Ամենաշատը Տժվժիկ & Co.-ն դուրս եկավ: Հումորն ու առաջնորդի հետույքի ճեղքի մեջտեղը տարեբերվող բրելոկը վերջն էր
Սեռաքաղցը մերօրյա իրականությունը լավ ներկայացրեց, Կախարդը պսիխոդելիկ էր, իսկ Չուշանասը երեք անգամ կարդալուց հետո հասկացա, որ Լյուսին շուն էր ընդամենը (ես էլ փորձում էի հասկանալ, թե էդ երեխեն տատին կամ մորը ինչի՞ «տեր» ասում): Բայց երբ հասկացա, ով ում բարեկամն էր, ամեն ինչ տեղն ընկավ ու հավանեցի
![]()
Էջանիշներ