Ժողովուրդ, ինչի՞ մեր «մոդայիկ» ծորակը ֆիքսված էր ես էլ արխային դրել պտտում եմ, ինքն էլ պտտվում ա
Անձամբ ես իմ ծորակներից դժգոհություն չունեմ: Հիմա ես նորակառույց շենքում եմ ապրում, որտեղ ըստ էության ճարտարապետները հնարավորություն են ունեցել անել ամեն ինչ այնպես, ինչպես գտել են, որ ավելի հարմար է, ոչ թե փորձելով հնարավորինս հարմարեցնել նոր տեխնոլոգիաները հին դիզայնին:
Բոլոր ծորակները երկրորդ տիպի են ըստ Աթեիստի նկարների: Ճիշտ եք ասում, որ պետք է զգույշ շարժել, բայց սովորելու վրա է:
Լվացարանի ծորակը իրոք մեջտեղում չէ, էապես ավելի հեռու է, բայց լվացվելիս ձեռքերս պատին չեն հասնում: Աջ-ձախ թեքելու հնարավորություն չունի, այն ինձ պետք չի, չեմ էլ պատկերացնում թե ինչի համար կարող է պետք լինել:
Խոհանոցինը մեջտեղին ավելի մոտ է, ունի աջ-ձախ թեքելու հնարավորություն: Ինքը լվացարանը բավական խորն է, նման խորը լվացարան ես մինչ այդ չէի տեսել: Ենթադրում եմ, որ այն օպտիմիզացված է աման լվանալու համար:
Արտ, ջերմուկի համին ընտելանալը որպես մոդա չէի ասում, համաձայն եմ որ դա մոդայի հետ կապ չունի։ Ուղղակի պատճառ էի ասում, թե ինչի հիմա առանց գազ ջերմուկ խմելուց քեզ չի դզում։
Իսկ այ գազը «էֆեկտնիության», հետևաբար նաև որոշակի չափով մոդայի հետ կապ ունի։
Ինչ էլ գտար Բայց քանի՞ անգամ էս սենց դիզայնով հյութ աչքովդ տեսել խանութում Չասես էդ հայերն են, որ լավ դիզայն չեն անում, որտև էն ա Լոնդոնում էլ մի քանի օր առաջ սուպերմարկետում կանգնած կակռազ էս մասին էի մտածում ու ոչ մի սիրուն դիզայնով բնական հյութ չտեսա։
Ասածս էն ա, որ հա, կլինեն նաև ինչ–որ special edition լավ դիզայնով բնական հյութեր համապատասխան գներով, բայց դրանք հազվագյուտ բան են, իսկ խանութներում մասսայական վաճառվող բնական հյութերը սովորաբար սենց դիզայն չեն ունենում։ Իսկ կոլայի շշի դիզայնը իրոք գրավող ա, հետն էլ լավ փիառված ու խանութներում լիքը բոլորին հասանելի լցրած ա։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
CactuSoul (13.08.2013)
Կտրուկ համաձայն չեմ գազը մոդայի հետ կապելը: Չեմ բացառում, որ X անձը կուզի գազավորված խմել՝ մոդայից ելնելով, իսկ ընդհանուր առմամբ ինքը հարմար բան ա (եթե չափից ավելի չի գազավորված), հեշտացնում ա խմելը, ավելի հաճելի ա, քնքշորեն խուտուտ ա տալիս: Էն ինչ-որ հարմար ա, չարժի մոդայիկ անվանել:
Արշ ջան, ստեղի խանութներում էլ եմ սիրուն շշեր ու տուփեր տեսել: Ավելին նաև հայկական սիրունները: Ուրիշ հարց, որ բնական հյութերի դեպքում շեշտը գովազդից չեն դնում էդ բռենդի, շշի սիրություն վրա, ու շատերս չենք էլ նկատում: Իսկ կոլայի շիշն էնքան ա թմբկահարվել իրա էֆեկտիվությամբ, որ բոլորս գիտենք թե էդ ա որ կա: Իրականում միջին վիճակագրական դիզայն ա կոլայի ամեն ինչը, որը լավ ռեկլամվել ա, աչքներիս հարազատ ա դառել:Ինչ էլ գտար Բայց քանի՞ անգամ էս սենց դիզայնով հյութ աչքովդ տեսել խանութում Չասես էդ հայերն են, որ լավ դիզայն չեն անում, որտև էն ա Լոնդոնում էլ մի քանի օր առաջ սուպերմարկետում կանգնած կակռազ էս մասին էի մտածում ու ոչ մի սիրուն դիզայնով բնական հյութ չտեսա։
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Հազար ու մի տարբեր պատճառներով. օրինակ որ սափրվելիս թեքես մինչև վերջ պատի կողմ ու թրաշախառը փրփուրը չթափվի ծորակի վրա, որ հետո ստիպված լինես ծորակ լվալ։ Չնայած, չգիտեմ, ամեն մարդ երևի տարբեր ձևերով ա սափրվում, բայց դե ես որ սափրվում էի ինձ խանգարում էր։ Կամ ուզում ես ասենք ատամ լվալուց ողողածդ թքել լվացարանի անցքի մեջ ու ծորակը խանգարում ա։
Հիմա լինում են շատ կարճ ու չթեքվող ծորակներ զուգարան–բաղնիքի լվացարանի համար, կամ շատ երկար խոհանոցի համար, որտեղ լվացարանը կրկնակի ա ու երկու լվացարանների միջև ա դրվում, արդյունքում թեքելուց երկուսի համար էլ մեջտեղում ա լինում։ Բայց էդ երկարները զուգարան–բաղնիքի լվացարանի համար սովորաբար չափից դուրս երկար են լինում։
Ես որ մեր բաղնիքի լվացարանի համար ծորակ էի փնտրում, ոչ մի տեղ նորմալ, միջին երկարության ու շարժվող ծորակ չկար։ Մենակ մի հատ գտա, էն էլ շատ էժան–անորակ էր ու սխալ կոնստրուկցիայով։
Վերջին խմբագրող՝ Արշակ: 13.08.2013, 16:05:
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Արտ ջան, եթե ես դրա մեջ օբյեկտիվ հարմարություն տեսնեմ, բնականաբար դա մոդայիկ չեմ անվանի։ Բայց չեմ տեսնում։ Բայց եթե դու տեսնում ես, քեզ օբյեկտիվորեն տենց ավելի լավ ա, ապա վիճելու բան չկա, ուրեմն որոշ մարդկանց համար իսկապես տենց լավ ա։ Բայց ինձ թվում ա քո ասած X մարդիկ այնուամենայնիվ ահագին շատ են ու որոշիչ են դառնում։
Ու մեկ էլ, X մարդը ոչ թե իմանում ա, որ մոդայիկ ա, ուրեմն որոշում ա խմի մոդայիկ լինելու համար, այլ մոդայիկությունը, գովազդը ներշնչում ա իրան դրա լավը լինելը։ Իսկ ներշնչանքը ինչպես գիտենք հրաշքներ ա գործում
Արտ, եսիմ, դիզայնի հարցում սուբյեկտիվ ընկալման գործոնը շատ մեծ ա, հետևաբար վիճելը՝ անիմաստ, բայց համաձայն չեմ, որ կոլայի ամեն ինչը, ու առավել ևս շիշը միջին վիճակագրական դիզայն ա։ Ու, հաշվի առնելով կոլայի փիառի, հաջողվածության մաշտաբները, մի քիչ խելքին մոտիկ էլ չի, որ մի հատ թույն դիզայներ չվարձեին, որ թույն դիզայն աներ ծերից ծեր։ Փիառի հաջողությունը նաև լավ դիզայնի շնորհիվ ա։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Իհարկե դիզայնի ընկալումը սուբյեկտիվ ա, ու վիճելը ըստ էության սխալ, որտև փաստեր չենք կարող ներկայացնել, այլ ընդամենը մեր պատկերացումները: Դրա համար էլ ես ոչ թե վիճում կամ բանավիճում եմ էդ հարցում, այլ զրուցում, ներկայացնում իմ տեսակետը, որը բոլորովին չի հավակնում բացարձակ ճշմարտություն լինելուն:
Շարունակում եմ վստահ լինել, որ Կոլայի դիզայնները միջին վիճակագրական են: Փորձեմ բացատրել տեսակետս: Նախ նայենք իրա շշերի պատմությունը, օրինակ.
Ոնց տեսնում ես մինչև 1915 թ.-ը ավելի քան հասարակ շշեր ա ունեցել, բայց արդեն էնքան պոպուլյար ա եղել, որ ստիպված ա եղել օրիգինալ դիզայն հնարի՝ կեղծիքներից խուսափելու համար: Այսինքն մի քիչ շեղվելով ասեմ, որ մենակ շիշը ու դիզայնը չեն, որ իրան պոպուլյար են դարձրել:
Հիմա, իմ կողմից քիչ մը «մեծամտություն» ա սենց պոպուլյար դարձած դիզայնին անուն կպցնելը: Ընդհանրապես կա տրամաբանական ուղղություն, որ եթե էս կամ էն դիզայնը դարձել ա հայտնի ու սիրված բրենդ, ուրեմն ինքը հանճարեղ դիզայն ա: Էլ ի՞նչ խոսես դրա մասին, եթե ինքն ընդունվել ա, պատմական քննությունն անցել ա: Ես ես տեսակետին էնքան էլ համաձայն չեմ: Ցավոք իմ ասածը բարդ ա փորձելը, բայց ես ավելի քան վստահ եմ, որ եթե չլիներ կոլայի դիզայնը իսկ ես հիմա նոր լիմոնադ արտադրեի էդպիսի շշով ու էդպիսի լոգոյով, ինքը խանութների թարեքներին հնանալու էր, իսկ իրա կողքը հիմա եղած լիքը դիզայններ երևալու էին լավը: Սա ա իմ ասածը: Չգիտեմ, կոլայի գրության մեջ, շշի տեսքում չկա ոչ մի հեղափոխական բան (եթե օրինակ ուսումնասիրես 1880-1920-ականների ԱՄՆ ու եվրոպական կալիգրաֆիան, էնքա՜ն նման ոճի գրություններ, լոգոտիպեր կգտնես), ոչ մի գերգեղեցիկ բան: Ուղղակի ինքը կարողացել ա հայտնվել ճիշտ ժամանակին ճիշտ տեղում ու հաջողագույն մարկետինգի օգնությամբ դարձել ա «անկրկնելի» բրենդ:
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 13.08.2013, 17:14:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Արտ, հեչ համաձայն չեմ հին դիզայնի հասարակ լինելուն։ Նկարիդ որակը շատ տխուր ա։ Ավելի որակով նկարներ դնեմ, ու համաձայնվի որ շատ էլ սիրուն շշեր են։ Հատկապես ամենառաջինը.
••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Ու հլը հաշվի առ, որ սա մի դար առաջ ա եղել ու իրա ժամանակվա շշերի հետ ա պետք համեմատել, ոչ թե հիմիկվա։ Իսկ իրա ժամանակին կարծում եմ շատ էլ տպավորիչ ա եղել։
Բայց ես չասեցի էլ թե մենակ շիշն ու դիզայնն են իրան պոպուլյար դարձրել։ Շիշը, լոգոյի դիզայնը, շատ հաջող գովազդային հոլովակները, գազավորվածությունը, որի թույն բան լինելու փիառ ա արվում, սալուտի պես տենց տպավորիչ էֆեկտ ա և այլն։
Արտ, ես չեմ ասում, թե սա դիզայնի հեղափոխություն ա արել։ Ես ասում եմ որ շատ սիրուն դիզայն ա, ու բնական հյութերը սենց լավ դիզայն սովորաբար չեն ունենում։ Թեկուզ որ քո նշած ժամանակներում էս ոճի կալիգրաֆիան տարածված ա եղել ռեկլամներում ու պոստերներում, բայց առնվազն սիրուն ա, ստանդարտ ֆոնտ չի ի տարբերություն բնական հյութերի մեծ մասի ֆոնտերի։ Ու գույների հաջող նրբերանգի կարմիր ու սպիտակ ընտրությունը թիրախային ջահելներ ու երեխաներ խմբի համար շատ լավ ա ընտրած։ Հեռուստատեսային գովազդներն էլ և հիմնականում շատ հաջող են և այլն։ Էդ ամեն ինչը դիզայն ա, որը ընդհանուր եթե գնահատենք շատ հաջող ա։ Շատ հին ժամանակների վերաբերյալ վերլուծել չեմ կարող, որտև պիտի ծանոթ լինեմ նաև էն ժամանակվա ուրիշ դիզայններին, մասնավորապես բնական հյութերի դիզայններին։
Վերջին խմբագրող՝ Արշակ: 13.08.2013, 18:03:
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Էս ի՜նչ լայն թեմա ա՝ ծորակների հարմարությունից մինչև Կոլայի շշերի դիզայնի գրավչություն ։
Ես երևի էստեղի ամենահետամնացն եմ։
Նախընտրում եմ հին՝ պտուտակներով ծորակները. իրենք ավելի կանխատեսելի են, հետևաբար՝ ավելի հարմար, իմ կարծիքով։ Թեև չեմ բացառում, որ սովորության հարց էլ կա, որովհետև հին տանը երկու ծորակներն էլ պտուտակով էին։ Իսկ նոր բնակարանում, որտեղ մի երկու շաբաթ չկա, ինչ տեղափոխվել ենք, երեք ծորակ կա՝ երեքն էլ տարբեր, էնպես որ երևի լավագույն հնարավորությունն ա ընձեռված փորձով համոզվելու, թե որն ա ամենահարմարը, քանի որ կոնկրետ մի տեսակին սովոր լինելու գործոնը տվյալ դեպքում վերանալու ա ։ Բայց որ կարճ ու չշարժվող ծորակները հեչ հարմար չեն, դրանում համարյա համոզված եմ։
Եվուկի հետ համաձայն եմ, որ մեր դարում ասել, թե բացարձակապես չես ազդվում գովազներից, առնվազն ինքնախաբեություն է։ Ժամանակակից մարդը, եթե հասարակությունից մեկուսացած չի ապրում, գովազդներից լրիվ խուսափել ուղղակի չի կարող, որովհետև էսօր դրանք ամեն փոքրագույն ծակից անգամ սողոսկում են կյանքդ ու ներխուժում ենթագիտակցությանդ մեջ, ու դրանց ազդեցությունը կարելի է լավագույն դեպքում պակասեցնել, բայց ոչ վերացնել, եթե, իհարկե, ինչ–որ հատուկ հզոր հոգեբանական մեխանիզմներ չկիրառես։
Որ ասեցի՝ երևի ամենահետամնացն եմ, մի քիչ մանրամասնեմ, էլի ։ Ուրեմն բջջային հեռախոս Հայաստանում ընդհանրապես չունեի (երևի շատերը կհիշեն ակումբցիներից), էստեղ՝ ԱՄՆ–ում, որտեղ արդեն համարյա վեց տարի է՝ բնակվում եմ, երեք տարի առաջ նոր առել եմ էն հասարակներից ու օգտագործում եմ միայն զանգելու համար, էն էլ մեկ–մեկ, ավելի կատարելագործվածին առայժմ չեմ էլ ձգտում։ Պատահում է՝ օրերով, նույնիսկ շաբաթներով չեմ էլ հիշում հեռախոսիս գոյության մասին։ Ինձ համար էսպես հարմար ա։ Դասի որ գնում եմ, քոլեջում միակ մարդն եմ, որը դասի ժամանակ, դասից առաջ ու դասից հետո հեռախոսի մեջ մտած չի։ Երևի կողքից շատ նախնադարյան տեսք եմ ունենում, բայց դե ի՞նչ անեմ, ինձ տենց դուր ա գալիս։ Իհարկե, ընդունում եմ, որ այլ ռեժիմի ու ապրելակերպի դեպքում հնարավոր չէր լինի էս աստիճանի, բայց քանի հնարավոր ա, ես վայելում եմ ։
Գազավորված խմիչքներ արդեն մի յոթ տարի կլինի՝ չեմ խմում ընդհանրապես։ Ժամանակին ֆանտա էի սիրում, բայց ավելի շատ ցիտրուսային համի համար, քան գազի, թեև գազն էլ տհաճ չէր։ Ուղղակի վնասակարության համար որոշեցի հրաժարվել ու այլևս չվերադարձա դրան։ Ինձ համար առաջնայինն առողջության վրա ազդեցության գործոնն ա, մնացածը հարմարեցվում ա դրան, էնպես որ առնվազն էդ հարցում գովազդներն ինձ վրա չեն ազդում, այսինքն՝ այլ առումներով ինչքան էլ գրավիչ ներկայացվի, ինձ չի համոզի, որ խմեմ, եթե ես գիտեմ, որ էդ ամենով հանդերձ՝ ինքը վնասակար ա։ Ինձ վրա էլ էդ առումով երևի լավ կարելի ա ազդել առողջարարությունը գովազդելով (եթե, իհարկե, բավականաչափ համոզիչ լինի, ինչը էնքան էլ հեշտ չի՝ հաշվի առնելով, թե ինչքան եմ կարդում ու հետաքրքրվում նման բաներով) , ուղղակի ամբողջ հարցն էն ա, որ առողջարարությունը հիմա առնվազն մյուս կատեգորիաների համեմատ էնքան էլ մոդայիկ կատեգորիա չի, հատկապես Հայաստանում, հետևաբար չի գովազդվում ։
Հագուստի հարցում էլ նախ և առաջ հարմարավետն եմ կարևորում, բայց աշխատում եմ առավելագույնս հարմարեցնել իմ ճաշակին։ Ժամանակին կարող էի հարմարավետությունը զոհաբերել տեսքին, բայց հիմա որ հիշում եմ, ծիծաղս գալիս ա։ Մի բան որ հարմար չեղավ, ինչքան ուզում ա՝ սիրուն լինի կամ մոդայիկ, ինձ չի գրավում, ու չեմ օգտագործում։ Ուղղակի բաներ կան, որոնց տեսքի համար մարդ զոհում ա հարմարավետությունը, բայց ժամանակի ընթացքում էնքան ա ընտելանում, որ դա իրեն լրիվ հարմարավետ ա թվում։ Մենք մի ուսուցչուհի ունեինք, միշտ բարձրակրունկներով էր, երբեք չէիր տեսնի ծացր կամ գոնե միջին բարձրության կրունկներով կոշիկներ հագած։ Հետո ինչ–որ փորձել էր ցածրակրունկ հագնել, չէր կարողացել, ասում էր՝ ոնց որ փոսերով քայլեմ ։ Այսինքն՝ էդ մարդու համար դա արդեն բնական, նորմալ ու հարմարավետ վիճակն ա դարձել, իսկ դրա հակառակը՝ ծայրաստիճան անհարմարավետ, էնպես որ հարմարավետությունը զգալի չափով նաև սովորության հարց ա։ Ողղակի անձամբ ինձ համար ճիշտն ու սխալը հիմնականում որոշվում ա նրանով, թե ինչքանով ա տվյալ վիճակը հեռացած բնությունից, մարդու բնական, սկզբնական վիճակից։
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 13.08.2013, 20:28:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
ու..., ինչպե?ս ես ապահովում ջրի նույն հոսքը: Մեկ բռնակով կարող ես ապահովել միայն ջերմաստիճանը, որի հետևանքում կփոխվի ընդհանուր հոսքը:
Լոգարանի համար բավականին հարմար են թերմոստատով խառնիչները - մեկ բռնակ կողքից ֆիքսում ես ուզածդ ջերմաստիճանը, երկրորդով կարգավորում հոսքը:Մի մեծ թերություն ունեն-շատ թանկ են
Եթե գիտես` ինչ չգիտես, կա մի բան, որ գիտես:
Իմացի՛ր, թե ինչ չգիտես: Իմացի՛ր` ինչ չգիտես:
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
հնարավոր ա՞, որ կաթսաիդ ելքային և ցանկալի լոգանքի ջերմաստիճանային տարբերությունները մեծ են…
Թե հարմարավետության և թե խնայողության տեսակետից 5°C-ից ավել նպատակահարմար չի… հակառակ դեպքում բռնակի թեթև պտույտը մեծ ազդեցություն կթողնի (իհարկե տաքինը, իսկ սառինը հակառակ) վերջնական ձերմաստիճանի վրա: Ամենևին իմաստ չունի ցանկալի 50°C համար կաթսայի ելքային կարգավորումը դնել 60°C ի վրա ու հետո սառը ջրով իջեցնել: Մանրուք է, բայց արժի ուշադրություն դարձնել…
Եթե գիտես` ինչ չգիտես, կա մի բան, որ գիտես:
Իմացի՛ր, թե ինչ չգիտես: Իմացի՛ր` ինչ չգիտես:
VisTolog (14.08.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ