Մոտս խոսելու մեծ ցանկություն կա,չնայած խոսելու բան այնքան էլ չունեմ:Փորձում եմ հիշել այսօրվա օրս մանրամասնություններով:
Ըմմ...Ինչի՞ց սկսեմ,թերևս նրանից,որ ինձ քնից հանեցին ու խանութ տարան:Ա~յ,էդ ինչքան մարդ կար ու նեղվածք էր:
Ինձ շորեր տվին ,թե փորձի:Ես էլ սուսուփուս մտա հանդերձարան ու ինչ տեսնեմ:Ամոթա բայց պիտի ասեմ.8-9 տարեկան մի երեխա անկուրծք մարմնին կրծքկալ էր հագել:Մի կերպ ինձ զսպեցի:
Ինձ համար ,իմ աչքին անսովոր դասական վերնաշապիկ առան:Էն որ ասում են վանիլային է,այ էդ վերնաշապիկինա բնութագրում:Անցած օրն էլ 5 տարվա մեջ առաջին անգամ ինձ համար շրջազգեստ առան:
Մի՞թե սեպտեմբերի երկուսին ես վանիլային վերնաշապիկով եմ գնալու,շրջազգեստով և ոչ ջինսերով,բալետկաներով և ոչ կեդերով:Անսովոր,անսովոր իրականություն...
Ճանապարհին գալուց մեկին տեսա,ուխ էդ ինչ լավն էր:Աչքիս նորից սկսում եմ սիրահարվել ,զուր ես իրա վիրտուալ ընկերության առաջարկը չընդունեցի,այ գրողի ծոցը,եթե մի ընկերության առաջարկ մերժելով հանձնվումա:
Հետո ես էսօր շատ փռչոտ էի,դե ինձ վեր կացրին ու տարան խանութ,էդ տեղ ես մոռացա մազերիս մասին ու ամբողջ օրը չէի էլ հիշում/թե շատ պետքսա~/:
Ես շատ մրսկան եմ է,էսօր համոզվեցի`սաղ տկլոր էին, ես `ժակետով:
Գիշերով ման գալու գնալը ինչ կայֆամարդ չկա ու կարաս երգիդ համահունչ քայլես,թռվռաս,գոռաս,բարձր ծիծաղես:
Մեջբերել
Էջանիշներ