Խորքում

[enna]

Ինչքան մեծ ա գրելու ցանկությունը, էնքան մաղվում են մտքերս:

Իրականում կոնկրետ էս օրագրում գրելս ինձ շատ է օգնում: Սեփական մտքերիս մեջ ավելի հեշտ եմ սկսում թափանցել, ինքս ինձ ավելի հեշտ եմ սկսում հասկանալ: Կարծում եմ ամեն օր թեկուզ մի քանի տող գրելը կօգնի և կհեշտացնի սեփական անձի ճանաչողության ընթացքը: Կոնկրետ ինձ համար դա խնդիր է:
Ես պատճառներ ունեմ, ըստ որոնց ակումբային օրագրում գրելը ամենահարմարն է.
1. այստեղ ես չեմ կարող ջնջել սեփական գրառումներս:
Ես Նանեից-> Էննա և հակառակ անցման ժամանակ հեռացնում եմ մյուսի հետ կապված ամեն ինչը:
Օրինակ Նանեի համար տհաճ է կարդալ Էննայի կատարած գրառումները և ընդհանրապես Նանեն ատում է Էննային:
2. այստեղ ես ազատվում եմ կոմպլեքսներից
Ես կոմպլեքսներ ունեմ կապված մտքերս արտահայտելու հետ, այն առումով, որ ես վախենում եմ դրանք մարդկանց ձեռքն ընկնելուց: Ակումբում ես հանգիստ եմ ամեն առումով: Ստեղ կան մարդիկ, ովքեր Էննային ճանաչում են, իսկ օրինակ տատիկս, քույրիկս կամ ինչ-որ այլ մեկը չի ճանաչում Էննային և նրա մտքերը կարդալուց հետո հնարավոր է սթրեսսային վիճակի մեջ ընկնի: Ախր Նանեն ու Էննան տարբեր մարդիկ են, հակապատկերներ: Մեկը մյուսին անցնելը դժվար ա,իսկ դրանց մեջ ընտրություն կատարելը՝ անկարելի:

[enna]

Հոգեկանի ցանկություն 1. գրկել օդը,համբուրել
Հոգեկանի ցանկություն 2. մտնել տարբեր մարդկանց մարմինների մեջ ու մեկ օր ապրել նրանց կյանքով
Հոգեկանի ցանկություն 3. մտնել մարդու ուղեղի մեջ ու մի քանի <<լավ>> խոսք ասել իրեն
Հոգեկանի ցանկություն 4. մտնել սեփական գլխի մեջ և կարգի բերել մտքերը
Հոգեկանի ցանկություն 5. գնալ մի տեղ,որտեղ չկա ինետ,կոմպ,հեռախոս,մարդ,բայց կա լի՜քը-լի՜քը գիրք/այ քեզ դրախտ/պլյուս ուզում եմ էդ տեղը բնությանը հնարավորինս մոտ լինի,ասենք էնքան մոտ, որ անձրևի կամ քամու դեպքում ձայնը լսեմ ու համ էլ տա՜ք լինի:ԴԴ
Հոգեկանի ցանկություն 6. օդ թռչել
Հոգեկանի ցանկություն 7. գիրք կարդալու արագություն 1վրկ-ում 1 էջ
Հոգեկանի ցանկություն 8. սուպեռ հիշողություն ունենալ
Հոգեկանի ցանկություն 9. ուզում եմ չմրսեմ ցանկացած ջերմաստիճանի դեպքում
Հոգեկանի ցանկություն 10. ուզում եմ դառնամ 21-րդ դարի լավագույն ֆիզիկոս ու մաթեմատիկոս:ԴԴԴ
Հոգեկանի ցանկություն 11. ուզում եմ ինքս ինձ 100 տոկոսով ճանաչեմ
Հոգեկանի ցանկություն 12. իրականացնել տելեպորտացիա:ԴԴ
Հոգեկանի ցանկություն 13. ընկնող աստղի միջոցով իրականացնել բոլոր 1-13-ը:Դ
Հոգեկանի ցանկություն 14. ուզում եմ սա կարդացողը ժպտա
Հոգեկանի ցանկություն 15. -------------------------------------------------------

[enna]

-Ալո՛,Վարսիկին կարելի ա՞
-Վարսիկ չկա ստեղ:
-2-30՞
-Չէ,2-38
-28՞
-Չէ՜,23
-Վա՜յ մամա ջան,էս լրիվ ուրիշ տեղ եմ ինգալ :
Ասում ա ու անջատում Էսպես չէր եղել:Դ

[enna]

Ուղեղս Նարեկացու վիռուս ա ընկել:Չեմ կարումմմմ սովորեմ էս հատվածներըՍաղ սովորածս անգիրները խառնեցի Գրողը տանի՛, ինչի՞ս են պետք էս անգիրները...
Ինչի՞ս են պետք գրողների դպրոց գնալու-ավարտելու թվեր իմանալը: Վափշե ինչի՞ս ա պետք էս ամբողջ զուբրիդը:
Հ.Գ. ես ինձ անզոր ու անպետք եմ զգում,դրան գումարած ես նախանձում եմ հեշտ զուբրիդ անողներին

[enna]

Պարապունքի գնալուց մռմռոց եմ լսում.<<Ջինգլ բելս,ջինգլ բելս...>>:
Շրջվեմ տեսնեմ մի 3-րդ-4-րդ դասարանի մի երեխա երգելով գնում ա...
Էդ երեխու շնորհիվ Նոր տարվան սկսել եմ սպասելը
Թե չէ հեռուստացույց չեմ նայում, որ կոկա-կոլայի գովազդից վարակվեմ

[enna]

Ինչ զզվելի են էն մարդիկ, ովքեր խաբում են երեխաներին1
Ինչ խելացի էն էդ <<խաբվողները>>, որ ճշմարտությունը գիտեն ու համեստորեն լռում են:
1-Երեխաներ ասելով ի նկատի ունեմ մարդիկ,ովքեր ԴԵՌ հավատում են

[enna]

Հեռվից եկողին նմանեցնում ես մեկին ու հիշում,որ էդ մեկը վաղուց մահացել է...
Ես չեմ հարմարվում մահերին, ես չեմ կարողանում ընդունել էն փաստը, որ աշխարհի ինչ-որ ծայրի, պատահական շենքի ինչ-որ հարկում էդ մարդը էլ չի քայլում, չի շնչում, չի մտածում: Ես ավելի լավ ա հակառակը մտածեմ. աշխարհի մի մասում էդ մարդը քայլում ա, շնչում ա, ապրում ա վերջապես ու անգամ հնարավոր ա, որ ես իրեն հանդիպեմ փողոցով քայլելիս...

[enna]

Բիձուկս ինձ հետ լեզու չի գտնում գտնում, բայց շարունակում է հետս խոսել :
Ուրեմն Բիձուկիս հետ առանց հռհռալու չեմ կարում խոսեմ: Անգամ ձայնը լսելուց չեմ կարում չժպտամ:Մեր լուրջ խոսակցությունները սկսվում և ավարտվում են այս նախադասությամբ.
<<Արի լուրջ խոսենք>>:

Մարդիկ կան, որ թվում ա միշտ պիտի քեզ հետ լինեն, բայց պարզվում ա ոչ թե իրենք պիտի քեզ հետ լինեն, այլ իրենք կերպարները, ուրվականները: Իրականում ես փորձեցի իր մեջ ստեղծել էդ կերպարը: Իրականում դա ուղղակի կերպար է ու ոչ մի կապ չուներ իր էության հետ: Ցավում եմ, մի հորինված կերպար էլ մահացավ, չնայած իր ուրվականին ես հիշում եմ, գուցե էդ ուրվականը ինչ-որ մեկի մարմնի մե՞ջ ա,ում ես չեմ ճանաչում...

[enna]

<<...գիժ խփնված խախտված աննորմալ հոգեկան ցնդած կտցրած, ես քեզ սիրում եմ...>>
Մերսի, որ ինձ սիրում ես, չգիտեմ ով ես, բայց ես էլ քեզ եմ սիրում :Ճ

[enna]

Մի օր, երբ իբր կիսաանծանոթի գլխով կտաս ու կանցնես, ես կմոտենամ ու մի հատ <<կապտակեմ>>: Չէ՜, ես նողկում եմ քո անիմաստ կյանքի դրվագներից ու ապտակը չի վերաբերւմ դրան: Ապտակը ցավոտ կլինի, որվհետև ես կփորձեմ հոգուդ սրտին ապտակել: Ես կապ չունեմ քո ու նրա կյանքի հետ: Ես պարզապես դիտորդ եմ, բայց արի ու տես, որ որոշ բաներ հեռվից ավելի պարզ ու հստակ են երևում: Օրինակ՝ ես հաստատապես կարող եմ ասել, որ քո գլուխը ձևական բնույթ է կրում: Կամ կարող եմ ասել, որ դու էշից չես տարբերվում: Ախր, դու առնվազն խաղալիք ես և ամեն անգամ լավ թափահարվելուց, եւ լսելուց հետո, որ իր մայրը դեմ է ձեր հարաբերություններին, դու վազում ես մյուսի մոտ: Իսկ մյուսը քո ձեռքի խաղալիքն է: Դու նրան լավ թափահարում ես, հետո ասում, որ չեք կարող միասին լինել, քանի որ դու պատրաստ չես, դու վստահ չես քո զգացմունքներում: Գիտես ի՞նչ, ես կասկածում եմ քո տարիքի մեջ, մի տեսակ չեն բռնում տարիքդ ու արարքներդ: Ես ավելի շատ քեզ նմանեցնում եմ դեռահասի, ով դեռ չի ձևավորվել:

[enna]

Սթրեսսը դա էն ա,երբ շոկոլադի կրեմը գդալով ուտում ես անասելի շատ ու դրանից սիրտդ հեչ էլ չի խառնում:

[enna]

Ես նորից կրկնում եմ անունդ:
-Ասա
Հանդարտ ու ցածր ձայնով ասում ես դու: Կրկնում եմ անունդ երկու, երեք , չորս անգամ: Դու նույն հանդարտ տոնով կրկնում ես.<<Ասա>>
Քո փոխարեն մեկ ուրիշը հունից դուրս կգար, իսկ դու հանգիստ ես: Հետո էլ ասում ես, թե քեզ հետ դժվար է:
Երբ քնելուց առաջ մտածում եմ և փորձում եմ վերականգնել ձայնդ, դու նորից կրկնում ես ասա,ես ուզում եմ հարց տալ: Հա՛, ինձ միշտ թվում է, թե դու գիտես բոլոր պատասխանները: Եվ գիտե՞ս այդպես էլ կա, չեմ հորինում:
-Ասա
Հոգուս խորքերից լսում եմ ձայնդ: Դու այլ բան չես ասում բացի դրանից,ես էլ շարունակում եմ կրկնել անունդ...

[enna]

Չեմ ուզում տրվել զգացմունքներիս ու գրել,գրել, բայց երջանկության զգացում կա կողքիս:
Չէ՜, ոչ սիրահարվել եմ, ոչ էլ: Հպարտությունն ա երջանկացրել: Ես հպարտ եմ, որ կողքիս քայլող օրինակ ունեմ: Նրա ամեն ինչը. ամբողջ կյանքը՝սկսած ծննդյան օրվանից, մինչև նրա առաջին գրքի տպագրվելը ինձ համար իդեալական կյանքի օրինակ է: Ձեզ հետ խոսելուց չեմ կարողանում ներսումս պահել այդ հպարտությունը: Մի օր, երբ կզգամ ժամանակն է կգրեմ Ձեր կյանքի պատմությունը և այնպես ճշգրիտ, ինչպես դուք եք գրում Զանգեզուրի պատմությունը: Սպասում եմ գրքի մնացած մասերին, անհամբեր սպասում եմ...

[enna]

Ախր մարդի՜կ: Ո՞նց չեք հասկանում, որ ես կամ միայն իմ ներսում: Մնացած դեպքերում ինձ ճանաչելու ձեր բոլոր փորձերը ավարտվում են ինքներդ ձեզ ճանաչելու վրա: Դուք ճանաչում եք ձեզ: Ես հայելի եմ երկու կողմից էլ, իսկ էդ երկու հայելիների ներսում ես եմ, որտեղ դուք մուտք չունեք:
Չնայած, մարդիկ կան ձուլվել են: Ձուլվել են մարդկանց կարծիքների ու հասարակությանը և հատուկ նողկանք եմ զգում դեպի այդ մարդիկ: Սատանա՛,հեռու տար ինձ այդ տձև ու անիմաստ մարդկանցից:
Մեկ էլ խնդրում եմ, մի ստեք ինձ, ես թքած ունեմ , որ դուք ստում եք ինձ, ուղղակի հետո դուք եք տուժում:...եթե անգամ ես մոռանամ ձեր ստի կամ թե բանի տեղ էլ չդնեմ, մի օր էնպես է ձեր գլխին քառակուսի բարձրացրած թափվելու այդ ամենը: Դա կյանքի օրինաչափությունն է և հեչ էլ կապ չունի այն բանի հետ, թե ինչպիսինն եմ ես հիշաչա՞ր, բարի՞, թե՞ միամիտ: Ես ոչինչ չեմ անի, ես մոռանում եմ ամեն բացասական բան, ես չեմ սիրում մինուսը ներսումս կուտակել/հակառակ դեպքում մի օր ես էլ մինուս կդառնամ ձեր ստերից/...Գրողը տանի՛...
Ինչքան լավ կլիներ ամեն ինչ, եթե ամեն օրգան իր նպատակին ծառայեր և ամեն մարդ իր գործով զբաղվեր..

[enna]

Քանի որ ամեն մեկն իրեն մարդ է համարում, ուրեմն ես սիրում եմ ոչ թե մարդկանց,այլ գերմարդկանց: