Հայ արտադրողը իմպոտե՞նտ, թե՞ տականք։

[Աթեիստ]

Թեման սկսեմ հին անեկդոտով։
Դասախոսը հարցնում է ուսանողներին։
- Ինչպե՞ս կոչվում այն տղամարդը, որը ուզում է, բայց չի կարող։
- Իմպոտենտ
- ճիշտ է, իսկ ինչպե՞ս կոչվում այն տղամարդը, որը կարող է, բայց չի ուզում։
Հետին շարքերից մի աղջիկ գոռում է։
- Տականք է նա, տականք։

Արդեն մի քանի տարի է, ես, անձեռոցիկ ու զուգարանի թուղթ գնելիս, վերցնում եմ միայն թուրքական Selpak ֆիրմայի արտադրանքը։ Բայց ամեն վերցնելուց հայհոյում եմ հայ արտադրողներին, որոնց տեսականին զբաղեցնում է 3 անգամ ավելի մեծ տարածք քան թուրքականինը։ Մեծ տեսականին պայմանավորված է ոչ թե որակի տարբերությամբ, այլ միայն տուպի ձևի ու չափի։ Երբ յուղոտ հավ ուտելուց հետո փորձում ես այդ «անձոռոցիկներով» ձեռքերդ մաքրել, անձեռոցիկի մեծ մասը մնում է ձեռքերիդ վրա։ Փորձի համար պարբերաբար գնում եմ նաև տեղական արտադրանք, բայց դեռևս որակով չի հանդիպել (ինչքան էլ խանութի աշխատողները համոզեն, որ նույն թուրքականի որակի է)։
Նույնը վերաբերում ա շոգեխաշած մսին (говядина тушеная): Փորձեք գնել 3 տուպ հայկական արտադրանք, ամեն տուփից մի որակ կստանաք։ Առաջին ում կարող ա լիքը միս լինի, վերջինում պինցետով ման գաս, միս չգտնես։ Մեկ-մեկ միջից նենց բաներ են դուրս գալիս, քիչ է մնում զզվես, դառնաս բուսակեր։
Լավ ա խանութներում կա համարյա կրկնակի թանկ, բայց միշտ նույն, հաճելի բաղադրությամբ ապրանք։

Մի այլ օրինակ էլ Վեդու «Վերնաշեն» գինին. եթե մի քանի տարի առաջ այն բավականին հաճելի գինի էր, հիմա դարձել է լոտո, ամեն շշից մի համ է գալիս։

Այսքանով իհարկե չի սահմանափակվում հայկական արտադրողների աղբի թվարկումը։
Ինձ շատ հետաքրքիր է, նրանց իսկապե՞ս իմպոտենտ են. չեն կարողանում որակովն արտադրել ու ավելի թանկ վաճառել, թե տականք են. գտնում են, որ հայ սպառողին էս էլ ա շատ։

Ես հակված եմ երկրորի կողմը։

Հ.Գ.
Նշեմ, որ կան ապրանքներ, որոնք արտադրությունն իսկապես հասել է որոշակի նորմալ որակի. կաթնամթերք, տեքստիլ, հյութեր, թարմ մսեղեն ...

[Chuk]

Եկա ասեմ, որ հարցումը դուրս չեկավ, չքվեարկեցի

Իսկ իրականում եթե չակերտավոր խոսենք, երկու դեպքն էլ կա:
Վերցնենք քո բերած անձեռոցիկները: Խոսում եմ զուտ տեսական հարթությունում: Իսկապես հայկական լավ անձեռոցիկ ինձ չի հանդիպել: Բայց ես կարծում եմ, որ եթե ինչ-որ մեկը համապատասխան տեխնիկա բերի, արտադրի համապատասխան որակի, դրա ինքնարժեքն էնքան կլինի, որ մենք չենք առնի, որտև Չինաստանից, Թուրքիայից ու ուրիշ տեղերից կգա նույն որակի ավելի էժան տարբերակը: Ու թերևս հայ անձեռոցիկ արտադրողին մնում ա աշխատել վատ որակի ու էժան գնի վրա՝ համապատասխան գնորդի ու ոչ էնքան հեղինակավոր ռեստորան-մեստորանների համար:


Բայց հայ արտադրողը լավ արտադրող ա, ու Արտ, չնայած հատուկ նշել ես, որ խոսքը գնում հայ վատ արտադրողի մասին, ընդհանուր թեմայի ատմասֆերան ոնց-որ տարածվի բոլորի վրա:
Կիլիկիայիս ցավը տանեմ, դրանից լավ պիվա դեռ չեմ խմել

[Vardik!]

Շնորհակալություն,լավ թեմա է: Բայց ես չեմ կարող մասնակցել քվեարկմանը,քանի որ Հայաստանում չեմ ապրում ու հայկական ապրանքներից էդքան էլ չեմ օգտվում: Բայց և այնպես,կան ապրանքներ,որ այստեղ էլ մեծ պահանջարկ ունեն: Դե,երևի չպատմեմ,որ ծիրանը իրար ձեռից փախցնում են: Բնությունն է արտադրել,պարզ է: Մյուս ապրանքներից այստեղ շատ պահանջված են հայկական գինիները,կոնյակը ու մուրաբաները: Տեղական արտադրանքից էլ 2 անգամ թանկ է վաճառվում: Խմիչքի հետ գլուխ չունեմ,դրանք բոլորն էլ իմ համար նույն համի են,բայց կա մի հատկանիշ,որի համար ես հայկական գինին գերադասում եմ տեղականից: Տեղականի մեջ հաստատ սպիրտը շատ է պիտակի վրա գրվածից,անտանելի հոտ է գալի: Դրա համար հայկականը ինչ էլ լինի հարգվում է: Մուրաբաներն ու մյուս պահածոներն էլ շատ սիրված են ոչ միայն հայերի կողմից: Ջերմուկ ճարելն ա դժվար՝ մենակ հայկական ռեստորաններում է լինում: Բայց արտադրողին էլ իրա աչքերովա պետք նայել: Նրանք էլ իրենց հետաքրքրություններն ունեն: Երևի պետքա պետությունը նենց հարկային պայմաններ ստեղծի,որ արտադրողն աճելու հնարավորություն ունենա:

[John]

Կիլիկիայիս ցավը տանեմ, դրանից լավ պիվա դեռ չեմ խմել

Չուկ ջան, իսկ արտահանելու համար նախատեսված Կիլիկիա ձեռքդ ընկե՞լ է հեչ: Մի անգամ բախտս բերեց, մինչև հիմա համը հիշում եմ, բայց ոչ մի տեղ չի հանդիպում...

[Chuk]

Չուկ ջան, իսկ արտահանելու համար նախատեսված Կիլիկիա ձեռքդ ընկե՞լ է հեչ: Մի անգամ բախտս բերեց, մինչև հիմա համը հիշում եմ, բայց ոչ մի տեղ չի հանդիպում...

Ընկել է, նույն գարեջուրն է, մի տարբերությամբ, որ մեջը հավանաբար ինչ-որ քիմիական ավելցուկներ կան՝ ավելի երկար դիմանալու համար, ինչից իրականում համը մի քիչ տուժում է:

[John]

Ընկել է, նույն գարեջուրն է, մի տարբերությամբ, որ մեջը հավանաբար ինչ-որ քիմիական ավելցուկներ կան՝ ավելի երկար դիմանալու համար, ինչից իրականում համը մի քիչ տուժում է:

որպես ավելի գիտակ մարդ Կիլիկիո բնագավառում, վստահում եմ քո պնդմանը ու համարձակվում ենթադրել, որ գարեջրի ծարավն այդ օրը համի զգայարաններիս գլխին մի օյին խաղացել է )))

[Chuk]

որպես ավելի գիտակ մարդ Կիլիկիո բնագավառում, վստահում եմ քո պնդմանը ու համարձակվում ենթադրել, որ գարեջրի ծարավն այդ օրը համի զգայարաններիս գլխին մի օյին խաղացել է )))

Հովսեփ ջան, միլիոն բան կարող ա լինի, պնդումներ չեմ անի, բայց հնարավոր են հետևյալ տարբերակները.
1. Ինքնաներշնչում, որ դրսի համար ա, ավելի լավն ա,
2. Իսկապես ծարավ, որ ինչ էլ էդ պահին խմեիր, շատ հավանելու էիր,
3. Աննախադեպ թարմ գարեջուր,
4. Պարտիան աննախադեպ լավն էր, որովհետև իրականում նենց չի, որ անընդհատ լրիվ նույն ձևի ա, մեկ-մեկ ավելի լավն ա, մեկ-մեկ ավելի վատը,
5. Ուշադիր չես եղել, եղել է ոչ միայն կոնկրետ արտահանման համար նախատեսված, այլ նաև որոշակի տարատեսակ, որը քեզ ավելի է դուր եկել, Կիլիկիան տարբեր տեսակներ ունի` սովորական, նկուղի, տոնական, երիտասարդական, 11, հոբելյանական և այլն:

Ամեն դեպքում տարբեր առիթներ եղել ա արտահանման համար նախատեսվածը խմելու ու ուղղակի համոզված եմ, որ նույն գարեջուրն ա:

[Vardik!]

Մի առաջարկ ունեմ,չգիտեմ՝ ինչպես կընդունվի: Կարելի է ուրիշ քվեարկություն անցկացնել,ուրիշ հարց տալ: Օրինակ՝ հայ ատադրողների մեջ ո՞րն է շատ,լա՞վը,թե՞ վատը: Իմ կարծիքով տենց ավելի հեշտ կլինի իմանալ մարդկանց կարծիքը: Թե չէ,անկեղծ ասած,մարդ չգիտի նման հարցին ոնց պատասխանի:

[John]

Մի առաջարկ ունեմ,չգիտեմ՝ ինչպես կընդունվի: Կարելի է ուրիշ քվեարկություն անցկացնել,ուրիշ հարց տալ: Օրինակ՝ հայ ատադրողների մեջ ո՞րն է շատ,լա՞վը,թե՞ վատը: Իմ կարծիքով տենց ավելի հեշտ կլինի իմանալ մարդկանց կարծիքը: Թե չէ,անկեղծ ասած,մարդ չգիտի նման հարցին ոնց պատասխանի:

Վարդիկ ջան, ոնց հասկացա, էս թեմայում քննարկվում են վատ ապրաննքերի տարատեսակները, ու իրանց արտադրողի` ինչպիսի՞ լինելով պայմանավորված լինելը

Ամեն դեպքում տարբեր առիթներ եղել ա արտահանման համար նախատեսվածը խմելու ու ուղղակի համոզված եմ, որ նույն գարեջուրն ա:

ճիշտն ասած այնքան էլ ուշադիր չեմ եղել, չնայած գիտեմ, որ տարատեսակներ կան, բայց մտածում էի, որ ուղղակի պիտակն է տարբեր ու քանի որ հազվադեպ եմ Կիլիկիա խմում, քո ներկայացրած վարկածներից ցանկացածը համարյա հավասարահնարավոր է

[Vardik!]

Վարդիկ ջան, ոնց հասկացա, էս թեմայում քննարկվում են վատ ապրաննքերի տարատեսակները, ու իրանց արտադրողի` ինչպիսի՞ լինելով պայմանավորված լինելը

Հա,թեկուզ: Բայց էդ դեպքում էլ կարելի է ուրիշ հարցում անցկացնել: Հիմա որ արտադրողին սարքենք իմպոտենտ հետաքրքիր չի լինի: Բայց էդ դեպքում էլ ուրիշ հարցում կարելի է անցկացնել:Օրինակ՝ ըստ ձեզ,որն է պատճառը,որ որոշ արտադրողներ վատ ապրանք են արտադրւմ: Ու մի քանի տարբերակ: Լավ չի՞:

[Աթեիստ]

Ինձ հետաքրքիր կլիներ, եթե հայկական գարեջուրը համեմատեին ասենք չեխականի կամ ճապոնականի հետ (դրանց մասին շատ եմ լավ խոսքեր լսել)։ Բայց են փաստը, որ գնորդները խանութ մտնելիս հայկականը չեն դնում մի կողմ, տեղը ներկրված առնեն, խոսում ա են մասին, որ էդ շուկան կայացած ա։
Իսկ իմ բերած օրինակներում ես հայկականի վրա չեմ էլ նայում։ Նույնիսկ գինին արդեն որոշել եմ հայկականի ուղղությամբ չնայեմ։

Սարքավորումների թանկության հետ կապված. վստահ եմ, որ են մնացած, լավ ապրանքներն արտադրողներն էլ ունեցել են նույն խնդիրները, լավ արտադրանքը ենթադրում է լավ արտադրամաս։
Հիմա հարց է, արդյո՞ք նրանք չեն կարող իրանց թույլ տալ նման տեխնիկա, թե՞ չեն ուզում, մեկ ա կլեոպատրան իրան «անձեռոցիկները» ծախում ա մինչև 450դր (թուրքականը 500-500դր)։ Այսինքն աղբը արդեն իսկ ծախում ա շատ որակովի գնով, իրանք պե՞տք ա, որ որակովը արտադրի ասենք 500-ով ծախի, եթե առանց ծախս անելու 450-ով ծախվում ա։
Շոգեխաշած մսի դեպքում նույնիսկ վստահ չեմ, որ տեխնիկա փոխելու կարիք կա։ Մոտեցումը փոխելու կարիք կա, նորմալ հումքից արտադրել, մենակ միս դնել մեջը, ոչ թե ինչ ասես, բացի մսից։
Սա նշանակում ա, որ նրանք թքած ունեն գնորդի վրա։ Մեկ ա ինչ էլ լցնեն, գնում են։

[Աթեիստ]

Հա,թեկուզ: Բայց էդ դեպքում էլ կարելի է ուրիշ հարցում անցկացնել: Հիմա որ արտադրողին սարքենք իմպոտենտ հետաքրքիր չի լինի: Բայց էդ դեպքում էլ ուրիշ հարցում կարելի է անցկացնել:Օրինակ՝ ըստ ձեզ,որն է պատճառը,որ որոշ արտադրողներ վատ ապրանք են արտադրւմ: Ու մի քանի տարբերակ: Լավ չի՞:

Վարդիկ ջան, հենց իմ պատկերացրած երկու տարբերակն էլ գրել եմ.
1. Չեն կարող
2. Չեն ուզում

Եթե կարծում ես, էլի տարբերակ կա, ասա, քննարկենք։

[Vardik!]

Կարելի է: Մեկ էլ մի բան ասեմ: Նախորդ գրածի վերջին նախադասությանը համամիտ չեմ: Ավելի ճիշտ,ոչ թե ինչ էլ լինի կգնեն,այլ ավելի լավը գնելու հնարավորություն չունեն: Իմ պատկերացմամբ՝ վատ ապրանքը ոնց էլ չլինի էժան կլինի լավից:

[Chuk]

Ինձ հետաքրքիր կլիներ, եթե հայկական գարեջուրը համեմատեին ասենք չեխականի կամ ճապոնականի հետ (դրանց մասին շատ եմ լավ խոսքեր լսել)։ Բայց են փաստը, որ գնորդները խանութ մտնելիս հայկականը չեն դնում մի կողմ, տեղը ներկրված առնեն, խոսում ա են մասին, որ էդ շուկան կայացած ա։

Ես համեմատում եմ, Արտ: Փորձել եմ էստեղի սուպերմարկետներում եղած բոլոր տեսակի գարեջրերը, փաբերում ու գարեջրատներում եղած բոլոր «իմպրտնի» լցնովիները:
Իհարկե կա համին սովորելու խնդիր, հնարավոր ա, որ ասենք budweiser-ը, որն էլի սիրում եմ, ավելի շատ խմելու դեպքում ավելի նախընտրեմ, քան Կիլիկիան, բայց էն, որ էսօր հայկական գարեջրի արտադրանքը բավարարում ա մեզ, ահագին խոսուն ա: Ու մենակ Կիլիկիան չէ, ես լիքը հայկական գարեջրեր կարող եմ թվել, որոնք կարելի ա հաճույքով խմել ու ես դրանք կնախընտրեմ արտասահմանյաններին (Արարատ, Շումեր, Կոտայք Չանի, Գյումրի Գոլդ և այլն): Իհարկե էլի սովորելու, համին վարժ լինելու խնդիրը կա:

Իսկ իմ բերած օրինակներում ես հայկականի վրա չեմ էլ նայում։ Նույնիսկ գինին արդեն որոշել եմ հայկականի ուղղությամբ չնայեմ։

Մառանի գինիներից փորձի, ես շատ հավանում եմ (http://maran.am/)

Սարքավորումների թանկության հետ կապված. վստահ եմ, որ են մնացած, լավ ապրանքներն արտադրողներն էլ ունեցել են նույն խնդիրները, լավ արտադրանքը ենթադրում է լավ արտադրամաս։

Արտ, կոնկրետ անձեռոցիկների հարցում վստահ պնդել չեմ կարող: Բայց որ կան արտադրանքներ, որոնք չի լինում մրցակցել դրսինի հետ, փաստ ա: Կամ էլ շատ մեծ նախնական ներդրումներ են պետք, որ ամեն մեկը չի կարող: Մարդը կարողանում ա փոքրիկ բիզնես դնի:


Իսկ որ անբարեխիղճներ կան՝ կասկածից դուրս ա:

[Hda]

ցույց տվեք միևնույն գնի նույն տեսակի արտադրանք ակնհայտ որակների տարբերությամբ:Դժվար թե: Թուրքական ու հայկական անձեռնոցիկների որակակն տարբերությունը գրեթե նույնքան է, որքան գնայինը: Այլապես ոչ մի արտադրող/վաճառող մրցակցությանը չի դիմանա, քանզի ցանկացած արտադրողի հիմնական նպատակը հնարավորինս մեծ շահույթ ստանալն է: Իմպոտենտի կամ տաքանքի հարց չկա կարծում եմ: Այ եթե հայկական անձեռնոցիկը լիներ թուրքականից թանկ՝ էդ ժամանակ լրիվ կասեինք իմպոտենտ տականք ա, կամ տականք իմպոտենտա: Արտադրողը իրա շահերից ելնելով է որոշում գին որակ հարաբերակցությունը, սպառողն էլ իր: Այ որ նույն ֆիրմայի նույն արտադրանքի որակները իրարից տարբերվում են, դա միանշանակ կբնութագրեմ տականքություն:
Եթե արտանդրանքը համապատասխանում է փաթեթավորման վրա կամ անձնագրում նշված պարամետրերին, ապա այն միանշանակ որակյալ է, այլ հարց է, որ այն կարող է մի այլ արտադրանքից, որի պարամետրերը իրականում նույնիսկ զիջում են հայտարարվածին, կարող է վատ լինել: Այսինքն տարբեր ապրանքներ համեմատելիս լրիվ հնարավոր է մեկի անորակ ապրանքը ավելի լավ լինի քան մյուսի որակյալը: Ես այսպես եմ դասակարգում ապրանքներ լավ կամ վատ: Եթե անձեռնոցիկի պհանջներում չկա հավի յուղոտ պատառը մաքրելուց ձեռքին չկպչելը՝ իմ համար դա վատ ապրանք է, այլ ոչ անորակ: