի՝ զզվելի բան է: Իսկ իրականում երևի իր ունեցածն էր թթված ու ոչ ավելի:

    Բայց բացի նման էկզոտիկ, բայց հայտնի կամ բնական ուտելիքներից պապս սիրում էր ինքը «արարել» ու իր տանը միշտ կգտնեիր իր ձեռքով քաշած անիսոնի համով բալի լիկյոր, իր ձեռքով սարքած կաթնագույն ինչ-որ ալկոհոլային խմիչք, տարատեսակ տարօրինակ ճաշեր՝ իր սեփական ռեցեպտով: Դրանցից ամենաշատը տպավորվել է «Բամբակաշատի ճաղճաղակը»: Արտակարգ համով մի ուտելիք, որը պապս որոշել էր դարձնել Բամբակաշատի ազգային ուտեստ: Ու որպեսզի գործը գլուխ գա, ինձ, որ դեռ նոր էի սովորում համակարգչային ծրագրերը, պատվիրել էր բաղադրատոմսը սիրուն սարքել ու տպել: Հիմա էլ եթե գնաք Բամբակաշատ, շատերի տներում կգտնեք մոտ 15-18 տարի առաջ սարքած այդ բաղադրատոմսը, որը սարքելուց կիրառել էի սովորածս բոլոր տեխնոլոգիաները, ամեն ինչ խառնել իրար, ու ձևավորման մեջ եղած՝ իրար չսազող դետալները այնքան շատ էին, որքան որ շատ էին Բամբակաշատի ճաղճաղակի մեջ մտնող մթերքների տարատեսակները: Ու երևի հենց դա էր պատճառը, որ գյուղում բոլորը շատ հավանել էին ձևավորումս, ինչպես որ հավանում էին Բամբակաշատի ճաղճաղակը:

    Ահա այսքան հետաքրքիր բաներ կային պապիս ծնունդին ու հերթական ծնունդին իհարկե շտապել էի այնտեղ: Պապս հիվանդ էր: Այնքան հիվանդ էր, որ ոմանք երևի թե մտածել էին, թե պապիս վերջն եկել է, դրա համար այդ օրը հյուրերն ավելի շատ էին: Կային նաև հյուրեր, որոնց հատկապես էին մեծարում: Օրվա զարդն էլ պետք է լիներ Կապուտիկյան Սիլվան: Պապիս ուրիշ որևէ ծնունդ չեմ հիշում, չհաշված «մեծարման երեկոները», որ տիկին Սիլվան ներկա լիներ, ու երևի հենց դա էր պատճառը, որ պապիս կինը խառնված վազում էր տան մի ծայրից մյուս ծայրն, խառնված հրահանգներ տալիս սրան ու նրան: Պապիս կինն եմ գրում, որովհետև տատս չէր, չնայած ինձ լավ տատություն արել է: Իսկական տատս մահացել է ծնվելուցս շատ առաջ, ու ես այդ բարի կնոջը գիտեմ միայն պատմություններով ու նկարներով:

    Հերթական հրահանգն ինձ էր.

    - Արտակ, տիկին Սիլվան շուտով կհասնի, տաքսիով է, իջիր, դիմավորիր:
    - Ինչի՞ համար, - նեղսրտեցի, - տան տեղը գիտի, չէ՞:
    - Կապ չունի, նման հյուրերին պետք է լավ դիմավորել, - ինքը մեծ պատկառանք ուներ Կապուտիկյանի նկատմամբ:

    Թեկուզ դժգոհ էի, բայց էլ չերկարացրի, իջա դիմավորելու: Պապիս շենքից քչերին էի ճանաչում: Երեխաներից առավել ևս քչերին: Ու պարզապես բարեբախտություն էր, որ հենց ծանոթ երեխեքն էին բակում խաղում: Մոտեցա, սկսեցինք զրուցել: Քիչ անց տեսա տաքսի է մտնում բակ: Արդեն պարզ էր որ ինքն էր, բայց տեսողություն լարեցի, նայեցի ու ապակու հետևից տեսա, որ իսկապես ինքն է:

    Տաքսին կանգնեց մուտքի մոտ: Մոտեցա ու բացեցի դուռը, որ իջնի: Նայեց ինձ: Դեմքին հաղթական ժպիտ հայտնվեց, շուռ եկավ վարորդ կողմը.

    - Տեսնու՞մ եք, նույնիսկ այս անծանոթ բակի խղճուկ մանչուկը հեռվից ինձ տեսնելով ճանաչեց, իսկ Դուք չճանաչեցիք, - ու իրենից գոհ իջավ մեքենայից:

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  16. Գրառմանը 14 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (24.09.2013), ARMbrain (24.09.2013), armen9494 (25.09.2013), Baltazar (27.09.2013), CactuSoul (09.11.2013), Jarre (24.09.2013), Mr. Annoying (13.01.2016), Sambitbaba (31.05.2015), Srtik (25.05.2015), Նաիրուհի (26.09.2013), Նարե91 (24.09.2013), Նիկեա (10.11.2013), Ուլուանա (24.09.2013), Ռուֆուս (24.09.2013)

  17. #9
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ա՜, էս պատմությունը հիշում եմ, պատմել էիր վաղուց ։ Բայց էն ժամանակ կարծեմ «վտիտ երեխա» էիր ասել ։
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  18. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Chuk (24.09.2013)

  19. #10
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    82 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Մեջբերում Ուլուանա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ա՜, էս պատմությունը հիշում եմ, պատմել էիր վաղուց ։ Բայց էն ժամանակ կարծեմ «վտիտ երեխա» էիր ասել ։
    Ես «խղճուկ մանչուկ» եմ հիշում, բայց դե քո հիշողությունն իմինից լավ ա

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  20. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (09.11.2013), Jarre (24.09.2013)

  21. #11
    Պատվաբեր անդամ Նարե91-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    29.01.2011
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    32
    Գրառումներ
    1,048
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ինձ թվում ա՝ պետք չի՝ երկմտել՝ շարունակել գրել, թե ոչ: Դրա կարիքը չկա: Պիտի գրել միանշանակ:
    Շաաատ լավ ես գրում:
    Ախր հասարակ բաներ ես պատմում է, բայց էնքան սիրուն ու հավեսով, որ մարդու քեֆը բերում ես:
    Why is the truth always being raped?...because its naked and beautiful.

  22. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Chuk (24.09.2013)

  23. #12
    Paranoid Android Ռուֆուս-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.02.2008
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    11,459
    Mentioned
    4 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ուլուանա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ա՜, էս պատմությունը հիշում եմ, պատմել էիր վաղուց ։ Բայց էն ժամանակ կարծեմ «վտիտ երեխա» էիր ասել ։
    Ես էլ եմ «վտիտ» հիշում, էնպես որ պատմվածքը խմբագրի

    Իսկ եթե լուրջ, օրագիր բաց

    Իսկ էդ ճաշի բաղադրատոմսը չկա՞
    I may be paranoid but no android!

  24. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Srtik (25.05.2015)

  25. #13
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ռուֆուս-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես էլ եմ «վտիտ» հիշում, էնպես որ պատմվածքը խմբագրի

    Իսկ եթե լուրջ, օրագիր բաց
    Բայց օրագրից ինչո՞վ ա պակաս որ։ Օրագիր բացի, որ էլ կարծիքներ չկարողանա՞նք արտահայտել ։
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  26. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Srtik (25.05.2015), Աթեիստ (22.05.2015)

  27. #14
    alien
    Alphaone-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.11.2012
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    2,780
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Այսօր ուրիշ է կարգը

  28. #15
    alien
    Alphaone-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.11.2012
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    2,780
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ռուֆուս-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ էդ ճաշի բաղադրատոմսը չկա՞
    Դե դու սրանից հետո Ռուբիի ուտելուն կկպնես, ես քեզ կասեմ իսկ ճաշի բաղադրատոմսն ինձ էլ ահավոր հետաքրքրեց...
    Վերջին խմբագրող՝ Alphaone: 24.09.2013, 18:32:

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Մանկության հուշեր…
    Հեղինակ՝ Cassiopeia, բաժին` Դեսից - Դենից
    Գրառումներ: 114
    Վերջինը: 21.06.2014, 22:54
  2. Հուշեր «Նախկիններից»
    Հեղինակ՝ electrical_storm, բաժին` Սեր, զգացմունքներ, ռոմանտիկա
    Գրառումներ: 59
    Վերջինը: 03.01.2014, 01:03
  3. Դպրոցական հուշեր
    Հեղինակ՝ Gohar, բաժին` Դեսից - Դենից
    Գրառումներ: 95
    Վերջինը: 24.11.2011, 14:53
  4. Հուշեր ապագայից
    Հեղինակ՝ StrangeLittleGirl, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 7
    Վերջինը: 28.01.2007, 23:53
  5. Հուշեր
    Հեղինակ՝ Anush, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 1
    Վերջինը: 02.11.2006, 10:23

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •