Ինձ համար միակ տարբերությունը չափն է: Կարճ է, թե երկար մուսայից է կախված. այդ պահին ինչքան որ գալիս է մտքիդ, այդքանն էլ գրի ես առնում … իսկ թե նստում ես, երկար-բարակ մտածում: “էլ ինչ ավելացնեմ, որտեղ փոփոխեմ, այս գործը սրա մասին պիտի լինի, շատ երկար չպիտի լինի..” արդյունքում տուժում է գործը – դժվար իսկապես լավ ստեղծագործություն դառնա:
Մի կողմից ճիշտ է, մյուս կողմից ոչ այնքան... Ինձ համար, օր., կարճ գործեր գրելն ավելի հեշտ է
Հասկանում եմ, որ կարճ գործում ցանկալի իմաստն արտահայտելն ավելի դժվար է, բայց դա էլ հարաբերական է.. ինչքան երկար ես մտածում, այնքան ավելի բարդ է դառնում: Մտքերը, որ գալիս են, թեթև են - պետք չի դրանք ծանրացնել...
Առհասարակ պետք չէ սահմանների մեջ դնել այն, ինչը սահմաններ չունի
Էջանիշներ