Chuk-ի խոսքերից
Հա, ի դեպ, մի բան էլ ավելորդության ու գրպանների բավարարելու մասին: Էսօր մեծ մասս ունենք դրամապանակներ, մի մասինը բարակ ու կոմպակտ, մյուսինը հաստ ու ծավալուն: Ու անձամբ ես առանց դրամապանակի չեմ պատկերացնում, որտև դրանում թղթադրամները զուգարանի ճմռթած թուղթ չեն դառնում, մետաղադրամները էս ու էն անկյունում չեն կորում, ու դրանք հանելը դարձնում երկար որոնումների առիթ (ինչպես գրպանում պահելու դեպքում), բանկային պլաստիկ քարտերը դասավորվում են հարմար, եթե դրամապանակը լավն է, խուսափում են դեֆորմացվելուց, ջարդվելուց:
Բայց արի ու տես, որ ճանաչում եմ մարդկանց, ովքեր դրամապանակը համարում են ավելորդ ատրիբուտ, քանի որ էն ամենը, ինչ կարող ես իրենում պահել, կարող ես պահել նաև գրպանում:
Մեջբերել
Գլխարկս համարյա ամբողջ ժամանակ պայուսակիս մեջ ա, որտև մի կողմից հոգնել եմ իրան ամբողջ ժամանակ դնելուց, մյուս կողմից ինձ չգիտեմ ճիշտ թե սխալ, բայց բացատրել են, որ դրանից մազերիս թափվելն ավելանում ա: Բայց կան դեպքեր, երբ գլխարկս ուղղակի անհրաժեշտ ա, դրանք արևին դեմ հանդիման գնալու դեպքն ա, երբ կազիրյոկը զգայուն աչքերս պաշտպանում ա արևից, ու անձրևի դեպքը, երբ պաշտպանվում եմ թրջվելուց: Էդ դեպքերում ես ուղղակի պայուսակիցս հանւոմ ու դնում եմ գլխարկը:
) ու շատ եմ սիրում, որ գցում ա ուսով: Սեքսի ա նայվում ու իր համար էլ՝ հարմարավետ: Մեկ-մեկ էլ ինձ համար...օրինակ որ Քինդլս չեմ ուզում հետս տանեմ պարի, որ չկորի-մորի հանկարծ, Մեղեդիի հետաշխատանքային ստիկովկի ժամանակ տալիս եմ իրան, որ դնի իր պայուսակի մեջ: 
Էջանիշներ