ու մեկ էլ «զիբիլ էր» կարգի «քննադատությունը», որն ուղղակի կարելի է չգրել... չէ՞ որ պարտադիր չի բոլոր գործերին անդրադառնալստեղ վատն էն ա, որ քննադատությունը շատ դեպքերում շատ ավելի որակյալ ա լինում, քան գործը
Տարբերակ 1. <<Փրկիչը>>- Չուկ
Տարբերակ 2. Լռություն, լռություն, լռությո՜ւն...- Alphaone
Տարբերակ 3. 60 վայրկյան- Enna Adoly
Տարբերակ 4. Դատարկ տարա- Enna Adoly
Տարբերակ 5. Սեռաքաղց- Չուկ
Տարբերակ 6. Նոկտյուրն- Skeptic
Տարբերակ 7. Ցուցահանդես- Alphaone
Տարբերակ 8. Իմ Պենելոպեն- Alphaone
Տարբերակ 9. Գնելը- Baltazar
Տարբերակ 10. Տժվժիկ & Co.- Ivy
Տարբերակ 11. Թափանցիկ- Enna Adoly
Տարբերակ 12. Չուշանաս- Ivy
Տարբերակ 13. Անծանոթ սեր- Արփինե Հովսեփյան
Տարբերակ 14. Ցավը- Արևանուռ
Տարբերակ 15. Նանե- Արևանուռ
Տարբերակ 16. Զրուցակիցը- Նարե91
Տարբերակ 17. Կրկնվող պատմություն- John
Տարբերակ 18. «Ռոմանտիկ» Խորենացին- Այբ
Տարբերակ 19. Կախարդը- Անվերնագիր
Տարբերակ 20. Մի ճանճի պատմություն- Անի Պողոսյան
Տարբերակ 21. Մարսյան տենդը- Alphaone
ու մեկ էլ «զիբիլ էր» կարգի «քննադատությունը», որն ուղղակի կարելի է չգրել... չէ՞ որ պարտադիր չի բոլոր գործերին անդրադառնալստեղ վատն էն ա, որ քննադատությունը շատ դեպքերում շատ ավելի որակյալ ա լինում, քան գործը
Վերջին խմբագրող՝ John: 04.09.2013, 00:59:
Lusntag Lusine (04.09.2013), Mephistopheles (04.09.2013)
դե դրա համար էլ ասեցի՝ հիմնավորված քննադատությունըJohn-ի խոսքերից
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
John (04.09.2013), Mephistopheles (04.09.2013), Հայկօ (04.09.2013), Նաիրուհի (04.09.2013)
Չուկ ջան ստեղ բանավիճելու մոլուցք չկա, եթե տենց լիներ շատ ավելի վիճելի տեսակետներ կան, կընտրեի դրանցից մեկն ու կվիճեի… հարցն էն ա որ դու ֆունդամենտալ բացթողում ես անում…Էհհ, Մեֆ: Ես շատ ուրախ կլինեի, որ դու գրածս կարդայիր ոչ թե հակադրվելու մոլուցքով, որպեսզի ցանկանայիր ամեն տողիս անդրադառնալ ու ինձ նեղը գցել (չէ մի չէ, վնասելու ա), այլ փորձեիր ինչ-որ տեղ էլ հասկանալ, որ դու ինքդ գուցե սխալվում ես
Անդրադարձիր, եթե հետաքրքիր լինի գրածդ, գուցե ես էլ քո գրածին անդրադառնամ:
քննադատությունն ու քննարկումն ինքնին իր մեջ պարունակում ա առաջարկի էլեմենտ… առանց դրա քննարկում չկա, ցանկացած քննադատություն ենթզդրում ա ալտերնատիվ, ուրիշ բան որ ծավալուն գործերի ժամանակ առաջարկները սահմանափակվում են… էս դեպքում, քանի որ գործերը շատ սեղմ են ու տառացիորեն ամփոփվում են մի քանի նախադասությունների մեջ, քննադատությունը ունենում ա կոնկրետ հասցեատեր… քննադատությունը կախվում ա որևէ կոնկրետ նախադասության գլխին… էս դեպքում ընդհանրացված քննադատություն պարզապես չկա, եկեք մեզ չխաբենք… կոնկրետ հենց կախարդի դեպքում երբ խոսվում ա վերջաբանի մասին, գաղտնիք չի որ խոսքը վերջին նախադասության մասին ա… իհարկե կարաս ասես հաջող չէր, որ դու արեցիր. ես էլ կարամ ասեմ անհաջող էր որն էլ արեցի… բայց էս եղավ քննարկու՞մ… դու ասեմ ես "հա" ես ասում եմ "չէ"… և որպեսզի ավելի հիմնավորեմ ասածս "օրինակներ" բերեցի… առաջարկ չի արվել որ փոխվի, ներկայացվել ա տեսակետ ու հիմնավորվել ա… կարող ա համոզիչ չի, դա ուրիշ խնդիր ա, բայց որ ասում ես "լավ ա" դա հաստատ ավելի համոզիչ չի…
գործը դրված ա քննարկման, ասել ա թե բաց ա առաջարկների, նամանավանդ որ սեղմ գործեր են… գործը չի փոխվում, այն մնում ա նենց ոնց որ կա…
դրա համար էլ էս թեմայում, ու սրանից առաջվա թեմայում ես իմ մոտեցումները ճշտել եմ… կա գրած… բայց երբեք չեմ պնդել որ սա լինի համընդհանուր մոտեցում…
…ըստ էության, Չուկ, իմ "փոփոխությունը" նշանակում ա որ ես կարդացել եմ գործը, մտածել եմ դրա մասին, տեսել եմ պոտենցիալ ու արել եմ առաջարկ… ո՞րն ա սրա պրոբլմը… արվեստի ցանկացած դիսցիպինայում քննարկում ու քննադատում սա ա նշանակում… իմ դիպլոմայինի վրա էլ Ջիմ Թորոսյանն ա սենց քննարկում/քննադատություն արել…
էն Թումանյանին ու ճարտարապետությանը, ծածկած շուկային ես ուղղակի չեմ անդրադառնա որովհետև դրանք եզր չունեն մեր բանավեճի հետ…
էն օրը քշում ու մտածում էի "Ցավ"-ի մասին… շատ հետաքրքիր թեմա ա շոշափել, նույնիսկ էլեմենտներն ա լավ ընտրել, բայց կոմպոնենտների համադրումը շատ ա կաղում… դրա մասին գրել եմ առաջ…
մայր/կին և երեխա հարաբերությունն ա որ համարյա տաբույոտ, կոնտրովերսիալ թեմա ա… ինչաքնով ա երեխան կարողանում ընկալել կամ ընդունել մոր կին լինելու փաստը… առաջին շփումն էդ փաստի հետ…
որպես սկեչ, շատ հետաքրքիր կարա լինի, ուղղակի վերջաբանը պետք ա "բաց թողնել"…
Lusntag Lusine (04.09.2013), Արևանուռ (04.09.2013), Վոլտերա (04.09.2013)
Տժվժիկի համար ասեմ…
շատ հետաքրքիր կլիներ տեսնել Սահակի վերաբերմունքը էդ պրոցեսի նկատմամբ քան ինքը պրոցեսի նկարագրությունը… ու ոնց որ գրել էի, եթե Սահակի անունից գրվեր, ավելի կշահեր… մենք ավելի լավ կզգայինք սիտուացիայի տարօրինակությունն ու "անբնականությունը"…
մի հատ պատմություն հիշեցի… ընկերոջս հայրն էր պատմում… գնացել էին Տաջիկստանի լեռները… իրենց մի հատ աֆղան հովիվ էր ընդունել ու որպես պատիվ ոչխար էր մորթել ու դմակը խաշել ու հյուրասիրում էր… ասում ա "որ նայեցի էդ դմակին, հոտը, գոլորշին… հասկացա որ վարյանտ չկա ես սա ուտեմ… տեսնեմ շուրջս երեխաներ են պտտվում… վերցրի դմակի կտորներն ու սկսեցի բոլոր երեխաներին հերթով կերակրել… իրանք էլ ուրախ-ուրախ հերթով վազելով գալիս են… ու էդ ժամանակ նկատեցի որ հովիվը աչքերը պտտեց վրաս առանց գլուխն իմ կողմ դարձնելու ու ասաց. Լյովա… ոնց որ հասկացա դու բերանդ անգամ չես դնելու էդ ճաշը""
Զրուցակից…
common… ժող, գերեզմաններ գրկել պետք չի… ծեծված թեմա, ու ստանդարտ տեխնոլոգիա…
StrangeLittleGirl (04.09.2013)
Մեկ-մեկ գործեր են լինում, որ զիբիլից բացի ուրիշ բան չես կարա ասես: Էս մի մրցույթում ոնց որ թե տենց բան չկար, բայց դե մեկ ա պատահում ա:ու մեկ էլ «զիբիլ էր» կարգի «քննադատությունը», որն ուղղակի կարելի է չգրել... չէ՞ որ պարտադիր չի բոլոր գործերին անդրադառնալ
Եթե ինձ ի վերջո կախարդի հեղինակն էդ գործի իմաստը չբացատրի, մինչև ասելիքը չհասկանամ, էդ գործն ինձ համար հենց զիբիլ ա
StrangeLittleGirl (04.09.2013)
Ալֆ, ախմախ գործ ա, բայց էնքան ախմախ չի, որ զիբիլի ձգի: Ես էլ չեմ հասկանում էդ գործը: Ավելի շուտ, էն ա, Ռիփը բացատրեց, որ իմաստ չկա:Եթե ինձ ի վերջո կախարդի հեղինակն էդ գործի իմաստը չբացատրի, մինչև ասելիքը չհասկանամ, էդ գործն ինձ համար հենց զիբիլ ա
Նաիրուհի (04.09.2013)
Ալֆ ջան, ասենք Կախարդի իմաստը ««ժողովրդին պայքարի հանելն ա Սերժի դեմ»»: Այլևս քո համար զիբիլ չի՞ համարվում էտ գործըԵթե ինձ ի վերջո կախարդի հեղինակն էդ գործի իմաստը չբացատրի, մինչև ասելիքը չհասկանամ, էդ գործն ինձ համար հենց զիբիլ ա
A long time ago, in a galaxy far, far away...
Վոլտերա (04.09.2013)
Հեղինակն ինքնաբացահատվե՞ցՉէ, հեղինակը դրանով մի բան ա ուզել ասի ու մեսսիջը տեղ չի հասել, որ տեղ հասնի, իկրականում տեսնեմ, որ մեսսիջ կա, ոչ թե հինգ րոպե խզբզել ա ինչ-որ անկապություն ու ուղարկել, էլ չի լինի, բայց էսպես լուրջ իմ ուղեղում Կախարդը չի տեղավորվում
Զիբիլ չի… եթե վերջի վրա աշխատվի, մի բան կլինի… կարճ պատմվածքների մեջ "իմաստ" ման գալը կամ դնելը սխալ ա… չկա տենց բան… կարաս անես ու կփչանա… կարճ գործը չի կարա հենդլ անի տենց լոդ… Ոչ տատածություն ունի, ոչ էլ ժամանակ…Եթե ինձ ի վերջո կախարդի հեղինակն էդ գործի իմաստը չբացատրի, մինչև ասելիքը չհասկանամ, էդ գործն ինձ համար հենց զիբիլ ա
Վոլտերա (04.09.2013)
Էտ իմաստը-մեսսիջը հեղինակից պիտի ճշտես, ես ուղղակի ասում էի, եթե իմաստը չես հանսկանում, հլը չի նշանակում, որ զիբիլ ա, էլի:Հեղինակն ինքնաբացահատվե՞ց
A long time ago, in a galaxy far, far away...
Sambitbaba (04.09.2013), Վոլտերա (04.09.2013)
Իմաստ կամ մեսսեջ ասելով ի՞նչ եք հասկանում էս կարճ գործերի մեջ… մի հատ օրինակ կարա՞ք բերեք…
ես էլ հենց ասում եմ, եթե ինքը ուղղակի անկապ խզբզած ա, զիբիլ ա, եթե հեղինակը մի բան մեջը դրել ա ուղղակի ես չեմ հասկանում, էդտեղ արդեն իմ խնդիրն ա, ոչ թե գործի:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ